συντάκτης/φωτογραφία: Kostis Margiolis
Είναι κάτι είσοδοι πολυκατοικιών που μοιάζουν με τις παλιές στοές του εμπορικού κέντρου αυτής της πόλης. Είσοδοι σαν πρόναοι ερημικών εκκλησιών, κάπου στα ημιορεινά της Θεσσαλίας. Σ’ αρπάζουν απ΄το μανίκι με τη μυσταγωγία τους και δεν σ’αφήνουν να κάνεις βήμα, να βγεις στον έξω κόσμο, τον -όπως λέγεται- αληθινό.
Είναι η πατίνα των αρχαϊκών υλικών που τα΄χει ντύσει ο κατασκευαστής; Είναι οι μυρωδιές της καμφοράς από τα σεντούκια των ενοίκων που φτάνει ως εδώ; Είναι απλώς οι χαλασμένες λάμπες και τα κιτρινισμένα τους φωτιστικά; Ή μήπως αυτή η καταχνιά που έχει σκεπάσει την αθηναϊκή μητρόπολη εν μέσω «υγειονομικής κρίσης»;
Όπως και να΄χει, υπάρχουν ακόμα μέρη ν΄ανακαλύψεις μέσα στον αστικό ιστό. Κυρίως εκεί που δεν το περιμένεις: στην πολυκατοικία του παρακάτω τετραγώνου, για παράδειγμα, που δεν έχεις πατήσει ποτέ, αφού δεν έχεις τα κλειδιά. Ή σε μια άσημη οδό, όπως η Μπόταση, ανάμεσα στην Κάνιγγος και το Πολυτεχνείο.
Είναι κάτι μέρη μαγεμένα*. Σημεία ανώνυμα πάνω στο χάρτη των καθημερινών, μανιακά επαναλαμβανόμενων, διαδρομών. Οι είσοδοι των πολυκατοικιών είναι γκρίζες ζώνες. Είναι μια Νo man’s land της πολεοδομίας. Ένα ατομικό κρησφύγετο κι ένα κοινόχρηστο θεωρείο ταυτόχρονα. Μια χαραμάδα για να κρυφτείς απ΄όλους αλλά κι η πρώτη θέση στον εξώστη για να χαζεύεις. Τα εντός σου, τα εκτός και τα αυτά.
*παράφραση στίχου από το τραγούδι «Νύχτωσε νύχτα» των Χ&Π Κατσιμίχα
// Διαβάστε ακόμη:
- Περικλής Κοροβέσης / “Γι' αυτό σου λέω, ξέρω πως θα είναι ο θάνατος. Μια απλή βραδιά, όπως οι άλλες”
- Μέσα στις αθηναϊκές στοές
- Η πόλη τις νύχτες
Συντάκτης/φωτογραφίες: Kostis Margiolis
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
