Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α.
Για την έκθεση Tree Lines - Greece, η Gwen MacGregor πλέκει με βελονάκι(crochet) μικρά τρισδιάστατα δέντρα που αντιπροσωπεύουν συγκεκριμένα είδη δέντρων από την περιοχή που επισκέπτεται και στη συνέχεια τα φωτογραφίζει στον ίδιο χώρο (in situ). Η καλλιτέχνης ξεκίνησε πρώτα με κλωστή από μαλλί για να πλέξει τα δέντρα σε διαφορετικές αποχρώσεις του πράσινου ανάλογα με τη χώρα. Κατά την παραμονή της στην Αθήνα, αποφάσισε να φέρει το θέμα των πλαστικών τσαντών μιας χρήσης, δημιουργώντας επίσης δέντρα από απορριπτόμενες πλαστικές σακούλες που συγκεντρώθηκαν από τα τοπικά πάρκα. Ερχόμενη λοιπόν στην Αθήνα οδηγήθηκε αρκετά σύντομα στην ιδέα της οικολογίας, βρίσκοντας μια δημιουργική λύση στην πρακτική της.
Την ρωτήσαμε τί ήταν αυτό που την έφερε στην Αθήνα και γιατί διάλεξε την πόλη μας ως πεδίο πρακτικής της και μάθαμε πως είναι η τέταρτη φορά που επισκέπτεται την Αθήνα μιας ο διττός ρόλος της, αυτός της εικαστικού αλλα και της υποψήφιας διδάκτωρ στην πολιτισμική γεωγραφία αποτέλεσαν την αφορμή να έρθει εδώ μιας και κομμάτι της έρευνας της συνδέεται με την έκθεση σύγχρονης τέχνης Documenta, η οποία και έλαβε χώρα στην Αθήνα πριν 2 χρόνια. Γνωρίζοντας την ομάδα του Phoenix Athens άδραξε την ευκαιρία να πραγματοποιησει εδώ ένα artist residency μιας και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο προτιμά να δουλεύει, παράλληλα ξεκινώντας το project Tree Lines ανακάλυψε ότι εδώ η υλοτομία- βασικό στοιχείο της έρευνας του πρότζεκτ- υπήρχε από τα ρωμαϊκά έτη.
Σε σχέση με τα Εξάρχεια και την εμπειρία της από την περιοχή, η οποία αποτελεί πάντα σπίτι για τους καλλιτέχνες, μας μίλησε για την φιλικότητα και την φιλοξενία της ομάδας της Phoenix και την ζωντανή και φιλική γειτονιά που συνάντησε εδώ. “Είναι εύκολο να ξεκινήσεις μία συζήτηση να, γνωρίσεις κόσμο”, ξεχωρίζει τα βιβλιοπωλεία και τη λαϊκή της Καλλιδρομίου, και συγχρόνως αναγνωρίζει εδώ και νιώθει οικεία κάποια στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πόλη και την γειτονιά που μεγάλωσε στο Τορόντο, το Queen West, όπως η προσβασιμότητα, οι δράσεις, η δυναμική των ανθρώπων και η ζεστασιά.
Εικόνα
Ποιος ήταν ό λόγος όμως που την οδήγησε να διαλέξει την πλαστική σακούλα ως υλικό για τα πλεκτά γλυπτά της εδώ στην Αθήνα;
Μας μιλαει για την εντύπωση που της έκανε, σε σχέση με τον Καναδά, η αυξημένη ακόμα χρήση των πλαστικών τσαντών στην χώρα μας και συνδυαστικά με την συμμετοχή της σε ένα workshop μετατροπής των πλαστικών τσαντών σε υλικό πλεκτικής στο Victoria Square Project στην Βικτώρια, βρήκε τον εαυτό της να συλλέγει τις πλαστικές σακούλες απο τα πάρκα της Αθήνας καθαρίζοντας τα και συγχρόνως βρίσκοντας το υλικό για την δουλειά της.
Όταν φωτογράφισε τα πρώτα πλαστικά δέντρα ανάμεσα στα πεύκα και την ρυμοτομία του αττικού τοπίου, η παράξενη τοξική όψη τους ήταν ηλεκτρική. Ενημερωνόμαστε για την σχεδόν μηδαμινή πρόσβαση σε πλαστικές σακούλες στον τόπο της τον Καναδά, όπου η πολιτική για την μείωση των απορριμμάτων βρίσκεται σε πολύ μετέπειτα στάδια από ότι στην Ελλάδα, και για την προσπάθεια που γίνεται εδώ από τους πολίτες και την κοινωνία. Την ρωτάμε για το ποιους ανθρώπους, συλλογικότητες και μέσα γνώρισε στην παραμονή της εδώ και μας περιγράφει με πολύ συναίσθημα την συνεργασία της και την έμπνευση της από τους ανθρώπους του Victoria Square Project, αλλά και την ελληνίδα καλλιτέχνη Βασιλική Σιφοστρατουδάκη και το έργο της πάνω στο πλαστικό.
Η συζήτηση μας περιστρέφεται γύρω από την απενοχοποίηση και την ένταξη πια στοιχείων της λαϊκής παράδοσης στην σύγχρονη τέχνη που δεν εστιάζει πια στα κλασσικά ακαδημαϊκά μέσα των καλών τεχνών (ζωγραφικη, γλυπτική κλπ) ενώ μας περιγράφει την μνήμη των κινητικών λειτουργιών που ξύπνησε όταν ξαναέπιασε το βελονάκι στα χέρια της, το οποίο έμαθε ως παιδί από την μητέρα και την γιαγιά της.
Για την παγκόσμια φύση του προβλήματος του πλαστικού και τον ρόλο των πλαστικών συσκευασιών ως κύριο μέρος των αποβλήτων, συμφωνούμε με το ότι η μείωση τους (σ.σ κάτι που έχουμε ακούσει ξανά και από τον Φραν κατά την επίσκεψη μας στο Πλαστικουργείο) είναι στο χέρι του καταναλωτή. “Οι επιλογές των καταναλωτών μιλάνε, αν σταματήσουμε να επιλέγουμε προϊόντα σε πλαστικό, οι εταιρείες θα σταματήσουν και να τα διαθέτουν, είναι αυτή η παιδεία που θα πρέπει να δουλέψουμε” προτείνει.
Εικόνα
Παρατηρώντας την άλογη χρήση πλαστικών μπουκαλιών στα ελληνικά νησιά, συμφωνούμε για την αναγκαιότητα εγκατάστασης φίλτρων νερού, αναφέροντας ως παράδειγμα άλλη μία χώρα που έχει δουλέψει, την Ινδία που αντιμετωπίζει πρόβλημα προσβασιμότητας στο καθαρό νερό αλλα και τα καλά παραδείγματα πολλών νησιωτικών επιχειρήσεων που ήδη εφαρμόζεται αυτή η πολιτική.
Δείτε ακόμη
H δυστοπική πραγματικότητα ενός κόσμου πνιγμένου στο πλαστικό είναι εδώ, οι άνθρωποι που αγαπούν την ζωή και μοιράζονται την αγάπη για το περιβαλλον πάντα θα βρίσκουν τους τρόπους αυτούς για να μας μεταδώσουν την πληροφορία μέσω της προσωπικής μας ερμηνείας στα έργα τους. Ας τους ακούσουμε.
ινφο
Εγκαίνια: Τετάρτη 3 Ιουλίου @ 7μμ
Διάρκεια: 4 Ιουλίου - 5 Αυγούστου
Χώρος γκαλερί: Phoenix Athens / Ασκληπιού 89
*Ένα δέντρο κεντημένο με βελονάκι από την Click Ngwere, την εικαστικό που συμμετείχε στο πρόγραμμα φιλοξενίας καλλιτεχνών στο Victoria Square Project, θα συμπεριληφθεί στην έκθεση.
Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α.
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
