Εικόνα
Φωτογραφίες: Georgia Maragopoulou - advart / Eπιμέλεια δημοσίευσης: George Fiorakis
Το κέντρο της Αθήνας κρύβει γειτονιές μυστικές και σημεία που οι Αθηναίοι δεν έχουν ακόμα τοποθετήσει στον νοητό χάρτη του. Μια από αυτές οικιστική, πυκνοκατοικημένη και αυθεντική είναι η γειτονιά του Αγίου Παύλου. Μόλις δεκαπέντε λεπτά με τα πόδια από τα Εξάρχεια, ο περίπατος στην περιοχή περιλαμβάνει το μείγμα από νέους ανθρώπους που μετοικούν εκεί, έθνικ κοινότητες, παλιά κτίρια που μαρτυρούν την αρχιτεκτονική της παλιάς γειτονιάς καλλιτεχνών που φιλοξενούσε, ταξιδιώτες που ανεβοκατεβαίνουν στο τρένο και ένα νέο κύμα ήπιας αναβίωσης των πιο γνωστών της δρόμων που παλαιότερα γνώριζαν δόξες αντάξιες της Κυψέλης η των Εξαρχείων, όπως η οδός Ψαρών ή η Χίου. Τη φιλόξενη γειτονιά μπορεί να τη γνωρίζεις από τις πολλές δραματικές σχολές που στεγάζονται εδώ, από το μουσείο του Φασιανού που εγκαινιάστηκε πρόσφατα, από το ‘’Κύτταρο’’ ή επειδή πέρασες από εδώ για το λίγο πιο μακρινό ‘’Gagarin205’’. Για εμάς η αφορμή να ανακαλύψουμε τον Άγιο Παύλο στις βόλτες μας στα πέριξ των Εξαρχείων, ήταν το Τεχνουργείο που δημιούργησαν η Τάνια Κοφιάδη και ο Μάκης Παπαδημητράτος για να φιλοξενήσει σύγχρονες εκφράσεις άσκησης και χορού, ακροβατικών, θεατρικές πρόβες, κινηματογραφικά δρώμενα και τη δημιουργική κοινότητα της πόλης που αρέσκεται να συναντιέται και να παράγει πολιτισμό στα πιο αναπάντεχα σημεία της.
Εικόνα
Εικόνα
Τεχνουργείο
Site - Facebook - Instagram
Ήξερες ότι: Η περιοχή του Αγίου Παύλου (που έως τον 19ο αιώνα που χτίστηκε ο ομώνυμος ναός) ορίζεται γεωγραφικά ανάμεσα στις πιο ζωντανές γειτονιές της Αθήνας, συνορεύει με την Πλατεία Βάθη, με τα Εξάρχεια και το Πολυτεχνείο, με το Μεταξουργείο, την Ομόνοια, τον Κολωνό, την Πλατεία Κάνιγγος, τη Βικτώρια, τον σταθμό Λαρίσης, τον Άγιο Παντελεήμονα και την Κυψέλη! Μεταπολεμικά αποτελούσε μία από τις πιο σημαντικές αστικές γειτονιές και αποτελεί μια πραγματικά ενδιαφέρουσα από αρχιτεκτονικής άποψης περιοχή με τα νεοκλασικά των αρχών του 20ού αιώνα να μπλέκονται με τα οικοδομικά μπλοκ του κύματος της αθηναϊκής αστυφιλίας και τις πολυκατοικίες αντιπαροχής. Σε ένα από τα νεοκλασικά κτίρια, πίσω από το Τεχνουργείο, από το 1953 και μετά δραστηριοποιούταν ίσως η πιο σημαντική εταιρεία του κλασικού ελληνικού κινηματογράφου, η γνωστή μας Φίνος Φιλμς, πολύ κοντά στο σπίτι του Φασιανού.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Στην οδό Ψαρών λοιπόν, σε ένα δρόμο με δέντρα και θόρυβο από την ολοζώντανη γειτονιά, ανοίγοντας την πόρτα του Τεχνουργείου μπαίνεις σε έναν άλλο κόσμο που σε εκπλήσσει ευχάριστα. Από την μια πλευρά ένας τεράστιος πέτρινος τοίχος, εκ νέου αρμολογημένος με φυσικά υλικά, και από την άλλη ο καθρέφτης που τον αντανακλά, φτιαγμένος να είναι τόσο ψηλός ώστε σκαρφαλώνοντας στα πανιά να μπορείς να δεις την αφεντιά σου να αντιστέκεται στην βαρύτητα! Ένα ακόμα στοιχείο που συμπληρώνει την αισθητική του χώρου είναι οι χειροποίητες μεταλλικές κατασκευές φτιαγμένες, ω ναι, από τα χεράκια τους. Από το πανύψηλο ταβάνι, ανάλογα τι ώρα θα έρθεις, κρέμονται στεφάνια και πανιά για ακροβατικά ή προβάρονται παραστάσεις χορού και ενώ βγάζεις τα παπούτσια σου, έξι πανέμορφες και φιλικές γάτες σε υποδέχονται δημιουργώντας εξ’ αρχής ένα ευχάριστο σοκ γλυκύτητας και οικειότητας στον οργανισμό σου. Μαζί με τις γάτες ο χώρος ανήκει στην Τάνια (χορεύτρια, δασκάλα χορού και ακροβατικών) και τον Μάκη (σκηνοθέτη, ηθοποιό και σεναριογράφο). Γνωρίζουμε καλύτερα την Τάνια και μας αφηγείται με αφοπλιστική ειλικρίνεια τη ζωή της πριν το Τεχνουργείο. Για πολλά χρόνια δίδασκε κλασικό και σύγχρονο χορό και χόρευε σε παραστάσεις, μέχρι που ανακάλυψε τα εναέρια ακροβατικά το 2011. “Είναι ένας τρόπος έκφρασης και άσκησης γεμάτος προκλήσεις και στόχους γιατί συνδυάζει τα ακροβατικά και τον χορό στον αέρα” μας λέει και αβίαστα παραλληλίζουμε την επίτευξη του στόχου του Τεχνουργείου με την εμπειρία της και τη συνεχόμενη κατάρτισή της.
Η ιδέα για τον χώρο προέκυψε λίγο πριν την πανδημία. Η Τάνια βίωνε τη δυσκολία στις εργασιακές συνθήκες του επαγγέλματός της, όπως πολλοί άνθρωποι από τον χώρο των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων της γενιάς μας, “ήθελα πολύ να δημιουργήσω τις ιδανικές εργασιακές συνθήκες για μένα αλλά και για όσες/όσους θα εργαστούν στον χώρο μας”. Ο χώρος άρχισε να λειτουργεί τον Σεπτέμβριο του 2020, τα παιδιά τον άλλαξαν με πολύ προσωπική εργασία και τίποτα από αυτό που σήμερα αποτελεί τον πολυχώρο του Τεχνουργείου δε θυμίζει τη γεμάτη πράγματα αποθήκη, κλειστή για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, που αντίκρισαν τότε. Η επιλογή της τοποθεσίας δεν έγινε τυχαία, είναι σε έναν όμορφο δρόμο με δέντρα, σε μια παλιά ιστορική καλλιτεχνική γειτονιά και πολύ κοντά στο μετρό. Η πρόκληση επιτεύχθηκε σαν μια άσκηση που σου πάει κόντρα η βαρύτητα αλλά την καταφέρνεις. Χορός, ακροβατικά, θέατρο, πρόβες όλα εδώ, οι ζωές και η δημιουργικότητά τους βρήκαν σπίτι και άνοιξαν τις πόρτες τους και την καρδιά τους στην καλλιτεχνική κοινότητα. Αν σε ενδιαφέρει λοιπόν κάτι από τα παραπάνω και σε βολεύει η τοποθεσία, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να πας να γνωρίσεις τα παιδιά από κοντά και να συμμετέχεις σε κάποιο από τα μαθήματα/εργαστήρια ή να νοικιάσεις τον χώρο για τις δικές σου πρόβες/μαθήματα/σεμινάρια και άλλα.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Οι γάτες: Έξι μικρά αδέσποτα γατάκια γεννήθηκαν στην αυλή του Τεχνουργείου όταν φτιαχνόταν. Η Τάνια προσπάθησε να τους βρει σπίτι όμως δεν μπόρεσε να τα αποχωριστεί. Τελικά το σπίτι τους έγινε ο χώρος του Τεχνουργείου. Ο ασπρόμαυρος είναι ο Ακίρα (από τον Κουροσάβα), ο τζίντζερ είναι ο Τοσίρο (από τον Toshiro Mifune, ηθοποίο στις ταινίες του Κουροσάβα), ο τζίντζερ ο δεύτερος είναι ο Ζακ (από τον/την Ζακ/Zackie Oh), η μία τρίχρωμη είναι η Λίνα (από τη Λίνα Βερτμίλερ τη σκηνοθέτιδα του Έρωτας και Αναρχία), η άλλη τρίχρωμη είναι η Κικίτσα(να υπάρχει και ένα λαικό όνομα), και τελευταία η Ναρίθ (που σημαίνει μύτη) ή Μάτα από το Μάκης-Τάνια (Μα-Τα).
Το Τεχνουργείο αποτελείται από τρείς χώρους σε διαφορετικά επίπεδα. Το ισόγειο είναι 135 τ.μ., έχει 70 τ.μ. αίθουσα με ξύλινο πάτωμα χορού και 5,5 μέτρα ύψος και μεταμορφώνεται ανάλογα με τις ανάγκες του μαθήματος (από χορό έως εναέρια ακροβατικά), την ίδια στιγμή μπορεί να αδειάσει και φιλοξενεί συναντήσεις, σεμινάρια, ημερίδες και άλλα. Στον πάνω όροφο (70τ.μ., 2,60 ύψος) φιλοξενούνται εργαστήρια και συναντήσεις που δεν απαιτούν ειδικό πάτωμα χορού και καθρέφτη. Ο κάτω όροφος (100τ.μ., 2,65 ύψος) υποδέχεται θεατρικές ομάδες για πρόβες και παρουσιάσεις, προβολές ταινιών και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Τέλος η κατάφυτη αυλή με έξι γάτες και μυρωδιές από γιασεμιά και αθηναϊκό ουρανό, συμπληρώνει το project και φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά με κρασάκι και συμπάθειες.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Τα μαθήματα/εργαστήρια που θα βρείς στο Τεχνουργείο είναι Σύγχρονος χορός με την Ανθή Θεοφιλίδη και την Μαρίνα Τσαπέκου. Αυτοσχεδιασμός με την Άρτεμις Λαμπίρη. Cloud swing, εναέρια ενδυνάμωση και Κατακόρυφα με την Γαλήνη Μπενετάτου. Εναέριο στεφάνι/κούνια και ευλυγισία με την Μυρτώ Πετροχείλου. Εναέρια πανιά με την Τάνια Κοφιάδη. Χοροθεραπεία με την Γιώτα Λιαραμάντζα και Σωματικό θεάτρο και Μιμική τέχνη με την Αντωνία Βασιλάκου. Αξίζει να σημειωθεί η συνεργασία τους με την ομάδα του ‘’Κινητήρα’’, με την Αντιγόνη Γύρα σε εργαστήρια κινητικού αυτοσχεδιασμού και τον Δημήτρη Αγορά σε εργαστήρια υποκριτικής. Μελλοντικά θα προστεθεί και μάθημα μπαλέτου. Τα τμήματα αποτελούνται από τρία έως δεκατέσσερα άτομα, η συμμετοχή είναι με το μήνα ή με το μάθημα και απευθύνονται σε ενήλικες.
Δείτε ακόμη
Ο χώρος του Τεχνουργείου είναι λειτουργικά φτιαγμένος, κάθε όροφος είναι αυτόνομος και διαθέτει αποδυτήρια και τουαλέτες συν ντουζ. Στο ισόγειο υπάρχει μια πολύχρωμη κουζίνα γεμάτη από ζαπατίστικες πινελιές που διαθέτει φρέσκα βιολογικά φρούτα, σνακ, αφεψήματα και βιολογικό ζαπατιστικό καφέ. Αξίζει επίσης να αναφέρουμε ότι όλα τα καθαριστικά που χρησιμοποιούνται στον χώρο καθώς και το σαπούνι που θα πλύνεις τα χέρια σου είναι φυτικά από την ΒΙΟ.ΜΕ Συνεργατική.
Πριν αφήσουμε πίσω μας την Τάνια, τα φουρφουριστά παιδιά της και το Τεχνουργείο μιλάμε για τα Εξάρχεια, τη γειτονιά που, όπως συμφωνήσαμε, μας διαμόρφωσε μέσα από τη διαρκή ανταλλαγή ιδεών που σε μια κοινή κουλτούρα ξεκινά συχνά από εδώ. “Μας στεναχωρεί ιδιαίτερα η κατάσταση στην Πλατεία αλλά δε σταματάμε να ζούμε τα Εξάρχεια, είναι σημαντικό κομμάτι μας” μας λέει. Στο Τεχνουργείο βρήκαμε ανθρώπους που ζουν στο σήμερα και σχεδιάζουν το αύριο φυτεύοντας σπόρους για μια διαφορετική συνθήκη εργασίας και καθημερινότητας. Άνθρωποι των τεχνών, άνθρωποι που δουλεύουν για τον πολιτισμό για τη διαβίωση και εξέλιξη των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων. Ένας χώρος για να μας θυμίσει ότι τη ζωή μας την ορίζουμε εμείς και φυσικά ένας χώρος για να μπορούμε να κοινωνικοποιηθούμε, να ασκηθούμε να αναμετρηθούμε με τις σωματικές και τις νοητικές μας δυνάμεις μέσα από τις δράσεις που προσφέρει.
Φωτογραφίες: Georgia Maragopoulou - advart / Eπιμέλεια δημοσίευσης: George Fiorakis
