Εικόνα
Συντάκτης: Μάκης Κ.
*υποστηρικτής της στήλης Κόμικς του inExarchiagr, το βιβλιοπωλείο comicstrip
Η μεγάλη πλειοψηφία των νέων εκδόσεων κόμικ, τα τελευταία χρόνια, κυκλοφορεί κατά την περίοδο των φεστιβάλ, δηλαδή είτε κοντά στον Απρίλιο (Comicdom Con & The Comic Con) είτε αρχές Δεκεμβρίου (Athens Con). Μιας και όλα τα φεστιβάλ (από τα πρώτα θύματα του COVID19) έχουν αναβληθεί, έτσι και οι νέες εκδόσεις κόμικ, έχουν μειωθεί από τους παραδοσιακούς εκδότες, ειδικά αυτές των Ελλήνων δημιουργών. Πολλά κόμικ ετοιμάστηκαν, αλλά πότε δεν βρήκαν τον δρόμο για το πιεστήριο.
Ένα κόμικ που βγήκε μέσα σε αυτή την εκδοτικά κακή περίοδο για τα ελληνικά κόμικ (αλλά καλή συνολικά για το βιβλίο) είναι και το Berlin: Πρώτος θάνατος, σε σχέδιο του Νίκολα Κούρτη και σενάριο του Κυριάκου Αθανασιάδη.
Για να πω την αλήθεια, τους δημιουργούς δεν τους γνώριζα πριν την έκδοση του Berlin. Ο Κυριάκος Αθανασιάδης είναι συγγραφέας με περιορισμένη εμπειρία στα κόμικ και ψάχνοντας στο διαδίκτυο, είδα πως ο Νικόλας Κούρτης είναι σκιτσογράφος ο οποίος είχε δημοσιεύσει αρκετές ιστορίες στη Βαβέλ, από τα μέσα της δεκαετιας του 1990 μέχρι και τα πρώτα χρόνια του 2000, χωρίς να έχουμε δει έως τώρα δημοσιευμένη κάποια αυτόνομη δουλειά του.
Σαν τώρα θυμάμαι τα teaser που έβγαλε ο εκδότης (Jemma Press) στα social media τον Ιούνιο του 2020, μαζί με ανακοίνωση για επικείμενη κυκλοφορία, και αμέσως μου έκανε τρομερή εντύπωση το εξαιρετικό ασπρόμαυρο (με γκρι αποχρώσεις) σχέδιο. Βέβαια η πρώτη εμφάνιση του σύμπαντος του Berlin είχε γίνει και στο 5ο τεύχος του Μπλε Κομήτη, τον Σεπτέμβριο του 2018, ως μια μικρή αυτόνομη ιστορία (ΜΠΕΡΛΙΝ), χωρίς υποσχέσεις για το μέλλον.
Έφτασε λοιπόν η στιγμή που κυκλοφόρησε στα τέλη του Οκτωβρίου 2020 και διαβάστηκε πριν από μερικές ημέρες.
//Διαβάστε ακόμη:
- Comic Review: Έχε γεια γα**μένε κόσμε
-Comic Review: Song Stories
Τι είναι το Berlin. To Berlin είναι ένα “παραφυσικό, urban, neo-noir comic” σύμφωνα με τα γραφόμενα στο οπισθόφυλλο. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μια κατηγορία μόνο του, αλλά στην πραγματικότητα είναι μια μίξη από διάφορες επιρροές από τα κόμικ αλλά και από τον κινηματογράφο.
H Berlin είναι μια πόλη, καμία γνωστή σχέση με την συνονόματη πόλη της Γερμανίας, όπου ζωντανοί, απέθαντοι, νεκροί και άλλα φανταστικά όντα συνυπάρχουν σε μια μίξη παραφυσικών ηρώων. Στο κόμικ, η ίδια η πόλη δεν θέλει να αποτελεί απλά ένα σκηνικό δράσης αλλά θέλει να κλέψει την παράσταση σαν πρωταγωνιστής (γι’ αυτό μάλλον και η λέξη urban στον χαρακτηρισμό). Τέλος, η υπόθεση του κόμικ, ο χαμένος ντετέκτιβ της κακιάς ώρας και οι καταραμένοι και καταρακωμένοι χαρακτήρες, οι όμορφες και μοιραίες γυναίκες, τα καμπαρέ και φυσικά η συνεχής αφήγηση δίνουν τον neo-noir χαρακτήρα.
Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν ουσιαστικές διαφορές ανάμεσα στο παραφυσικό, το μεταφυσικό και το υπερφυσικό και οι περισσότεροι από εμάς τις αγνοούμε, αλλά δεν είμαι εγώ αυτός που μπορώ να σας μιλήσω για αυτές!
Εικόνα
Ο ντετέκτιβ Ράντολφ Κάρτερ, περνάει τον χρόνο του στο Bar Los Antiguos, που δέχεται την πελατεία του. Προσλαμβάνεται από έναν μυστηριώδη νάνο γκάνγκστερ για να βρει μια πανέμορφη γυναίκα, την Σουάν, που εξαφανίστηκε με διαφορα πολύτιμα κλοπιμαία μέσα στη Berlin. Στη Berlin πρέπει να ξέρεις που να ψάξεις και ο Ράντολφ Κάρτερ ξέρει, έχει τους κατάλληλους φίλους, και τη σωστή τακτική. Όμως τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται και μάλλον είναι και πολλά περισσότερα από αυτά που φαίνονται. Η βοήθεια της Ντανς, της αθάνατης ερωμένης του είναι παραπάνω απ’ όσα μπορεί να ζητήσει.
Εικόνα
Το σενάριο του κόμικ περιέχει όλα τα στοιχεία που θα περίμενε κάποιος από ένα noir κόμικ. Οι πληροφορίες λένε πως το Berlin: Πρώτος θάνατος θα έχει συνέχεια και προσωπικά το ελπίζω, καθώς σίγουρα η ίδια η πόλη/σκηνικό αλλά και οι δημιουργοί έχουν πολλά να δώσουν ακόμη, αλλά και να απαντήσουν στα διάφορα ερωτήματα που δεν ξεκαθαρίζουν επακριβώς σε αυτόν τον, κατά τα άλλα αυτόνομο, τόμο.
Το μεγάλο ατού του συγκεκριμένου κόμικ, αυτό που σε τραβάει με το που το βλέπεις, είναι το εικαστικό μέρος. Ακόμα και να μη την βρίσκεις με βαμπίρ και τέρατα ή με το νουάρ στοιχείο, το εντυπωσιακό σχέδιο θα σε κάνει να του δώσεις μια αναγνωστική ευκαιρία. Η Berlin είναι εξαιρετικά σχεδιασμένη. Γέφυρες, αυτοκινητόδρομοι, art-deco ουρανοξύστες με τεράστια Gargoyles και νεογοτθικά κτίρια φτιάχνουν μια εντυπωσιακή πόλη, όπου τα επαναλαμβανόμενα και όμοια αρχιτεκτονικά στοιχεία προσδίδουν μια αχανή έκταση. Ακόμα όμως και στο επίπεδο του δρόμου και της γειτονιάς η απεικόνιση είναι εκπληκτική.
Εικόνα
//Διαβάστε ακόμη:
10 Κόμικ που έχουν πολλά να πουν / Μέρος Α'
10 Κόμικ που έχουν πολλά να πουν / Μέρος Β'
Οι χαρακτήρες είναι εξονυχιστικά μελετημένοι, σχεδιασμένοι ρεαλιστικά και εντυπωσιακά ταυτόχρονα, αν και κάποιες λίγες φορές είναι περισσότερο εκφραστικοί απ’ όσο θα ήθελα προσωπικά, ενώ απουσιάζουν τα κλασικά τρικ που χρησιμοποιούνται στα κόμικ για να δείξουν κίνηση, με αποτέλεσμα να μοιάζουν κάπως στατικά σε εμένα, ίσως και λόγω του έντονα ψηφιακού σχεδίου. Τα ηχητικά εφέ πάντως είναι δυνατά! Σε κάθε περίπτωση, το σχέδιο με το σενάριο δένουν αρμονικά.
Δείτε ακόμη
Διαβάζοντάς το μου ήρθαν πολλές μνήμες. Το σίγουρα έχει επηρεαστεί από το Sin City του Frank Miller, εμφανώς από την ταινία Dark City του Alex Proyas, τις ταινίες Underworld, το Metropolis του Lang και πιθανότατα από b-movies σχετικές με βρικόλακες, όπως το We Are The Night του Dennis Gansel.
Η έκδοση της Jemma Press είναι άρτια εικαστικά και προσεγμένη, μεγάλου μεγέθους με χοντρό χαρτί και με αρκετά extra, όπως την αναδημοσίευση της ιστορίας από τον Μπλε Κομήτη, μελέτες και προσχέδια για κτίρια και χαρακτήρες και λίγες σημειώσεις από τους δημιουργούς.
Εικόνα
Στη μουσική, στον κινηματογράφο αλλά και στα κόμικ, έχουμε μάθει δυστυχώς να λέμε την μίζερη φράση “καλό για ελληνικό”. Προσπαθώ να την αποφεύγω, καθώς παρόλο που χρησιμοποιείται για να εκφράσει κάτι καλό, η έκφραση αυτή τελικά φτάνει ασυνείδητα στον αποδέκτη ως υποβάθμιση, χωρίς να είναι. Αντ’ αυτού προσπαθώ να βάζω τα ίδια ποιοτικά κριτήρια, είτε μιλάμε για ελληνικό κόμικ, είτε για ξένο. Το Berlin καταφέρνει με το εικαστικό μέρος και την θεματολογία του να δημιουργήσει μια ξεχωριστή αναγνωστική ατμόσφαιρα, που λίγα ελληνικά κόμικ έχουν πετύχει και μάλλον αυτή είναι και η επιδίωξη των δημιουργών κρατώντας το σενάριο προσχηματικό με παρόμοιο τρόπο που η όπερα βάζει την μουσική και τις φωνητικές ικανότητες του καλλιτέχνη, πάνω από την υπόθεση του έργου.
*το Berlin: Πρώτος Θάνατος θα το βρείτε στα ράφια και στην ηλεκτρονική σελίδα του υποστηρικτή της στήλης Κόμικς του inExarchiagr / ComicStrip - βιβλιοπωλείο comics και όχι μόνο
Εικόνα
Συντάκτης: Μάκης Κ.
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
