11 γκραφιτάδες και λόκαλ artists: Tο γκραφίτι στο Πολυτεχνείο & η απόφαση απομάκρυνσής του [ΡΕΠΟΡΤΑΖ]

Το inExarchia.gr μίλησε με 11 γκραφιτάδες και λόκαλ artists. Μας είπαν την άποψη τους για το γκραφίτι στο Πολυτεχνείο & για την άμεση απόφαση απομάκρυνσής του.

του George Fiorakis για το inExarchia.gr

Σαν inExarchia το πρώτο πράγμα που κάναμε είναι να ρωτήσουμε τους περαστικούς την επόμενη κιόλας ημέρα του γκραφίτι. Μετά την απόφαση για την άμεση απομάκρυνσή του μετά το χαμό που έγινε στα μέσα ενημέρωσης αποφασίσαμε να μιλήσουμε με γκραφιτάδες και φίλους καλλιτέχνες για όλα αυτά. 

Στόχος μας και στις δύο περιπτώσεις είναι να μην ακουστεί μόνο η άποψη του όποιου υπουργού ή δημοσιογράφου των καναλιών. Να ακουστεί ο καθημερινός άνθρωπος της γειτονιάς, του κέντρου της Αθήνας αλλά και η άποψη των ατόμων που ζουν και γνωρίζουν στην street κουλτούρα και ό,τι λέγεται Graffiti & Τέχνη του Δρόμου. Ο καθαρισμός -για πολλούς εντός εισαγωγικών- υπενθυμίζουμε ξεκίνησε ήδη με τη συνεργασία του ΕΜΠ και του Δήμου Αθηναίων με ιδιωτικές εταιρείες. Θα διαρκέσει συνολικά 3 εβδομάδες. Η μόνη εώς τώρα αντίδραση στο σημείο για την απομάκρυνση του γκραφίτι έγινε με παρέμβαση ηθοποιών από το αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ.


Εικόνα
Το γκραφίτι στο Πολυτεχνείο

 

WD aka Wild Drawing

street artist

Εικόνα
WD streetart στην Τζαβέλλα

 
Ο WD μας είπε:
Κατά τη γνώμη μου ήταν δεδομένο και άκρως αναμενόμενο το ότι θα το έσβηναν. Ήταν θέμα γοήτρου κι εξουσίας. Αν το άφηναν θα δημιουργούνταν "κακό προηγούμενο" και κάτι τέτοιο, σίγουρα, δεν το ήθελαν. Το σβήνουν και καθησυχάζουν τους "αναστατωμένους" πολίτες πως όλα λειτουργούν σωστά στην Ελλάδα του 2015. Την ίδια στιγμή βέβαια, η άθλια πραγματικότητα συνεχίζεται ανενόχλητη στους γύρω από το Πολυτεχνείο δρόμους: ναρκωτικά, ανθρώπινη εξαθλίωση και υποβάθμιση της ευρύτερης περιοχής. Αλλά εντάξει αυτά δεν είναι σημαντικά, παλιές ιστορίες, εξάλλου δε φαίνονται, τα κρύβουμε κάτω από το χαλί, άσε που είναι δύσκολο: χρειάζεται πολιτική βούληση για να γίνουν... και ποιός την έχει;;




MOTA
street artist

Εικόνα
Γκραφίτι του Mota, μέσα στο Πολυτεχνείο



 
Ο MOTA μας είπε:

'Ενα τόσο μεγάλο έργο είναι αδύνατο να κριθεί και να σχολιαστεί με σαφήνεια άμα δεν έρθεις αντιμέτωπος με αυτό, ώστε να νιώσεις την επιβλητικότητα του στο χώρο, όχι μόνο λόγο του μεγέθους του, αλλά και λόγο των νοημάτων που περνάει στο σημείο στο οποίο εδραιώνεται. Δεν θα αναφερθώ στο τι μηνύματα εκπέμπει το κομμάτι αυτό, καθώς είναι καθαρά υποκειμενική η αντίληψη του καθενός. Σημασία έχει, ότι όταν περνάς από δίπλα του σου αφήνει κάτι παραπάνω από μια εικόνα, ένα συναίσθημα διφορούμενο. Ο τοίχος αυτός πλέον "μιλάει" από μόνος του, σε βάζει σε σκέψεις είτε θετικές είτε αρνητικές, και όταν κάτι μιλάει πρέπει να το αφήσεις ελεύθερο να εκφραστεί και να σου μεταδώσει τα μηνύματα που αυτό θέλει έως ότου έρθει ο κορεσμός του. Το κομμάτι αυτό είναι μια δυνατή "σφαλιάρα" για όσους κρίνουν επιφανειακά τον χώρο της τέχνης και συγκεκριμένα του graffiti. Είναι ένα κομμάτι που μετά από καιρό ήρθε να μας θυμίσει την παραπάνω έννοια. Βλέποντας την όψη του νεοκλασικού κτηρίου του Πολυτεχνείου σκεπασμένη από ένα μαύρο σεντόνι δίχως φιγούρες και καλαίσθητα γράμματα, τονίζοντας έτσι την σκοπιμότητά του, το αποκάλεσα "έπος". Πολύ γρήγορα και άμεσα πάνε να φιμώσουν ένα πολυσυζητημένο έργο με την απόφασή τους να το σβήσουν, όντας σίγουροι ότι ο τοίχος αυτός δεν θα μείνει "καθαρός", γεγονός που σε μεγαλύτερη κλίμακα θα μπορούσε να παρομοιαστεί με την συνεχή επιβολή του συστήματος σε εμάς τους ίδιους. Ένα μπράβο στα παιδιά που πέτυχαν τον σκοπό τους και...πάντα τέτοια!



 

Bleeps
street artist

Εικόνα
Παλαιότερο γκραφίτι του Bleeps στην Δερβενίων

 
Ο bleeps μας είπε:
Το κτήριο του ΕΜΠ είναι νεοκλασικό και χρησιμοποιούμενο. Κατανοώ ότι η περιοχή των Εξαρχείων συνδέεται με την προώθηση συγκεκριμένης κουλτούρας, που σε κάποιο βαθμό εκδηλώνεται σε δραστηριότητες στο πολύπαθο αυτό κτήριο. Εκλογικεύω την επιθυμία προαγωγής της εκάστοτε υποκειμενικότητας και το τετριμμένο άλλοθι ότι όποια παρέμβαση στο δημόσιο χώρο αποτελεί πολιτική πράξη (όλοι είμαστε πολίτες ε?). Νομίζω ότι οι συνεχείς δράσεις στο κτήριο κι η κουλτούρα που συνδέεται με τους φοιτητές και τους ευρύτερους κύκλους της Αρχιτεκτονικής, αλλά και των Εξαρχείων πιο διευρυμένα, αποτελούν μιας μορφής σχετικοποιημένη πολιτική στάση που πολλές φορές θα μπορούσα να τις χαρακτηρίσω οπορτουνιστικές, καθώς η παρακολούθηση εντός ενός συστημικού φορέα από τη μια πλευρά κι η διασκέδαση σε τοπικά συστημικά κέντρα συνάθροισης από την άλλη (με «εναλλακτικό ύφος» διακόσμησης), σημαίνουν συναίνεση στις ηγεμονικές αρχές οργάνωσης της οικονομίας κι όλο αυτό το αντιεξουσιαστικό προφίλ είναι κατά κάποιο τρόπο φαρισαισμός. Το γκραφίτι σίγουρα έδωσε ένα χαμόγελο νίκης στους κύκλους των Εξαρχείων και μερικές επιπλέον κερασμένες μπύρες, αλλά το κρατικό πλάνο μεταφοράς της Αρχιτεκτονικής στην Πανεπιστημιούπολη ενισχύεται όλο και περισσότερο, αφού το έξω είναι καθαρότερο από το μέσα, εφόσον ο επιδερμικός κολλεκτιβισμός σκιαγραφεί μια σχολή που χωλαίνει ακόμα και σε συνθήκες υγιεινής. Η απόφαση για την ταχεία απομάκρυνση του δεν με εκπλήσσει κι ίσως δεν θα έπρεπε κανέναν, αφού το ρίσκο αυτής της παρέμβασης που συνέβη χωρίς αδειοδότηση(?), συνάδει στη λογική της ανταγωνιστικής διείσδυσης κι άρα γιατί όχι και το οργανωμένο κράτος να μην το καλύψει? (εδώ ο ένας graffiti “artist” καλύπτει τον άλλο όχι για να δανειστεί χώρο αλλά για να τον τραμπουκίσει). Η δράση μου στο δημόσιο χώρο περιλαμβάνει νεοκλασικά αποκλειστικά σχεδόν πλέον και ενθέτω τα έργα μου στα παράθυρα κτηρίων που είναι σε άθλια κατάσταση σχεδόν ετοιμόρροπα. Αυτά τα κτήρια δηλώνουν την κρατική αδιαφορία, μια Τζιχαντιστικού τύπου παραγκώνιση της ιστορίας, για το λόγο αυτό και για το Μπουρζουαζίστικο παρελθόν τους (ειρωνία), δημιουργώ πρωταγωνιστές στα παράθυρα που εκφράζουν φιλοσοφική και πολιτική άποψη για διάφορα θέματα. Γνωρίζω ότι υπάρχει ένα υποβόσκον μίσος για τη νεοκλασική αρχιτεκτονική ως επιβαλλόμενη κατά κάποιο τρόπο από τους Αψβούργους, αλλά και το τρίχορδο μπουζούκι εισαγώμενο ήταν τρόπον τινά όπως και το κλαρίνο, κανείς όμως δεν στράφηκε με μένος ενάντια στο ρεμπέτικο πλην φασιστών όπως ο Μεταξάς.




Naip N_grams
street artist

Εικόνα
Wheat paste στην Ανδρέα Μεταξά, του N_grams

 
O N_grams μας είπε:
Δεν γνωρίζω τι μπορεί να είχαν στο μυαλό τους και τι πραγματικά ήθελαν να πετύχουν με αύτη την παρέμβαση τελικά, αλλά το κάνανε καλά .. Προσωπικά το βλέπω σαν μία διαμαρτυρία. Μια διαμαρτυρία που με συνδυασμό το ιστορικό κτίριο το Ε.Μ.Π. λειτουργεί απόλυτα και απογειώνεται! Τώρα το ότι ξεκίνησαν διαδικασίες καθαρισμού, κατόπιν εορτής, φυσικά αυτό ήταν αναμενόμενο.. Αυτός ο καθωσπρεπισμός που ακολουθεί τυφλά τόσα χρόνια η κοινωνία μας, ριζωμένη στις παλιές αρχές, μας πάει πίσω.. Οκ βλέπουμε υπογραφές, μουτζούρες, παντού γραμμένα..Αίσχος! Αλλά και συ ρε πολιτεία εδώ που τα λέμε δεν κάνεις και πολλά. Βλέπεις, υπάρχει κίνημα υπάρχει κόσμος πίσω απ όλο αυτό. Δώσε βήμα! Ανέδειξε τα ταλέντα σου και εκμεταλλεύσου αυτήν την δράση. Τα "μειονεκτήματα" κάνε τα προτερήματα και βγες κερδισμένη απ όλο αυτό... Έτσι είναι, πρέπει να δώσεις για να πάρεις σεβασμό..

 

-----------

Δείτε ακόμη: 

Πρώτος Τόμος: H ιστορία του graffiti στην Ελλάδα 1984-1994 [Συνέντευξη & φωτογραφίες}

Στήλη Streetart: Μια εικόνα κάθε μέρα από τους δρόμους της Αθήνας και όχι μόνο

- Μυστική έκθεση στο κτίριο-μυστήριο της Ακαδημίας 58α

-----------



Tasmar
κομίστας

Εικόνα
Παλαιότερο σκίτσο του Tasmar για το inExarchia.gr

 
Ο Tasmar μας είπε:

Το συγκεκριμένο γκραφίτι ήταν άσχημο γιατί έτσι έπρεπε. Αρκετά πετυχημένο νομίζω. Το ότι έγινε πάνω στο Πολυτεχνείο το κάνει ακόμα πιο πετυχημένο. Η απομάκρυνσή του ήταν αναμενόμενη. Νομίζω και οι ίδιοι που το έκαναν δεν θα πίστευαν πως θα μείνει για πολύ καιρό στους τοίχους. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός τους.




SKITSOFRENIS
street artist
 

Εικόνα
Graffiti του Skitsofrenis στην Αραχώβης

 
O Skitsofrenis μας είπε:
Θα ήταν υποκριτικό εκ μέρους μου να εξέφραζα μια συντηρητική άποψη για το τι έγινε στο κτήριο ή να εναντιωνόμουν σε αυτή την κίνηση απ την στιγμή που και εγώ ψεκάζω χρώμα στα ντουβάρια. Το αισθητικό αποτέλεσμα είναι ανάλογα το πως το βλέπει ο καθένας , ο διαβάτης και ο περαστικός είναι ο κριτής.
Αύριο θα το έχουν σβήσει ,πιθανόν να ξαναγίνει πάλι κάτι ίσως πιο όμορφο για κάποιους ή πιο άσχημο από το τωρινό , οι δημιουργοί όμως του συγκεκριμένου θα μας έχουν ξυπνήσει ήδη και θα μας έχουν βάλει να σκεφτούμε πολλά και διάφορα κάτι που το προηγουμένως καθαρό μάρμαρο απέτυχε να κάνει.



 

INSANE 51
muralist/graffiti artist

Εικόνα
το τελευταίο mural του Insane 51

 
O Insane 51 μας είπε:
Οι τοίχοι υπάρχουν για να τους διεκδικούμε και να τους διαμορφώνουμε όπως θέλουμε. Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον και αντιφατικό το έργο στο Πολυτεχνείο και γουστάρω που έγινε σε μια περίοδο χάους και πέρασε το μήνυμα του. Και αν το ασπρίσουν που λένε δεν νομίζω να μείνει άσπρο για πολύ..




Dimos stathis
graphic designer

Εικόνα
The Calendar after the End? / Corn Studio

 
O Dimos Stathis μας είπε:
Η τέχνη είναι υποκειμενική και αφού το street art είναι μορφή τέχνης προφανώς ισχύει αυτή η υποκειμενικότητα και στην κρίση ενός γκραφίτι. Kατά την γνώμη μου, παρόλο που είναι πολύ επιβλητικό λόγο του όγκου του και της τοποθεσίας του, αισθητικά δεν είναι ωραίο. Παραείναι αφηρημένο με αποτέλεσμα να μην περνάει ξεκάθαρα το όποιο μήνυμα θέλει να περάσει. Σίγουρα αισθητικά είναι καλύτερο σε σχέση με τους τοίχους όπως ήταν πριν (μια “συλλογή” από ταγκιές μαζί με αποκόμματα από αφίσες κάτω από ένα στρώμα κόλας και σκόνης). To να βάφεις όμως ένα τοίχο σε ένα διατηρητέο μνημείο, ιστορικό κτήριο είναι κάτι με το οποίο δεν συμφωνώ, είτε αυτό είναι ένα tag 30 πόντων είτε ένα γκραφίτι σε όλη την πρόσοψη. Το ότι θα το σβήσουν πιστεύω ότι είναι κάτι αναμενόμενο άλλωστε ο περιορισμένος χρόνος ύπαρξης ενός γκραφίτι  είναι ένας από τους λόγους που το street art είναι γοητευτικό. Ελπίζω μόνο να μην μεταμορφωθούν πάλι οι τοίχοι σε μια καινούργια “συλλογή” και να καταλάβουν ότι το βασικό πρόβλημα της Στουρνάρη και του Πολυτεχνείου δεν είναι οι street artists.




EX!T
street artist

Εικόνα
Graffiti του EX!T στην Οικονόμου

 
O EX!T μας είπε:
Προσωπικά θα προτιμούσα το συγκεκριμένο κτίριο του Ε.Μ.Π. να ήταν λευκό, αφού όμως είναι πανεπιστημιακό κτίριο, θα γεμίσει κακόγουστες αφίσες πολιτικών παρατάξεων, γεγονός το οποίο θεωρώ πολύ πιο προσβλητικό και ως προς το αρχιτεκτόνημα και ως προς το θεσμό του πανεπιστημίου. Εάν ήταν να επιλέξω ανάμεσα στη  σημερινή εικόνα και τη ρεαλιστική εικόνα του πολυτεχνείου σε ένα μήνα αφότου βαφτεί, σίγουρα θα διάλεγα  το κτίριο να κοσμείται από το συγκεκριμένο έργο, το οποίο "γαμάει" κιόλας. Επίσης, είναι το πρώτο παράνομο mural παγκοσμίως. Η αλήθεια είναι πως υπάρχει αρκετή ελευθερία έκφρασης στο δρόμο και μια τέτοια κίνηση είναι κάτι σαν "χτύπημα κάτω απ τη ζώνη", είναι κατάχρηση αυτής της ελευθερίας που απολαμβάνουμε όλοι, αυτό είναι όμως το γκραφίτι
· να πηγαίνει ο πήχης ψηλότερα, η δράση και το αποτέλεσμα να γίνονται πιο αισθητά, εξ ορισμού δεν έχει όρια.

 

------

Ακολουθήστε το inExarchia |  facebook - instagram - twitter - youtube

------

Choco_fuzzink < |-| <> < <>  
λόκαλ artist

Εικόνα
Luigi Chocorello


 
Ο Άλεξ μας είπε:
Δεν θέλω να πω κάτι για το γκραφίτι.. Ήδη έχουν πει τόσοι, τόσα πολλά. Όσο για το σβήσιμο είναι απλά σπατάλη χρημάτων. Και μιλάμε για πολλές χιλιάδες ευρώ για κάτι που θα μπορούσε να γίνει με λιγότερα χρήματα. Θέλω να τονίσω ότι αν δεν έχουν σκοπό να το συντηρούν μετά, θα γίνει χάλια όπως ήταν και πριν το μεγάλο γκραφίτι. Αν είναι να το αποκαταστήσουν θα έπρεπε να καθαρίσουν και να συνεχίσουν να συντηρούν όλο το κτίριο, μέσα και έξω, όχι μόνο το συγκεκριμένο. Πάντως ότι και αν γίνει, και όλα τα γκραφίτι της Αθήνας να σβήσουν, αυτοί που το πιστεύουν δεν θα σταματήσουν να βάφουν.




//

Ευχαριστώ όλα τα παιδιά που μοιράστηκαν την άποψη τους μαζί μας -και μαζί σας- για ένα τόσο αμφιλεγόμενο θέμα. Προσωπικά και λιτά, θεωρώ ιδιαίτερα επικίνδυνη την προσπάθεια θέσπισης διακριτών ορίων στην τέχνη, πόσο μάλλον στην Τέχνη του Δρόμου, συνώνυμο της ελευθερίας της έκφρασης. 

 
 
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebookinstagramtwitteryoutube 
 

Ο οδηγός της πιο ζωντανής και ανήσυχης περιοχής της Αθήνας.

Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube

Στην ίδια κατηγορία

Σαν εργαστήρι δίνει νέα πνοή στα μεταχειρισμένα ρούχα, με τη μέθοδο του upcycling, δηλαδή την ανακατασκευή των ρούχων. Το υλικό δημιουργίας του smock αποτελείται από απλά καθημερινά ρούχα μέχρι και εξαιρετικής...

think

Η αρχιτεκτονική εκδήλωση που έγινε θεσμός κλείνει φέτος τα 10 χρόνια παρουσίας, στην πόλη της Αθήνας. Το OPEN HOUSE Athens, επανέρχεται με περισσότερα από 70 κτήρια καθώς και πλήθος παράλληλων δράσεων.

think

Ένας δρόμος σύγχρονης αθηναϊκής ιστορίας, ένα από τα πιο ιδιαίτερα κομμάτια του ντόπιου ιστού, γεμάτο αφηγήσεις. Ένας κοινός τόπος, όπου η καθημερινότητα συνυπάρχει με τις αναμνήσεις και τα μικρά ανθρώπινα...

think

Πρόσφατα Άρθρα

Newsletter