Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α.
Φωτογραφία: Γιώργος Γαβριλάκης
Η απουσία του αγωνιστή και σύγχρονου διανόητη της ελευθερίας, δεν είναι μια μικρή καθημερινή απώλεια, είναι μια απώλεια ενός συγχρονου ακτιβιστή, του ανθρώπου που με την γραφή του ξεγύμνωσε την χούντα και τα βασανιστήρια. Φεύγοντας στα 79 του χρόνια σαν συγγραφέας, ποιητής, ακτιβιστής και πολιτικός αφιέρωσε την ζωή και το πνεύμα του για την υπεράσπιση της κριτικής και ελεύθερης σκέψης. Η αρθρογραφία του πάντα διέγειρε τις βαθύτερες αναζητήσεις του κόσμου. Η ζωή του και το έργο του θα μας θυμίζουν ότι το πνεύμα υπέρεχει της ύλης, αν θέλεις να έχεις μια ζωή γεμάτη και ουσιαστική.
“Εγώ δεν ξέρω αν είμαι αναρχικός ή αριστερός. Εγώ αυτό που θέλω είναι να μην πεθάνω μαλάκας”
Γεννημένος το 1941 στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς, σπούδασε Θέατρο δίπλα στον μεγάλο Δημήτρη Ροντήρη και Σημειολογία με τον Ρολάν Μπαρτ, ενώ κατα την διάρκεια της παραμονής του στο Παρίσι παρακολούθησε μαθήματα των Πιερ Βιντάλ-Νακέ, Μαρσέλ Ντετιέν, Κορνήλιου Καστοριάδη. 'Οντας αγωνιστής της αριστεράς επί χούντας φυλακίστηκε και εξορίστηκε.
Η εμπειρία του μετατράπηκε σε ένα μικρό βιβλίο με τον τίτλο “Ανθρωποφύλακες” στο οποίο περιέγραφε τα βασανιστήρια που υπέστει. Στην αρχή κυκλοφόρησε κρυφά και στην πορεία μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, και έμελλε να αποτελέσει ένα από τα πιο σημαντικά αντιδιδακτορικά αναγνώσματα, γνωστοποιώντας τον σκοταδισμό της χούντας στην Δύση.
Επέστρεψε στην χώρα μετά την μεταπολίτευση. Ιδιαίτερα ευαίσθητος σε θέματα κοινωνικού ακτιβισμού, πέραν του συγγραφικού και θεατρικού του έργου (Μικρές καθημερινές απώλειες, Αριστερή ανακύκλωση, Στο Κέντρο του Περιθωρίου, Tango Bar και το υπέροχο μουσικό παραμύθι “ Η συνέλευση των ζώων” κ.α) παρέμεινε ενεργός αρθρογραφόντας σε εφημερίδες όπως Ελευθεροτυπία και η Εφημερίδα των συντακτών, ενώ συνεργάστηκε και με εκδόσεις και περιοδικά όπως η εξαρχείωτικη Γαλέρα, που στο ισόγειο της Θεμιστοκλέους μαζί με τον Γιάννη Καλαϊτζή και άλλους έστησαν την Εφσυν. Ένα μυαλό, χωρίς ηλικία, σε αδιάκοπη εγρήγορση, ο βίος και το έργο του αποτελεί υλικό επουσιώδους γρατζουνίσματος των πιο ανατρεπτικών σκέψεων μας. Η ανάγκη να επανεφευρίσκουμε τον εαυτό μας στοχαστικά μέσα στους ρυθμούς μιας καθημερινότητας που βάλλεται από φτιαχτές ανάγκες και κατάλοιπα εξουσίας βρίσκει ταύτιση στα κείμενά του.
“Είμαι φτωχός σε υλικά αγαθά,πλούσιος όμως πολύ σε εμπειρίες. Έζησα ανοιχτά, ελεύθερα, σύμφωνα με τις επιθυμίες μου, δίχως εξαναγκασμούς και συμβιβασμούς”
Ο έρωτας και η επανάσταση, δύο έννοιες που συναντιούνται και συνυπάρχουν, τον απασχόλησαν, και ήταν κομμάτι της πολυτάραχης ζωής του. Για όλους εμάς που αναζητούμε μία φέτα ελευθερίας στην επιβαλλόμενη κανονικότητα και απαντήσεις για την διεκδίκηση του κοινωνικού και συνεπώς ατομικού μας γίγνεσθαι, στο έργο του και την ανυπάκουη περήφανα στάση ζωή του θα προστρέχουμε για να αναγνωρίσουμε την ουσία. Γιατί όπως και ο ίδιος ανέφερε σημασία δεν έχει να κατακτάς τον συνάνθρωπο, τον σύντροφο αλλά να συναντάς και να συμπορεύεσαι στη ζωή.
Η συνεχής επαγρύπνηση, η συνεχής προσωπική καλλιέργεια και η ενσυναίσθηση αναφέρονται από τους δικούς του ανθρώπους ως τα στοιχεία που σκιαγραφούν τον χαρακτήρα του. Κρατάμε τον τρόπο και την μνήμη.
// Διαβάστε ακόμη: Στο περιθώριο του κέντρου της πόλης. Ένα απόγευμα με τον Περικλή Κοροβέση.
Συντάκτης: Κλέλια Α.
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
