Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Eπιμέλεια: George Fiorakis
Φωτογραφίες: Advart
Αν για κάτι μπορούμε να περηφανευτούμε στο αθηναϊκό χωριό των Εξαρχείων, είναι σίγουρα η αντίσταση στο μαζικό και η μοναδική ανθρωπογεωγραφία που διατηρεί - κόντρα στους αδηφάγους ρυθμούς της μεγαλούπολης- μέσα από τους χώρους, τους ανθρώπους και τις ιδέες που βρίσκουν εδώ, τον τόπο να ανθίσουν. Στην πρόσφατη επίσκεψή του ο διεθνής street artist Guido Van Helten, εντυπωσιασμένος από τα επαγγέλματα που σώζονται στην περιοχή δημιούργησε μία τοιχογραφία αφιερωμένη στους βιβλιοδέτες των Εξαρχείων. Μαζί με τις μικρές εκδοτικές, τους καλλιτέχνες της βιβλιοδεσίας και τα βινυλιάδικα, στα στενάκια και ανάμεσα στα στέκια και τα μικράκια καταστήματα, εδώ μπορεί κανείς να γνωρίσει την τοπική κοινότητα κατασκευαστών παραδοσιακών οργάνων, λαουτιέριδων και οργανοποιών, που δινουν ζωή και ψυχή με τα χέρια τους σε έγχορδα μουσικά όργανα κατά κύριο λόγο, στα εργαστήρια που βρίσκονται διάσπαρτα στην γειτονιά. Ανάμεσα στους νεότερους από αυτούς ανακαλύψαμε, σε μία - σαν ντοκιμαντέρ- επίσκεψη το εργαστήρι του Γιώργου Αγαλιανού ή μάλλον.. τα εργαστήρια του Γιώργου Αγαλιανού!
Στο ύψος της Σολωμού, που έχει ούτως ή άλλως ποτίσει από τις νότες του An Club, αλλά έως πολύ πρόσφατα και το Lab Music Education, στην γωνία με την Σουλτάνη βρίσκεται το εργαστήρι κατασκευής παραδοσιακών μουσικών οργάνων που διατηρεί ο Γιώργος. Στον ίδιο χώρο βρίσκεται το Art of Noise: το εργαστήρι κατασκευής για πεταλάκια και χειροποίητα custom pedalboards που επίσης φτιάχνει ο ίδιος.
Εικόνα
Εικόνα
Εργαστήρι κατασκεύης μουσικών οργάνων - Site / Facebook / Instagram
Από την ηχοληψία στην κατασκευή: Η ιστορία αρχίζει να αποκτά νότες και ρυθμό στα φοιτητικά χρόνια του Γιώργου στο Τμήμα Μουσικής Τεχνολογίας και Μουσικής στο Ρέθυμνο της Κρήτης όπου σπούδασε ηχοληψία. Στο μεγαλονήσι ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την κρητική παραδοσιακή μουσική και συνδεθηκε για πάντα με τους ήχους και το μεράκι των ντόπιων μουσικών. “Μου άρεσε τόσο πολύ.. εκεί ξεκίνησα να παίζω μπουζούκι και λύρα. Στην πορεία ανακάλυπτα τα ντόπια εργαστήρια κατασκευής οργάνων αλλά ήταν σχεδόν αδύνατον να μπορέσω να μαθητεύσω εκεί. Έχοντας τα πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μου, στην Αθήνα βρήκα τον δάσκαλο μου, τον Μανωλη τον Γιαννουλάκη, και κάπως έτσι ξεκίνησα με ένα υποτυπώδες εργαστήρι στο σπίτι”. Σε ένα ημιυπόγειο στα Πετράλωνα άρχισε να μεγαλώνει το πρότζεκτ που στην πορεία βρήκε τη θέση του “στην γειτονιά των οργανοποιών”, στα Εξάρχεια. “Το εργαστήριο μεταφέρθηκε εδώ, σχεδόν καρμικά, αν με ρωτήσεις δεν μπορώ να το φανταστώ πια κάπου αλλού” μας λεει.
Εργαστήρι κατασκευής παραδοσιακών οργάνων: Από την ξυλοκατασκευή στην αρμονία. Ο φίλος μας είναι πρωτίστως οργανοποιός και η κατασκευή παραδοσιακών οργάνων είναι ο χτύπος που ζωντανεύει τη δική του καρδιά. “Ένας οργανοποιός πρέπει να ασχολείται με την μουσική των οργάνων που φτιάχνει. Εγώ την έχω συνεχώς μέσα στα αυτιά μου”, μας λέει. Αναφερόμενος στην παραδοσιακή κρητική μουσική, προσθέτει: “επειδή ακούω αυτή την μουσική, ξέρω να μεταφράσω αυτό που ακούω σε ένα κομμάτι ξύλο”.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Το εργαστήρι και ο ίδιος ειδικεύεται στο κομμάτι της οργανοποιίας που συνδέεται κυρίως με την κρητική μουσική. Mε λαούτα, με λύρες και τελευταία με τα κανονάκια.” Τα μυστικά των οργανοποιών, μαθαίνουμε, βρίσκονται στις τεχνικές των μαστόρων. Πρόκειται για μία κλειστή τέχνη και στην ουσία στην Ελλάδα δεν υπάρχει κάποιος επίσημος εκπαιδευτικός φορέας που να διδάσκεται η οργανοποιία.“Αν θέλουμε να συνεχίσει το επάγγελμα, τότε θα πρέπει να ανοίξει αυτός ο κλειστός κύκλος, να μοιραστούμε την γνώση και να μην διδάσκεται απαραίτητα από πατέρα σε γιo ή κόρη”.
Ξεκινώντας από το κομμάτι της ξυλουργικής και της ξυλοκατασκευής, ο οργανοποιός ξεκινά από ένα κομμάτι ξύλο. Σκοπός είναι, στο τέλος, αυτό το κομμάτι ξύλο να δώσει μουσική “να έχει φωνή, να έχει ψυχή, να μπορεί να μιλήσει”. Στόχος; Η αρμονία.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Το πάχος, το κούρδισμα, το σώμα, όλα τα επιμέρους στοιχεία σύνθεσης της κατασκευής θα πρέπει να διαμορφωθούν κατάλληλα ώστε να δώσουν νότες. Ακόμα και το είδος και ο συνδυασμός των ξύλων και της ποιότητάς τους θα διαμορφώσει το τελικό αποτέλεσμα. Για κάθε όργανο χρησιμοποιούνται διαφορετικά κομμάτια ξύλου, τα οποία, ακόμα και από το ίδιο δεντρο να προέρχονται, κάθε ένα από αυτά αντιστοιχεί σε ένα διαφορετικό μέρος του οργάνου. Για παράδειγμα, για το σκάφος της λύρας χρησιμοποιείται μουριά ή καρυδιά, για το καπάκι ο κέδρος Λιβάνου, για ένα κανονάκι ξύλο από πλάτανο και πάει λέγοντας. Ξύλο, διαμόρφωση, συναρμολόγηση, βερνίκι (το οποίο προσδίδει και τον τελικό ήχο), δέσιμο της κατασκευής, ποιοτικός έλεγχος και κούρδισμα είναι συνοπτικά η διαδικασία γένεσης ενός χειροποίητου μουσικού οργάνου. Και όλα τα παραπάνω συμβαίνουν σε αυτό το μικρό εργαστήριο στα Εξάρχεια, από ένα νέο άνθρωπο που αγαπά τόσο πολύ τη μουσική που την υπηρετεί από την αρχή μέχρι το τέλος. “Οταν αποχωρίζομαι ένα όργανο που έχω φτιάξει, στο οποίο έχω αφιερωθεί, με πονάει. Όμως, μετά, όταν το βλέπω στα χέρια του άλλου χαίρομαι τόσο πολύ που ξεπερνά κάθε πόνο”
Στο ίδιο εργαστήριο φτιάχνονται επίσης χειροποίητα πεταλάκια και βάσεις. Τι είναι όμως τα πεταλάκια και τα pedalboards; Κάθε κιθαρίστας μερακλής και ωραίος είναι σίγουρο ότι έχει έχει παίξει ή έχει στην κατοχή του κάποιο πετάλι (ή αλλιώς πεταλάκι ή pedal). Είναι τα μικρά όμορφα κουτιά που διαμορφώνουν και παραλλάσουν τον ήχο στα ηλεκτρικά έγχορδα. Τα πετάλια συχνά είναι ένα πολύ προσωπικό γκάτζετ για τον/την μουσικό και πλέον υπάρχει, αδιαμφισβήτητα, μια έκρηξη από diy και μικρούς κατασκευαστές που προσφέρουν custom επιλογές. Από την Αμερική έως την Αθήνα μπορεί κανείς να φτιάξει πια όπως θέλει το δικό του: είτε για να επεκτείνει κανείς τις επιλογές του ήχου, είτε ως συλλέκτης. Εκτός από την κιθάρα, πεταλάκια χρησιμοποιούνται στο μπάσο και στα συνθς ακόμα και σε μικρόφωνο (βλ. Mike Paton). Τα pedalboards είναι ένας τρόπος να οργανώσει κανείς τη συλλογή από τα πεταλάκια του σε μία βάση, ώστε να είναι προσβάσιμα σε αυτόν ανά πάσα στιγμή (σίγουρα την έχεις προσέξει σε λαιβ μπροστά από την κιθάρα). Από την εποχή των diy βάσεων με απλό ξύλο και βέλκρο πλέον έχουμε περάσει σε πιο οργανωμένες λύσεις οι οποίες περιέχουν τροφοδοτικό ρεύματος, τσάντα μεταφοράς και είναι παραπάνω από χρήσιμες σε ζωντανές εμφανίσεις ή σε τζαμαρίσματα. Αυτές οι βάσεις, λοιπόν, είναι τα pedalboards στα οποία εξειδικεύεται ο Γιώργος, ενώ παράλληλα φτιάχνει χειροποίητα πεταλάκια και, φυσικά, μουσικά όργανα.
Δείτε ακόμη
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Το Art of Noise λοιπόν είναι το προσγεμένο brand ενός οργανοποιού, του Γιώργου Αγαλιανού, που ειδικεύεται στα custom pedalboards, δημιουργώντας παράλληλα και χειροποίητα πεταλάκια. Με οδηγό το πάθος για το χειροποίητο, την επαγγελματική εμπειρία με την ομάδα του Jam Pedals και την ανακάλυψη ότι δεν υπήρχε κάτι αντίστοιχο στη λόκαλ κοινότητα όπως οι πεταλιέρες που έβλεπε στο εξωτερικό, ξεκινησε το Art of Noise, μαζί με το εργαστήρι των παραδοσιακών, ερχόμενος στα Εξάρχεια. Η φιλοσοφία του Art of Noise είναι η κατασκευή χειροποίητων περιφερειακών (pedalboards, βαλιτσάκια) στην “λογική της κατασκευής της καμπίνας ενός ενισχυτή”, όπως μας λέει ο ειδικός και συμπληρώνει: “με τα ίδια υλικά ακριβώς γίνεται λίγο iconic και σετάρει με τον ενισχυτή ή τα χρώματα της κιθάρας του ενδιαφερόμενου”. Αν στο επόμενο λάιβ λοιπόν που βρεθείς αναγνωρίσεις μπροστά από την κιθάρα το λόγκο με με τον τζίτζικα, που του έφτιαξε ο φίλος μας ο Αλέξανδρος, τότε ξέρεις ότι κατασκευάστηκε στα Εξάρχεια. Όπως και άλλοι αντιστοίχοι κατασκευαστές μουσικών οργάνων (synthesizergr, dreadbox κλπ) έτσι και το art of noise ταξιδεύει παντού στον κόσμο και έχει μεγάλη απήχηση στο εξωτερικό. Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα μπορεί κανείς να ανακαλύψει στο online shop του art of noise ή να πάρει ένα τηλέφωνο ή να στείλει ένα μέιλ για να σχεδιάσει μαζί με τον Γιώργο το επόμενο pedalboard του που θα έχει μία ζωή.
Για την ιστορία: το Art of Noise παίρνει το όνομα του από το δισκοπωλείο των παιδικών χρόνων του Γιώργου, απ΄όπου έπαιρνε τις κασέτες της εφηβείας του, στον τόπο καταγωγής του στον Πύργο.
Εικόνα
Art of Noise - Custom made pedalboards - Site / Facebook / Instagram
Συνοπτικά, μέσω του site μπορείς να custoμάρεις όπως ακριβώς φαντάζεσαι και χωρίς καθόλου περιορισμούς (μέγεθος, χρώμα, ηλεκτρονικά, ξύλα, χρώματα κλπ) pedalboards και custom καμπίνες ενισχυτών. Επίσης στο Art of noise μπορείς να βρεις ό,τι χρειάζεται για να φτιάξεις ένα δικό σου diy πεταλάκι από αντιστάσεις, πυκνωτές κλπ! Όπως επίσης και πεταλάκια κλώνους (δηλαδή την οικονομικότερη diy βερσιόν που αντιγράφει έτοιμα βιομηχανικά πετάλια. Κλώνος στην ουσία είναι ο ήχος ή αλλιώς το κύκλωμα, στο design το φτιάχνεις όπως θες) Γιατί custom; Με αυτό τον τρόπο, αποφεύγουμε τις μαζικές παραγωγές, όλα γίνονται ακριβώς στα μέτρα μας αλλά συγχρόνως το ότι έχουν κατασκευαστεί στο χέρι ανεβάζει την ποιότητα των προϊόντων που διαλέγουμε. Η στροφή άλλωστε στην πιστότητα που δίνει η πιο αναλογική πλευρά της μουσικής αποτελεί σήμερα μια τάση και μία νοσταλγική αναβίωση των μουσικών της γενιάς μας.
Στο νούμερο 17 της Σουλτάνη, συνυπάρχει το παρελθόν και το παρόν της μουσικής. Μεταξύ των δύο διαφορετικών εργαστηριών, που διατηρεί ο Γιώργος, δύο διαφορετικοί τύποι μουσικών και μουσικού κοινού βρίσκουν αυτό που χρειάζονται. Η πράα φυσιογνωμία του οργανοποιού και η ασταμάτητη επιθυμία του να φτιάχνει όργανα και μουσικά περιφερειακά, αλλά και αυτή η ηρεμία που πηγάζει πάντα αυθόρμητα από αυτούς τους ανθρώπους που δουλεύουν με τα χέρια, είναι η αίσθηση που μας μένει. Αν είσαι μουσικός ή αν θέλεις να γίνεις, αν παίζεις με κιθάρες, μπάσα, συνθς, αν θες να αποκτήσεις το δικό σου μοναδικό παραδοσιακό όργανο ή ακόμα και από περιέργεια πέρνα μία βόλτα από τη Σουλτάνη στα Εξάρχεια. Είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι θα φύγεις γεμάτος με ήχους και εικόνες που εξιστορούν αυτά που όλα συμβαίνουν τώρα αλλά και την ιστορία της μουσικής της Μεσογείου.
Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Eπιμέλεια: George Fiorakis
Φωτογραφίες: Advart
