Το Βαριετέ - πάρτυ για τη στήριξη της επερχόμενης παράστασης "Τιτηςείπανεναλέει" στήνεται αρχές Φεβρουαρίου, στο Χώρο Τέχνης Ασπάλαθος. Η παράσταση και οι παράλληλες δράσεις γύρω από αυτήν, φιλοδοξούν να ανοίξουν τον διάλογο για την απεικόνιση των γυναικών στον δημόσιο χώρο, το θέαμα και ευρύτερα.
"Ένα βαριετέ με κόντρα ρόλους: μια άρνηση πειθάρχησης στις κλισέ αναπαραστάσεις.
Στο πάλκο, σις και τρανς, γκέυ και στρέητ ηθοποιοί σε σκηνές που πάντα ήθελαν να ερμηνεύσουν. Μια γιορτή για την υπέροχη κοινότητα ηθοποιών και περφόρμερ της Αθήνας και μια αντίσταση στις στερεοτυπικές διανομές που πολλαπλασιάζουν όσα θέλουμε να ξεθεμελιώσουμε."
Λίγα λογια για το Τιτηςείπανεναλέει:
Η παράσταση ασχολείται με τα μοτίβα γυναικείας αναπαράστασης στο θέατρο αλλά και ευρύτερα σ' αυτό που λέμε δημόσια σφαίρα.
Στo έργο, οι γυναικείες φωνές και οι σκηνικές οδηγίες για γυναίκες από τα πιο πολυπαιγμένα έργα μιας θεατρικής σαιζόν στις ΗΠΑ απομονώνονται και ανασυνθέτονται εκ νέου. Απομονώνοντας τις γυναικείες ατάκες, δίχως να ακούμε ποτέ τους άντρες συνομιλητές τους, παρατηρούμε τις συμπεριφορές των γυναικών να μοιάζουν αποδιοργανωμένες. Ταυτόχρονα όμως αποκαλύπτεται ο ρόλος που επιφυλάσσει για αυτές το σύγχρονο θέατρο.
Τι κάνουν με τα σώματά τους; Τι λέξεις χρησιμοποιούν; Πόσο συχνά ρωτάνε τους άλλους τι να κάνουν; Πόσες φορές ζητούν συγνώμη; Πόσο κλαίνε; Αυτό που προκύπτει είναι μια συμπύκνωση του ρόλου που αποδίδεται στις γυναίκες εντός της μαζικής κουλτούρας. Μη ακούγοντας ποτέ τις φωνές με τις οποίες συνδιαλέγονται οι γυναίκες, η παράσταση μοιάζει με οντισιόν για ολόκληρη την γκάμα ρόλων που διατίθενται για τις γυναίκες σήμερα, στο θέατρο αλλά και στη ζωή.
Μια γυναίκα μπαινοβγαίνει σε πολλούς ρόλους, χρησιμοποιώντας ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα. Παρακολουθώντας την να αλλάζει δεκάδες χαρακτήρες επί σκηνής, τη βλέπουμε ακόμη να εναλλάσσει τα μοτίβα αναπαράστασης που είμαστε συνηθισμένοι να αναγνωρίζουμε. Η δραματουργία τοποθετεί το συμβάν σε ένα μετα-θεατρικό περιβάλλον όπου ο χώρος θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε, από ένα υπόγειο γκαράζ μέχρι ένα σαλόνι και γεννά στο θεατή το βασικό της ερώτημα: τι συμβαίνει με τη γυναικεία αναπαράσταση; Πώς βρίσκει μια γυναίκα θέση στον κόσμο;
Η παράσταση ΤιΤηςΕίπανεΝαΛέει, μαζί με μια σειρά παράλληλων δράσεων που προγραμματίζονται για το επόμενο διάστημα φιλοδοξούν να ανοίξουν τη συζήτηση για την απεικόνιση των γυναικών στο δημόσιο χώρο, όχι μονο στο θέατρο, αλλά και σε άλλα πεδία απεικόνισης, όπως είναι το σινεμά, η τηλεόραση, τα βιντεοπαιχνίδια, η διαφήμιση κ.ά.
Το πολιτικό αίτημά της επανεξέτασης του τρόπου που ανακυκλώνουμε και διαιωνίζουμε στερεοτυπικούς ρόλους, συναντιέται με την καλλιτεχνική πρακτική της αποδόμησης και ανασύνθεσης του κυρίαρχου λόγου: το κολάζ ως φεμινιστική πρακτική είναι μια από τις θεμελιώδεις αρχές του έργου και ολόκληρης την ενότητας δράσεων που αναπτύσσουμε με αφορμή και γύρω από την παράσταση του ΤιΤηςΕίπανεΝαΛέει.
*Tο fb κάλεσμα στο βαριετέ