Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α. / Επιμέλεια: George Fiorakis
Φωτογραφίες: Advart
Στην αθηναϊκή συνείδηση το “γιουσουρούμ” δηλαδή το παζάρι, συνδέεται άμεσα με την πλατεία Αβησσυνίας στο Μοναστηράκι. Η πλατεία πήρε το όνομα της από τους αιθίοπες που κατοικούσαν και εργαζόντουσαν στην περιοχή στα μέσα του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα μεταφέρεται από την πλατεία Δημοπρατηρίου εκεί το παζάρι, το οποίο οι αθηναίοι ονόμασαν κοινά “γιουσουρούμ”. Στις γύρω περιοχές μάστορες και τεχνίτες συνθέτουν στο πέρασμα των χρόνων μια πολυποίκιλη ανθρωπογεωγραφία. Το πνεύμα του γιουσουρούμ με χρώματα και αρώματα από την ελληνική μεσογειακή παράδοση και τις εξωτικές λεπτομέρειες από την μεσόγειο και τον κόσμο περικλείει στην αληθινή και γεμάτη εμπνευση κουζίνα του το νέο μεζεδοστέκι στην Σουλτάνη 11, το Γιουσουρούμ. To προσωπικό που τρέχει το εστιατόριο ο Τακης, η Μαρία, ο Πέτρος, η Ρία και ο Γιάννης είναι ένα παρεάκι που λειτουργεί με ισότιμες σχέσεις και συνεργατική λογική. Η ιδιαιτερότητα τους, που ίσως να μη το καταλάβεις από την πρώτη στιγμή, είναι ότι είναι οικογένεια. Από την Καλαμάτα ερχόμενοι λίγα χρόνια πριν έγιναν “εξαρχειώτες από επιλογή’, ανοίγοντας τις “ιδιαίτερα φωτισμένες” πρώτες νύχτες του Δεκέμβρη του '18 τον δικό τους χώρο με σκοπό την αυτονομία και την ελευθερία στην καθημερινότητα τους. Τους συναντήσαμε μεσημεράκι για τσιπουράκια και τσίμπημα και μας “υιοθετήσαν’.
Εικόνα
Εικόνα
Από την ανοιχτή φωτεινή τζαμαρία ενώ χαζεύουμε το graffiti του Sonke και τους μουσικούς που μπαινοβγαίνουν στο απέναντι στούντιο Lab Music Education, το πρώτο συναίσθημα που μας βγαίνει είναι πως βρισκόμαστε σε κάποια επαρχία και μόλις έχουμε ανακαλύψει το στέκι μας. Ένα στέκι που η αλήθεια είναι ότι ο δρόμος το χρειάζεται για να παραμείνει φωτισμένος. Ο χώρος έχει ενέργεια και οικειότητα όπως ακριβώς και οι άνθρωποι του. Τα παιδιά μας βάζουν λίγο από -το ήδη αγαπητό-τσίπουρο μοσχάτο τυρνάβου και μας μιλάνε για “το χύμα” των Εξαρχείων που τους αρέσει: ο Πέτρος βρίσκει “ομορφιά στα tags πάνω από τα graffiti” και στο ότι η γειτονιά “ξεφεύγει από την κανονικότητα”, η Ρία αγαπάει την αίσθηση χωριού της γειτονιάς και τις καλημέρες που μοιράζεται καθημερινά.
“Σκοπός όλων μας είναι να ζωντανέψει ο δρόμος” μας λένε, ένας εκ των γνωστών πέντε, η Σουλτάνη φιλοξενεί δίπλα από το “Γιουσουρούμ" το αγαπημένο Κουρείο - μπαρμπέρικο αστικό μύθο των Εξαρχείων, που μπαίνεις για μαλλί και βγαίνεις μεθυσμένος , χίλιες ιστορίες το έχουν ζώσει, μουσικές και γλέντια ανακατεμένα με ψαλίδια, ρακές και χτένες!
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Οι φίλοι τους αποτελούν ζωντανό κομμάτι του μαγαζιού, από την ζωγραφική στους τοίχους του Γιώργου Σταυρόπουλου, μέχρι την “υιοθετημένη, διαχειρίστρια της καρδιάς τους” Φένια που βοηθάει στα ψηφιακά μέσα. Το μαγαζί στήθηκε με προσωπική εργασία και καλή παρέα και στο απλό οικείο στήσιμο του ξεχωρίζουν παραδοσιακά μουσικά όργανα, φωτογραφίες από το λιομάζωμα στην Πελοπόννησο, ζωγραφικά κάδρα με την κορυφογραμμή της Αθήνας (η διακόσμηση αλλάζει με έργα φίλων ανά διαστήματα).
Ρίχνουμε μια κλεφτή ματιά στις φωτογραφίες του Σπύρου Τρουπάκη για την έκθεση φωτογραφίας, που στηνέται στο μαγαζί εκείνες τις μέρες, με θέμα "Ελιές της Ελλάδας, Γλυπτά της Φύσης και την οποία μπορεί κανείς να χαζέψει στους τοίχους και το cozy πατάρι του μέτα-μεζεδοπωλείου από τις 27 Μαρτίου. Το θέμα της απόλυτα εναρμονισμένο με τον χαρακτήρα του μαγαζιού, ελληνική παράδοση καδραρισμένη σε μίνιμαλ πλαίσια με στήσιμό γραμμικό γεμίζουν τα ψηλά ταβάνια. Όπως το τζίντζερ και τα εναλλακτικά μπαχάρια του μάγειρα ανακατεύονται με τις παραδοσιακές γεύσεις, η τέχνη του σήμερα βρίσκει καταφύγιο σε χώρους καθημερινούς και οικείους όπως το Γιουσουρουμ. Στο πρόσφατα τοποθετήμενο πιάνο τα κλειδιά και τα πλήκτα παράγουν μπλουζιές και αν είσαι τυχερός μπορεί να ακούσεις τη Ρία να τραγουδά ή να πείς και εσύ ενα τράγούδι.
Βρίσκουμε κάρτες του Beatniks Road Bar πάνω από τους άνετους πάγκους και μας δίνεται η πάσα να ρωτήσουμε που βγαίνουν τα παιδιά: “Beatniks, Vertigo, Locomotiva” καλύπτουν τα αυστηρά μουσικά γούστα τους.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Ο φαδερ φαμίλιας- παλιά καραβάνα στα Εξάρχεια μουσικόφιλος, μακετίστας και πλέον μάγειρας, είναι ιδιοσυγκρασιακά δημιουργικός, και αυτό βγαίνει στην ασταμάτητη έμπνευση που αντλεί από το κάθε τι και μπαίνει στην κουζίνα και μαγειρεύει. Μαθαίνουμε πως είχε ανέκαθεν τρέλα με την μαγειρική και εδώ βγάζει τα γούστα του στη κουζίνα. “Πότε δεν ξέρεις τι έχει βάλει ο μάγειρας” διαβάζουμε στο μενού. “Δεν υπάρχει στον πλανήτη κάτι που δεν τρώγεται, όλα είναι πολιτισμός” μας λέει και ανοίγει η καρδιά μας, εξηγεί πως διαβάζοντας και δοκιμάζοντας πειραματίζεται με τις γεύσεις και τα υλικά. Αν διπλώσεις τον χάρτη η Μακεδονία πέφτει πάνω στην Κρήτη και να! για παράδειγμα ένα ένα πάντρεμα γεύσεων που εμπνεύστηκε από την επικαιρότητα. Τα πιάτα ημέρας αλλάζουν συχνά και δεν πρέπει να ξεχάσεις να ρωτήσεις τι καλά έχει ετοιμάσει σήμερα, επίσης είναι ανοιχτός στο να σου μαγειρέψει κάτι εμπνευσμένο επί τόπου αν του προτείνεις ένα υλικό.
Δείτε ακόμη
Ανακαλύψαμε ένα μενού καθόλου βαρετό με τα καθημερινά ψώνια να γίνονται από τους “Συμπέθερους” της Στουρνάρη και το "Κύμινο" στην Ζωοδόχου Πηγής, το λάδι και η ρίγανη να έρχονται από την Μεσσηνία και τα πιάτα να εμπλουτίζονται από αγαπημένες συνταγές φίλων από τους οποίους παίρνουν και το όνομα τους όπως η “μελιτζανοσαλάτα του θείου”. Όσο η συζήτηση κυλούσε δοκιμάσαμε παραδοσιακά πειραγμένα μεζεδάκια à la Γιουσουρούμ με το μεσημεριανό μας τσιπουράκι: σταμναγκάθι τσιγαριαστό γλυκό με ντοματίνια, γλυκό μπούκοβο και σκόρδο, σαγανάκι τυρί που τσιρτσίριζε στο τηγανάκι του και μερακλίδικο σουτζούκι με γραβιέρα και μαρμελάδα ντομάτα. Στα κυρίως του μενού, το οποίο εμπλουτίζεται συνεχώς, η μπριζόλα Νέας ορλεάνης συνυπάρχει με την μακαρονάδα φούρνου και κρεατικά σχάρας, την σούπα γκούλας για τις πιο κρύες μέρες και χορταστικούς λαχανοντολμάδες. Στα πιάτα ημέρας τα θαλασσινά και οι χορτοφαγικές επιλογές. Η σπιτική bitter σοκολατόπιτα της Μαίρης που μας τράταραν στο τέλος μας θύμισε γλυκάκι σε καλοκαιρινό μπαλκόνι όταν ήμασταν μικροί και μάθαμε ότι στα πλάνα είναι να προστεθουν άλλα σπιτικά γλυκά και λουκουμάδες!
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Στο φωτεινό και φιλόξενο Γιουσουρούμ είπαμε ιστορίες και σίγουρα θα κάνουμε φίλους ...είμαστε σίγουροι ότι σε λίγο καιρό όταν θα δίνουμε οδηγίες στους δικούς μας για το πως να μας βρουν στα στενάκια των Εξαρχείων, θα λέμε “κόψε αριστερά από το Γιουσουρούμ και θα μας βρεις”.
Φάε λάδι...Μεσσηνίας
Η πιο γνωστή ποικιλία ελαιολάδου από τους ελαιώνες της Μεσσηνίας που βρέχονται από το Ιόνιο πέλαγος είναι η Κορωνέικη. Η περιοχή έχει προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και η συγκεκριμένη ποικιλία ελιάς, μετά την Arbequina και την Arbosana, είναι από τις πιο συνηθισμένες και κατάλληλες για συστήματα καλλιέργειας εξαιρετικής πυκνότητας σε όλο τον κόσμο. Το διάσημο υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο Καλαμάτας ή Μεσσηνίας είναι προϊόν ψυχρής ελαιόποιησης* και προσφέρει μια εξαιρετικά ισορροπημένη πιπεράτη και αμυγδαλένια επίγευση.
*Η διαδικασία ελαιοποίησης γίνεται «εν ψυχρώ» μικρότερης από 27oC, με σκοπό τη διατήρηση των ποιοτικών χαρακτηριστικών του ελαιολάδου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το ελαιόλαδο να έχει πολύ χαμηλή οξύτητα (0,1-0,4%), και άριστα ποιοτικά χαρακτηριστικά που του επιτρέπουν να χαρακτηρίζεται ως "εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο ανωτέρας ποιότητας"
Εικόνα
Εικόνα
Για την ιστορία: Η οδός Σουλτάνη
Η οδός Σουλτάνη πήρε το όνομα της από τον οπλαρχηγό της ελληνικής επανάστασης Γιαννάκη Σουλτάνη, διαβάζοντας την ιστορία του στο διαδίκτυο μαθαίνουμε ότι το επώνυμο Σουλτάνης, προέρχεται από την μητέρα του Σουλτάνα από την οποία διαλέγει να ονομαστεί -όντας ορφανός από πατέρα-, ενάντια στην συνήθη πατριαρχική ονοματοδοσία επωνύμων της εποχής, τιμώντας την.
Εικόνα
Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α. / Επιμέλεια: George Fiorakis
Φωτογραφίες: advart
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
