Εικόνα
Την πρώτη κονκάρδα την καρφίτσωσα επάνω μου εκεί στα μέσα του δημοτικού, τότε που οι ομάδες ξεκίνησαν να έχουν ένα κάποιο νόημα -όσο καταλάβαινα- για μένα. Από εκεί και πέρα, κοσμούσαν μπόλικες από αυτές τις σχολικές μου τσάντες, συνοδεύοντας τις παλαιολιθικές μου ζωγραφιές/μουτζούρες.
Πάνε κάμποσα-πολλά χρόνια από τότε και κάποιες από αυτές δεν μπόρεσα να τις αποχωριστώ, ενώ η ανανέωση και η συμπλήρωση της συλλογής συνεχιζόταν, κοσμώντας πλέον διακριτικά το πετό κανενός τζιν μπουφάν.
Μία τέτοια συλλογή ήθελε να μεγαλώσει και ο Δήμος όταν πριν από 5 κοντά χρόνια, αποφάσισε να αγοράσει την πρώτη του μηχανή για κονκάρδες. Και όσο πέρναγε ο καιρός και μάθαιναν φίλοι και γνωστοί για τις κονκάρδες του, η ζήτηση για αυτές μεγάλωνε, καθώς και ο "στόλος", όπως λέει, των μηχανών του.
Κάπου τότε ήταν που γεννήθηκε και η ανάγκη για ένα όνομα που θα ταίριαζε..και έτσι η Pinatubo πήρε ζωή. Τώρα θα αναρωτιέται κανείς τι είναι το Pinatubo...κάποιος ίσως που θα ξέρει, θα πει ηφαίστειο στις Φιλιππίνες, κάποιος που θα νομίζει ότι είναι ψαγμένο, θα πει ότι είναι σύνθετη λέξη από το Pin και από το κάπως αναγραμματισμένο button και η αλήθεια θα είναι βέβαια ότι ο Δήμος βρήκε την πιο αστεία λέξη που ξεκινάει από "pin" και την έκανε όνομα.
Η αγαπημένη ιστορία του Δήμου όμως συνδέεται με εκείνο το ηφαίστειο των Φιλιππινών, όταν ένα πρωί ανοίγοντας τον υπολογιστή του, είδε το μήνυμα από κάποιον άγνωστο: "Πάω Φιλιππίνες, θες κάτι;". Έτσι, από το πουθενά κατέληξε στα χέρια του το μικρό "λάφυρο" από το μαγικό εκείνο ηφαίστειο και τότε υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να ταξιδέψει ως εκεί.
Η Pinatubo πλέον δεν φτιάχνει κονκάρδες μόνο για τη συλλογή του Δήμου, αλλά συνεχίζει να εμπλουτίζει συλλογές πολλών, μαζί και τη δική μου. Για τον Δήμο όμως είναι ακόμη η αγαπημένη του ασχολία και αυτό το καταλαβαίνεις από τον ενθουσιασμό και τη στοργικότητά του, κάθε φορά που φτιάχνει μία-μία τις κονκάρδες του.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
