Εικόνα
Συνέντευξη - φωτογραφίες: Philip Gavrilakis
Μπαίνοντας στο χώρο, βρεθήκαμε μπροστά σε μια τοιχογραφία 350 m² όπου απεικονίζεται η αλματώδης εξέλιξη των πραγμάτων μέσω του ανθρώπου, μέσα στο χρόνο, και τα καταστροφικά της αποτελέσματα. Ενώ όλα ξεκινάνε τόσο αγνά και ταπεινά με τον άνθρωπο να είναι απλά ένα από τα ζώα της φύσης, στην πορεία όλα αλλάζουν..
Στο τέλος του ταξιδιού της στη χώρα των θαυμάτων η Αλίκη βρίσκεται σε ένα αλλόκοτο δικαστήριο όπου οι δικαστές-τραπουλόχαρτα αποφασίζουν να της κόψουν το κεφάλι...ξυπνάει και καταλαβαίνει ότι έβλεπε έναν εφιάλτη. Στην Woundedland του WD όμως, παρουσιάζεται μία κατεστραμμένη -πραγματική- κοινωνία σε όλα τα επίπεδα, η οποία οδηγείται σε ένα φαύλο κύκλο. Ο άνθρωπος γεννήθηκε μέσα στη φύση και θέλει να είναι κοντά της. Ταυτόχρονα όμως υπερισχύουν τα πάθη και ο υπέρμετρος ζήλος του για ακόμη μεγαλύτερη παραγωγή και κατανάλωση.
Στο "LATE NIGHT TALE" οπτικοποιούνται οι σκέψεις του WD για κοινωνικο-πολιτικά φαινόμενα και ζητήματα όπως ο καταναλωτισμός, ο πόλεμος, η προσφυγιά και η καταστροφή της φύσης, μεταξύ άλλων. Λόγω μεγάλης επισκεψιμότητας η έκθεση παίρνει παράταση ενός μήνα και θα βρίσκεται στο χώρο της gallery Sarry12 έως και τις 24 Απριλίου.
Όπως μας είπε ο WD, χρειάστηκε 14 ημέρες για να ολοκληρώσει το έργο του.
H συζήτηση με τον Wild Drawing:
Στο “Late Night Tale” εμπνεύστηκες από ένα αγαπημένο φαντασιακό και φανταστικό έργο. Την «Αλίκη στην Χώρα των Θαυμάτων». Γιατί επέλεξες αυτό σαν βάση;
Γι' αυτό ακριβώς που είπες, γιατί είναι φαντασιακό έργο. Και το φαντασιακό έργο σου αφήνει μεγάλα περιθώρια δημιουργίας. Επίσης είναι ένα γνωστό και αγαπημένο από πολλούς παραμύθι, οπότε αυτό βοηθάει στο να επικοινωνήσω ευκολότερα τα "νέα" μηνύματα των ηρώων του.
Στην έκθεση είδαμε τους περισσότερους από τους ήρωες του παραμυθιού εκτός από την Αλίκη. We don’t need any more Heroes;
Ναι την Αλίκη δεν την βλέπουμε. Στο μυαλό μου είχα ότι ο καθένας που μπαίνει εκεί μέσα είναι η Αλίκη.
Εικόνα
O Tweedledee και ο Tweedledum αγκαλιά με μεταλλαγμένο junk food. Στα μάτια τους φαίνεται η απληστία τους για το ποιός έχει το περισσότερο φαγητό, ενώ οι ενέσεις περιμένουν να βαρέσουν τα λαχανικά που θα φάμε σε λίγες μέρες..
“Νο Land for the Poor” στην Μπενάκη, “Hope Dies Last” στον τοίχο του θεάτρου Εμπρός και άλλα καταπληκτικά έργα που «φωνάζουν» και διαμαρτύρονται.. Πως τα βλέπεις τα πράγματα σε όλο τον κόσμο, υπάρχει ελπίδα για τους πολλούς;
Φοβάμαι πως στο οριακό σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, μόνο μικροαλλαγές δεν χρειάζονται..
Από τη αριστερή πλευρά της έκθεσης βλέπουμε τον άνθρωπο να ζει αρμονικά με τη φύση. Από την δεξιά παρατηρούμε “μεταλλαγμένα” ζώα αγκαλιά με βαρέλια με πετρέλαιο. Και στη μέση ένα αλυσοπρίονο να πλησιάζει απειλητικά την αριστερή πλευρά. Στη δική σου Woundedland υπάρχει happy end ή θα συνεχίσει το αλυσοπρίονο την πορεία του;
Στη δική μου Woundedland θέλω να ελπίζω ότι το καλό (των πολλών) θα νικήσει το κακό. Αλλά αυτή είναι η δική μου Woundedland όπως είπες, και δυστυχώς όχι η πραγματική..
Σε γνωρίσαμε στα Εξάρχεια πριν λίγα χρόνια για το ταινιάκι του inExarchia. Από τότε ταξίδεψες, έκανες έργα σε άλλες περιοχές αλλά ξαναγύρισες. Τι σε κρατάει στην γειτονιά; Και πως βλέπεις τα Εξάρχεια τον τελευταίο καιρό; Έχει αλλάξει κάτι;
Τα Εξάρχεια όπως έχω ξαναπεί είναι η αγαπημένη μου γειτονιά, νιώθω οικεία και πάντα θα γυρίζω εκεί. Νομίζω πως, με τα πάνω τους ή τα κάτω τους, τα Εξάρχεια ευτυχώς συνεχίζουν να είναι το Γαλατικό χωριό της Αθήνας.
Εικόνα
Ο Mad hatter έχει γίνει ο Θείος Σαμ. Είναι οπλισμένος με τα περίστροφά του και ετοιμάζεται για τον επόμενο πόλεμο σε κάποια χώρα του πλανήτη..
Επόμενη ιδέα για streetart στα Εξάρχεια; Δώσε κάνα hint!
Πώς ξέρεις ότι έχω ιδέα, χαχαχα... έχω βρει ένα φοβερό τοίχο και ξέρω τι θέλω να φτιάξω, αλλά δεν μπορώ να το κάνω μόνος μου. Είναι μεγάλο project, πολυκατοικία, και μόνο με crowdfunding θα μπορούσα να το κάνω, θα δούμε.
Αγαπημένο σου γκραφίτι από άλλον streetartist στην Αθήνα;
Ένα κομμάτι του KLaRK κάπου στην Εθνική.
Βλέπουμε συχνά νέα έργα σου στον δρόμο και γουστάρουμε. Μπορεί όμως ένας streetartist να επιβιώσει στην Ελλάδα του σήμερα, μέσα από την τέχνη του;
Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για όλους πια, όχι μόνο για τους καλλιτέχνες. Σε ό,τι με αφορά αυτή είναι η μόνη δουλειά μου, οπότε από εκεί προσπαθώ και να ζήσω αλλά και να υποστηρίξω τη δράση μου στο δρόμο.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω όλο αυτόν τον κόσμο που πέρασε και συνεχίζει να περνάει από την έκθεση, και γενικά με στηρίζει όλα αυτά τα χρόνια και με κάνει να νιώθω καλά εδώ, ευχαριστώ!
Εικόνα
Η Red Queen μεταμορφωμένη με το πρόσωπο της Merkel ποζάρει μπροστά στην είσοδο του Auschwitz. Τη θέση του "Arbeit macht frei" έχει πάρει η επιγραφή "Nothing is free "
Εικόνα
Brainwashing. Ένα 3D - αναμορφικό σχέδιο από τον WD. Όταν σταθείτε στο σωστό σημείο, απέναντι από το έργο, θα δείτε ότι συνεχίζει και στο πάτωμα.
Δείτε ακόμη
Εικόνα
Ο Cheshire Cat σχεδόν διαλυμένος από τα χάπια, τα ναρκωτικά και τις ουσίες
//
Λίγα λόγια για τον Wild Drawing
Η δράση του WD στο δρόμο ξεκινάει το 2000. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ σε Ασία, Ευρώπη και ΗΠΑ. Η δουλειά του χαρακτηρίζεται από στοιχεία ρεαλισμού, επηρεασμένα συχνά από comics και graphic novels. Κοινωνικά φαινόμενα, life style, φύση και τέχνη αποτελούν πηγές έμπνευσής του.
Στο δρόμο αγαπάει την ελευθερία έκφρασης και το γεγονός ότι μπορεί να μοιραστεί τις σκέψεις του με πολύ περισσότερο κόσμο, με τον οποιοδήποτε περάσει μπροστά από ένα έργο του ή απλά να το δει στο internet. Παράλληλα, μέσα από την τέχνη του μπορεί να «μιλήσει» για το μεγάλο θέμα της επανοικειοποίησης του δημόσιου χώρου.
Το καλύτερο είναι ότι, στενό παρά στενό στα Εξάρχεια, έχει αφήσει τη δική του υπογραφή, με κάθε έργο του να έχει το δικό του εκτόπισμα και κοινωνικό μήνυμα.
website: www.wdstreetart.com
fb page: WD street art
//
Extra info
Sarri12 Gallery
Σαρρή 12 Αθήνα (Ψυρρή)
Διάρκεια: 3 Μαρτίου έως 24 Απριλίου 2016
Ώρες λειτουργίας: Τετάρτη - Κυριακή 12:00 - 19:00
Είσοδος ελεύθερη
Εικόνα
Ο άνθρωπος στο ξεκίνημα. Πάνω στα δέντρα αγκαλιά με τα υπόλοιπα ζώα της φύσης.
-----------
Δείτε ακόμη:
- Πρώτος Τόμος: H ιστορία του graffiti στην Ελλάδα 1984-1994 [Συνέντευξη & φωτογραφίες}
- Στήλη Streetart: Μια εικόνα κάθε μέρα από τους δρόμους της Αθήνας και όχι μόνο
-----------
Εικόνα
Το αποτέλεσμα: “Μεταλλαγμένα” ζώα αγκαλιά με βαρέλια με πυρηνικά. Επίσης βλέπουμε τον άνθρωπο -πολύ μικρό σε σχέση με το περιβάλλον του- να θέλει να είναι κοντά στη φύση, να ψάχνει ένα καταφύγιο και ίσως αυτό είναι και μια μικρή ελπίδα να συνειδητοποιήσουμε ότι είναι στο χέρι μας να αποφασίσουμε τι τέλος θέλουμε να δώσουμε σ' αυτό το παραμύθι: happy end ή dark;
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Ευχαριστούμε τον Wild Drawing και την Κατερίνα για την βοήθεια.
Περιμένουμε το επόμενο γκραφίτι στη γειτονιά!
Εικόνα
Συνέντευξη - φωτογραφίες: Philip Gavrilakis
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
