Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Eπιμέλεια δημοσίευσης: George Fiorakis
Τι θα ήταν τα Εξάρχεια χωρίς τους ανθρώπους τους; Πώς θα νιώθαμε συχωριανοί χωρίς τα σταθερά σημεία της γειτονιάς; Γυρνάμε, ταξιδεύουμε, γεμίζουμε πληροφορίες και εμπειρίες από τόπους βουνά, ποτάμια, θάλασσες και γειτονιές αλλά όταν επιστρέφουμε στο σπίτι μας έχουμε ανάγκη να βρεθούμε στα σημεία που μας ενώνουν με τη δική μας πραγματικότητα, της γειτονιάς μας, εκεί που επιλέγουμε να ζούμε και να συνυπάρχουμε.
Ο Αγκλέουρας το έθνικ και αλέγρο μεσογειακό μεζεδοπωλείο που στέκει καταμεσής της Κωλέττη για πάνω από δεκαπέντε χρόνια είναι ένα αυθεντικό τοπικό στέκι. Αντλώντας έμπνευση από τον ριζοσπαστικό αστικό μύθο του ανθρωποφάγου και Γαλλοθρεμμένου, Αγκλέ Ου-Ρα, που, όπως είχαμε μάθει στην πρώτη μας επίσκεψη, σύμφωνα με τις μαρτυρίες των περιηγητών και εξερευνητών στα μέσα του 19ου αιώνα, “αν και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του ανθρωποφάγος, είναι ο πρώτος Αφρικανός που μεταφύτευσε τις γαλλικές μεθόδους και τη ραφιναρισμένη γεύση βοτάνων και μυρωδικών, βάζοντας τις βάσεις για τη νέα δημιουργική κουζίνα της Αφρικής…”, παραμένει ένα σημείο που ανακατεύονται αρμονικά βιολογικές πρώτες ύλες, φρεσκότατα λαχανικά, τυριά από την ελληνική επαρχία και γεύσεις από τη Στερεά έως και την Κρήτη. Ο Αγκλέουρας, που αποπνέει τη γυναίκεια φύση της “εκκεντρικής από άποψη” και φιλικότατης Λένας, περνώντας διάφορες φάσεις αναλόγως τις ανάγκες του κόσμου και του σημείου, κρατώντας πάντα όμως τον χαρακτήρα του, στα δεκαπέντε του χρόνια, πλέον, με ένα μικρό αλλά στοχευμένο μενού με νόστιμα πιάτα, συνεχίζει να μαζεύει κάθε λογής ηλικίας κόσμο που τρώει και πίνει και καλοπερνάει στα Εξάρχεια. Έθνικ διακόσμηση με λεπτομέρειες κέντρο-αθηναϊκής κουλτούρας και τραπεζάκια έξω, με φρέσκα λουλούδια στο βάζο. Απλά πράγματα και με ουσία.
Ο Αγκλέουρας / Κωλέττη 9, Εξάρχεια - Αθήνα / Facebook - Instagram
φωτογραφία Χρήστος Κωτσίνης
Εδώ θα κάτσεις να πιεις με το παρεάκι σου ρακή βιολογική και καλό βιολογικό κρασί ή μια παγωμένη μπίρα και στη μέση θα βάλετε ντοματοκεφτέδες, εκλεκτό τυρί μαστέλο και κεφαλοτύρι τηγανητό. Θα παραγγείλετε και μια δεύτερη τυροκαυτερή μαζί με τις οφτές πατάτες που ψήνονται με τη φλούδα, γιατί ποτέ δε φτάνει (κανόνας). Μια παραδοσιακή χωριάτικη με φέτα και τα αγαπημένα κασεροπιτουδιά της Λένας, μαζί με άλλες χορτοφαγικές επιλογές -πλευρώτους μανιτάρια στα επίσης λαχταριστά μεζεδάκια- είναι όπως τους πρέπει, νόστιμα και χορταστικά, αλλά και τα πιάτα με τα πρώτης ποιότητάς καλομαγειρεμένα, σαν της μαμάς, από τα κορίτσια της ομαδας κρεατικά: τηγανιά κοτόπουλο, πανσετάκια και λουκάνικο αλλά και γεύσεις βουνίσιες! Σπετζοφάι και μπουγιουρντί στο πήλινο. Στη σαλάτα του Αγκλέουρα θα βρεις κάσιους, μανιτάρια και μπέικον και θα χορτάσεις αν ψάχνεις ένα ελαφρύ γεύμα ανάμεσα στις δραστήριες ώρες της ημέρας. Οι ελεγχόμενες ποσότητες και το μικρό μενού επιτρέπουν στα κορίτσια να μαγειρεύουν καθημερινά τα πάντα ολόφρεσκα, συγχρόνως οι τιμές είναι πραγματικά προσιτές και δεν το λέμε..έτσι.
φωτογραφία Χρήστος Κωτσίνης
φωτογραφία Χρήστος Κωτσίνης
Ήξερες ότι; Στην Σαντορίνη υπάρχει το Βιομηχανικό Μουσείο Ντομάτας; Οι πολύ γνωστοί ντοματοκεφτέδες Σαντορίνης που είναι διαδεδομένοι σε όλο το Αιγαίο, και πολύ αγαπημένος μεζές στον Αγκλέουρα, είναι μια συνταγή που θεωρείται “σαντορινιά”. Το ηφαιστειογενές έδαφος του νησιού ευνοεί την ιδιαίτερή καλλιέργεια της “άνυδρης” σαντορινιάς τομάτας και οι ντοματοκεφτέδες, που έχουν διαφορετικές παραλλαγές από νησί σε νησί, είναι ένα από τα πιο κλασικά πιάτα του κυκλαδικού γαστρονομικού πολιτισμού. Στην αστική περατζάδα της Κωλέττη τους φτιάχνει με φρέσκα υλικά και περίσσιο μεράκι καθημερινά η Λένα!
Όταν πρωτογνωρίσαμε τη Λένα και μάθαμε την ιστορία της, μας είχε πει “Με ενδιαφέρει να ταΐζουμε τους απλούς ανθρώπους, τους εργάτες, τους βιοπαλαιστές, θέλουμε να προσφέρουμε οικονομικά υψηλή ποιότητα τροφής, άλλωστε και εμείς εδώ τρώμε και πίνουμε”, επιστρέφοντας ξανά και ξανά διαπιστώνουμε ότι δεν άλλαξε καθόλου.Ο Αγκλέουρας αφουγκράζεται τις ανάγκες της γειτονιάς, χωρίς να ρίχνει την ποιότητα ελίσσεται και εξελίσσεται. Σε εποχές που το, ζωτικής σημασίας για την ιδιοσυγκρασία μας και την ψυχική μας υγεία, αντάμωμα και η συνεύρεση, μπορεί να δυσκολεύουν, το μικρό λόκαλ μεζεδοπωλείο παραμένει προσιτό σε όλες και όλους και πάντα νόστιμο και ιδιαίτερο όπως τη γειτονιά του.
φωτογραφία Χρήστος Κωτσίνης
Δείτε ακόμη
Επιστρέφουμε λοιπόν στα δικά μας. Δινουμε ραντεβού στο Αγκλέουρα της Λένας, που δεν αγαπησε τις εταιρείες και τα οικονομικά αλλά τις φρέσκες ντοματούλες, το άνοιγμα του φύλλου και τις μαγειρικές που έμαθε από την “μαγική” μαμά της στην παραλιακή Φθιώτιδα. Τη γειτόνισσά μας που αγαπά να φιλέυει τα νεούδια της γειτονιάς εκλεκτά μεζέδια, μαθαίνοντάς τους την ουσία της απλότητας λίγο πριν ξεχυθούν στις γύρω μπάρες να “μαθητεύσουν” στα μπλουζ του Beatniks. Μαζί και εμείς, τα μεγαλυτέρα παιδιά, για να βρεθούμε ξανά και να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας που για λίγο χάσαμε στα ξεμυαλιστικά καλοκαίρια μακρυά από την Αθήνα.