Εικόνα
κείμενο & συνεντεύξεις: Nancy Angelopoulou
Μια καινούργια φρέσκια τέχνη ανατέλλει, κατακτά όλο και περισσότερη αναγνωρισιμότητα παγκοσμίως και καταλαμβάνει χώρους στα μουσεία και τις συλλογές αλλά κυρίως στις καρδιές όλου του κόσμου.
Eίναι η τέχνη του Street Art.
Η Αίθουσα Τέχνης ΑΕΝΑΟΝ φιλοξενεί ένα μεγάλο πολύχρωμο εικαστικό πανόραμα με συνδιοργανωτή το Athens Street Art Festival. Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν το Σάββατο 4 Απριλίου στις 12.00 – 18.00 μ.μ. στην Αίθουσα Τέχνης ΑΕΝΑΟΝ, Νεοφύτου Βάμβα 5, Πλ. Κολωνακίου. Την έκθεση προλογίζει ο Ιστορικός Τέχνης - Τεχνοκριτικός Μάνος Στεφανίδης. Στη νέα έκθεση του Street Art παίρνουν μέρος 15 Έλληνες καλλιτέχνες με μεγάλη πορεία στη τέχνη του δρόμου, διαμορφωμένο προσωπικό τρόπο γραφής και άμεσα αναγνωρίσιμο λεξιλόγιο.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: ALEX MARTINEZ / BILLY G / LOSOTROS Mj TOM / CACAO ROCKS / THISISOPIUM / NAP / N GRAMS / ΟΛΓΑ ΜΗΛΙΑΡEΣΗ ΦΩΚΑ / ΙΣΜΗΝΗ ΜΠΟΝΑΤΣΟΥ / COOKLESS / NIQUE/ LUNE82 / ΒΙLLY82 / SINKE / YIAKOU
Ο ιδιοκτήτης του χώρου τέχνης Αέναον, κ. Γιώργος Τζιλαλής, που φέτος έκλεισε 26 χρόνια λειτουργίας του, μας μιλά για την συνεργασία του με το Athens Street art festival και τη φιλοξενία της έκθεσης:
Λατρεύουμε τους νέους και δίνουμε βήμα στους καλλιτέχνες που έχουν περισσότερη ανάγκη υποστήριξης. Είμαστε ανοιχτοί στο να προβάλλουμε νέες ιδέες και να δίνουμε χώρο στα νέα παιδιά. Στο πνεύμα αυτό είναι και η έκθεση του street art, είναι κάτι μοντέρνο και αδιαμόρφωτου που καταφέρνει να κάνει σύζευξη μεταξύ της τέχνης σαν εικαστικό αποτέλεσμα, της διαμαρτυρίας, της κοινωνικής καταγραφής, είναι ένα εικαστικό χρονογράφημα, με όλα τα συν και τα πλην του.
"Θεωρείται από τον κόσμο εύκολη τέχνη και πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με street art βάφουν ένα τοίχο πιστεύοντας ότι είναι 'κάτι'.."
Θεωρείται από τον κόσμο εύκολη τέχνη και πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν καμία σχέση με street art βάφουν ένα τοίχο πιστεύοντας ότι είναι "κάτι", ούτε εικαστικά ούτε κοινωνικά σημαίνει κάτι αυτή η κίνηση. Σε αυτή μας την έκθεση γίνεται μία καταγραφή 15 αξιόλογων καλλιτεχνών του street art που ο καθένας έχει μια πορεία, μία καταγραφή στο χώρο και έχει διαμορφώσει ένα προσωπικό και άμεσα αναγνωρίσιμο στυλ και αυτό είναι από τη μία καλό από την άλλη αποτελεί δέσμευση. Μέσα από τα έργα 15 καλλιτεχνών έχεις ένα πανόραμα, μία ενότητα δουλειάς που ενώ δεν έχει τα στοιχεία του ελεύθερου χώρου και του μεγάλου μεγέθους, είναι έργα που μπορείς να απολαύσεις και μέσω των οποίων μπορείς να σχηματίσεις γνώμη για τον κάθε street artist."
//
Μόλις δύο ημέρες πριν τα εγκαίνια και ενώ το στήσιμο της έκθεσης είχε δειλά δειλά ξεκινήσει, συνάντησα στο ΑΕΝΑΟΝ, τον LosOtros, διοργανωτή και συντονιστή του Athens Street Art Festival και κάναμε μία εκτενή κουβέντα για τη street art, με αφορμή την έκθεση “Street Art is Here to Stay”!
Εικόνα
-Οι τελευταίες δράσεις του Athens Street Art Festival;
LosOtros: Στόχος του φεστιβάλ είναι η κοινωνική προσφορά σε υποβαθμισμένες περιοχές, είμαστε εθελοντές. Το φεστιβάλ έχει όμως πολλαπλές υποχρεώσεις, με την καλή έννοια του όρου. Έχουμε υποχρέωση απέναντι στους καλλιτέχνες οι οποίοι αφιλοκερδώς προσφέρονται και πολλές φορές προσφέρουν και υλικά και βοηθούν στις δράσεις μας. Τους τελευταίους 18 μήνες έχουμε βάψει 13.500 τ.μ., πέρυσι συγκεκριμένα, βάψαμε 19 σχολεία. Αναγνωρίσαμε λοιπόν, την υποχρέωση να βοηθήσουμε στην ανάδειξη της street art σκηνής. Στο πλαίσιο αυτό πέρυσι διοργανώθηκε μία πρώτη έκθεση ενός Γάλλου, μιας Ισπανίδας και ενός Ελληνογάλλου καλλιτέχνη. Φέτος ξεκινάμε το κυλιόμενο πρόγραμμά μας για το 2015 που περιλαμβάνει 3 εκθέσεις. Στο τέλος του χρόνου θα έχει γίνει μια συνολική - όσο το δυνατόν - παρουσίαση. Η Ελλάδα είναι από τις πιο φιλικές χώρες στο street art για τους εξής πρακτικούς λόγους, έχει πολύ μπετόν, δεύτερον έχει πολύ "ρύπανση" στους τοίχους με άθλια και χαζά συνθήματα ποδοσφαιρικών ομάδων, "Σούλα σ' αγαπώ" κ.α., τρίτον οτιδήποτε κάνει κάποιος και έχει έστω και μία μικρή αισθητική αξία βελτιώνει το χώρο και τέταρτον οι άνθρωποι είναι δεκτικοί σε αυτό και δεν αντιδρούν. Με μία έννοια η Ελλάδα είναι "the most street art friendly country in the world". Αυτό πιστεύουν και διεθνείς καλλιτέχνες που έχουν επισκεφθεί την Ελλάδα και έχουν βάψει εδώ.
[Σημείωση! Οι 15 Έλληνες καλλιτέχνες που συμμετέχουν, έχουν προσφέρει κοινωνικό έργο ζωγραφίζοντας τοίχους και σχολεία στο Δήμο Νίκαιας Ρέντη τα προηγούμενα δύο χρόνια στο πλαίσιο του Athens Street Art Festival, που στόχο έχει και μέσα από αυτή την έκθεση, να συμβάλλει αποτελεσματικά στην αποδαιμονο-ποίηση και στην ανάδειξη «της τέχνης του δρόμου» και της κοινωνικής διάστασής της, που τα τελευταία χρόνια αποτελεί σημαντικό παγκόσμιο κίνημα και έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον του ευρύτερου κοινού και στην Ελλάδα.}
-Γιατί η street art μπαίνει σε γκαλερί;
LosOtros: Ο καλλιτέχνης του δρόμου πρέπει να ζει από την τέχνη του και για να γίνει αυτό πρέπει να μπει στη γκαλερί. Αφού λοιπόν η street art είναι φρέσκια και ενδιαφέρουσα, ο κόσμος μπορεί να αγοράσει ένα original έργο, οικονομικό σε σχέση με τις υπόλοιπες παραστατικές τέχνες και να ζήσει και ο καλλιτέχνης. Οι περισσότεροι κάνουν κι άλλες δουλειές, δεν ζουν από την τέχνη τους. Στις περιπτώσεις που επιλέγουν σχετικές δουλειές όπως να δημιουργήσουν τοιχογραφίες κατά παραγγελία (σε bar, καταστήματα) ή να εργάζονται σε tattoo studios, προκύπτει το πρόβλημα της "φθοράς" του καλλιτέχνη. Η τεχνική του, από την καθημερινή εκτέλεση έργων κατά παραγγελία, επηρεάζεται με τρόπο πολλές φορές καταστροφικό. Στην καλύτερη περίπτωση που ο street artist βιοπορίζεται από κάτι διαφορετικό, είναι αρχιτέκτονας ή μηχανικός. Συμπερασματικά, η street art οφείλει να μπει στις γκαλερί.
Εικόνα
-Τα έργα που εκτίθενται στην έκθεση έχουν δημιουργηθεί για αυτή;
LosOtros: Έχουν δημιουργηθεί από την ανάγκη του καλλιτέχνη να εκφραστεί, όχι με την έννοια της παραγγελίας, δηλαδή να φτιάξουμε έργα για να γίνει η έκθεση. Ο κάθε ένας, στο δικό του χρόνο δημιουργεί τη δική του καλλιτεχνική παραγωγή. Όταν αποφασίστηκε αυτή η έκθεση ο κάθε καλλιτέχνης έφερε τα δικά του έργα και έγινε μια επιλογή για να παρουσιαστεί ένα ομοιογενές σύνολο. Η προσπάθεια που γίνεται είναι να δείξουμε τη δουλειά του καθενός κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, να δείξει ο καθένας το προφίλ του, την κύρια θεματική του ή αυτό που τώρα βρίσκεται στο κέντρο του προβληματισμού του, την τελευταία του τεχνική, ο καλλιτέχνης έχει τον πρώτο λόγο.
-Υπάρχει κάτι που δε γνωρίζουμε για τη σκηνή του street art ή κάτι για το οποίο ο κόσμος έχει λανθασμένη αντίληψη;
LosOtros: Υπάρχει ένας χρόνος ζωής του καλλιτέχνη street art, αυτό είναι κάτι που δεν το προσέχει κανείς. Όλοι μιλούν για ένα κίνημα, ενώ στην πραγματικότητα έχει ανθρώπους που μπαίνουν και βγαίνουν. Ακριβώς γι' αυτό πρέπει να βλέπει κάποιος το κομμάτι των ανθρώπων που έχουν κάτι να πουν διαχρονικά.
"Υπάρχει ένας χρόνος ζωής του καλλιτέχνη street art, αυτό είναι κάτι που δεν το προσέχει κανείς."
Αν δεν έχω διάρκεια και εξέλιξη στην τεχνική μου, αν δεν έχω πράγματα να πω, είτε θα συνεχίσω να κάνω το ίδιο σχέδιο με το οποίο ξεκίνησα και για ένα διάστημα πέτυχε είτε θα σταματήσω. Υπάρχει ένας πληθυσμός που μπαίνει στο χώρο δοκιμάζει να κάνει πράγματα και σε σύντομο χρονικό διάστημα, σταματά. Επίσης, οι street art καλλιτέχνες για ιστορικούς αλλά και για λόγους ύφους κρατούν τα βιογραφικά τους κλειστά, αυτό όμως δε σημαίνει δεν είναι καλλιεργημένοι. Τα Μ.Μ.Ε. δημιουργούν πολλές φορές την εικόνα ότι ένας άνθρωπος από το πουθενά παίρνει ένα spray αρχίζει να βάφει, γίνεται διάσημος καλλιτέχνης και κερδίζει χρήματα. Ο Bansky για παράδειγμα είναι ένας άνθρωπος πολύ προβληματισμένος και στοχευμένος, η τεχνική του είναι επιλεγμένη ενώ θα μπορούσε να ζωγραφίσει με τελείως διαφορετικό τρόπο ή πολύ πιο σύνθετα, τα θέματά του είναι αποστεωμένα από το οτιδήποτε περιττό και μένει το μήνυμα για να είναι ευθύβολο. Για να το κάνει κάποιος αυτό πρέπει να έχει την ευρύτερη κουλτούρα, δε ξυπνάει κανείς με μία ιδέα και πετυχαίνει αμέσως.
-Τα περισσότερα έργα street art στους τοίχους της Αθήνας είναι στο κέντρο;
LosOtros: Είναι εντύπωση που έχει δημιουργηθεί. Αν πάει κάποιος, για παράδειγμα στη Νίκαια και στον Πειραιά θα δει εξαιρετικά έργα. Το φεστιβάλ προχωρά σε μία καταγραφή, για να κάνει μία μεγάλη έκδοση, του street art στην Ελλάδα και μετά λόγου γνώσεως σας λέω ότι υπάρχει ισοκατανομή. Απλώς είναι εύλογο ότι στο κέντρο της πόλης κυκλοφορούν πολλοί νέοι άνθρωποι, οι χώροι είναι πιο φιλικοί σε αυτή την κουλτούρα και πολλοί νέοι -που είναι και το κοινό αυτής της τέχνης- τα βλέπουν. Τα σημαντικότερα έργα του ο Blek le Rat δεν τα έκανε στο Παρίσι, τα έκανε σε μία εγκαταλελειμμένη έπαυλη σε μία επαρχία της Γαλλίας. Εκεί βρήκε ένα μεγάλο οίκημα που ανήκε σε συγγενή του και μπόρεσε σε όποια διάσταση ήθελε, χωρίς δυσκολίες να δημιουργήσει μια σειρά έργων όπως το "Ναπολέων", "Ο Δαυίδ με το καλάσνικοφ" (David with the machine gun), το "Traveller and his sheep" κ.α. Δε νομίζω ότι είναι γεωγραφικό, στο Παρίσι για παράδειγμα σ' ένα προάστιο έχει κάνει ο C215 ένα εξαιρετικό έργο, μεγάλο σε διάσταση. Απλά το κέντρο μιας πόλης είναι πάντοτε τουριστικό και εύλογα βλέπουν ένα έργο περισσότεροι άνθρωποι. Σημαντικό είναι επίσης να τονίσουμε ότι όταν το street art έχει ποιότητα, δεν "πατιέται", υπάρχει σεβασμός.
Δείτε ακόμη
-Έχετε συμμετάσχει σε απόπειρες αποκατάστασης έργων street art που γίνονται κατά καιρούς;
LosOtros: Το street art είναι συνυφασμένο με τη φθορά. Βγαίνεις στο δρόμο και βάφεις και ξέρεις ότι αυτό θα καταστραφεί, το κάνεις για να εκφραστείς και να προσφέρεις, με αυτή τη σειρά. Το να πιστέψουμε ότι θα συντηρήσουμε τα έργα είναι μία ευγενής πρόθεση, αλλά αυτή δεν ήταν η πρόθεση του καλλιτέχνη. Στην πραγματικότητα για όποιον θέλει να δει πως διαμορφώνεται η street art σκηνή πρέπει να δει μία διττή δράση. Ο καλλιτέχνης από τη μία, βγαίνει στο δρόμο για να βάψει γιατί το βλέπει σαν ανάγκη και από την άλλη υπάρχει και η δουλειά που κάνει στο εργαστήριο, στο ατελιέ του. Αυτό που σώζεται είναι αυτό φτιάχνει στο εργαστήριο. Γι' αυτό το λόγο έχει και νόημα να γίνονται εκθέσεις, γι' αυτό διοργανώνουμε μαζί με το Αέναον αυτή τη σειρά εκθέσεων. Στο δρόμο βάφω με τον έναν τρόπο, στο εργαστήριο με έναν άλλο.
-Ποια είναι η θέση σας για το graffiti στο κτήριο του Πολυτεχνείου;
LosOtros: Η κίνηση στο κτήριο του Πολυτεχνείου έχει δύο διαστάσεις, η μία είναι η καλλιτεχνική Η σχολή του Βερολίνου δεν είναι κάτι το εδραιωμένο, ούτε υπάρχουν τέτοιες σχολές στο street art με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, σήμερα. Αυτό συμβαίνει γιατί η πληροφορία πλέον κυκλοφορεί πάρα πολύ γρήγορα κι αυτό έχει ως αποτέλεσμα και κάτι που εμφανίζεται σήμερα να είναι ίδιον "της σχολής της Αθήνας" λόγου χάρη μετά από 15 ημέρες έχει υιοθετηθεί από καλλιτέχνες σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Σαν καλλιτεχνικό γεγονός επομένως, είναι μέτριο, επί της ουσίας δε συνιστά κάτι ιδιαίτερο. Όσο για την επιλογή της επιφάνειας εκτέλεσης της τοιχογραφίας, 2 τοίχοι σε Γ, είναι ατελέσφορη γιατί δε βλέπει κανείς το σύνολο της τοιχογραφίας. Συμπεραίνουμε κατ' επέκταση ότι υπηρετεί άλλους στόχους και όχι καλλιτεχνικούς. Είναι εμφανές ότι ήθελαν να έχουν μια πρόσοψη στην Πατησίων. Το γεγονός ότι ο Δήμος Αθηναίων και το Πολυτεχνείο αποφάσισαν να καθαρίσουν την επιφάνεια δεν αποστερεί την πόλη από κάποιο σπουδαίο καλλιτέχνημα. Ο στόχος κατ' εμέ ήταν η πρόκληση. Συνυπογράφω το σχόλιο που διάβασα ότι πρόκειται για "την έκφραση ενός τεράστιου εγώ". Στην πραγματικότητα το όλο γεγονός υλοποιήθηκε για τα 5 λεπτά δημοσιότητας. Όλοι όσοι έσπευσαν να συνηγορήσουν, διεκδικούσαν τα δικά τους 5 λεπτά δημοσιότητας. Όποιος θέλει να κάνει περίεργα graffiti σε καθεστώς παρανομίας δε τα κάνει στα Εξάρχεια που ως γνωστόν δε παρεμβαίνει η Αστυνομία, πηγαίνει στην Αλεξάνδρας απέναντι από τη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών.
Εικόνα
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter
//
Street Art is Here to Stay
Ομαδική Έκθεση 15 Street Artists
Διάρκεια έκθεσης: 4 -19 Απριλίου 2015.
Ωράριο λειτουργίας
Δευτέρα – Τετάρτη - Σάββατο: 11:00 πμ - 5:00 μμ
Τρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή: 11:00 πμ – 3:00 και 6:00μμ - 9:00 μμ
Κυριακή: 11:00 πμ - 3:00 μμ
Η έκθεση θα παραμείνει κλειστή 10,12 και 13 Απριλίου
ΑΕΝΑΟΝ: Νεοφύτου Βάμβα 5, Πλ. Κολωνακίου
210 67 11 264
