Μια ηθογραφία για την προνομιούχα αμερικανική τάξη.
Το βρήκα στη παλιά έκδοση από Aquarius το καλοκαίρι στο βιβλιοπωλείο στην Αντίπαρο, λόγω της εμμονής μου με αυτές τις εκδόσεις και αμέσως ξεκίνησα να το διαβάζω. Ένα μικρό σε σελίδες βιβλίο, τελείως ασήμαντο στα μάτια μου που κατέληξε να είναι ένα αριστούργημα της αμερικάνικης πεζογραφίας. Γραμμένο το 1977 από τον Τζον Τσίβερ, επονομαζόμενο και "τσέχωφ των προαστίων".
Ο Ιεζεκιήλ Φάραγκατ, καθηγητής πανεπιστημίου και ηρωινομανής εθισμένος στη μεθαδόνη, φυλακίζεται στο Σωφρονιστικό Ίδρυμα "Φάλκονερ" για το φόνο του αδελφού του. Στη προσπάθεια του να μη χάσει την αξιοπρέπειά του μέσα στο κόσμο της φυλακής αναβιώνει κομμάτια της ζωής του από τη παιδική ηλικία ως και τη σκηνή του εγκλήματος. Στο βιβλίο αυτό όπως και σε όλα τα έργα του, με καυστικό τρόπο αλλά και με μια αίσθηση κατανόησης στην ανθρώπινη ύπαρξη, απόγυμνωνει τη μεσαία τάξη της ''λευκής Αμερικής". Εισχωρώντας στο κεντρο αυτου του τελείως επιφανειακού κόσμου αποτυπώνει ρεαλιστικά την αποσύνθεση του αμερικάνικου ονείρου.
Ο Τσίβερ δεν έχει την απήχηση που του αξίζει στο ελληνικό κοινό χωρίς να βρίσκω την αιτία..
Μόλις το διαβάσετε θα καταλάβετε τη διαχρονικότητα του. Ελπίζω δηλαδή γιατί είναι και πρώτο ποστ...
Το βιβλίο έχει επανεκδοθεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση της Ιλάειρα Διονυσοπούλου.
H Pulp δουλεύει στο Παλαιοβιβλιοπωλείο.
