Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Eπιμέλεια: George Fiorakis
Φωτογραφίες: Advart
Η δέκατη μούσα, η δρυάδα για τους αρχαίους της άγριας γης της Θράκης, μάγεψε τον θεό Άρη και έφτιαξε κατά τον μύθο το παιχνίδι του σκακιού για να την κατακτήσει δίνοντας του το όνομα της: Κάισσα. “Σκάκι”... “Caissa”, έχουν τη ρίζα τους στην περσική λέξη “shah” που σημαίνει βασιλιάς. Βασίλισσα λοιπόν του σκακιού, βασίλισσα και συνώνυμη των επιτραπέζιων παιχνιδιών στη χώρα μας, η μούσα, εκτός από τον πολεμοχαρή θεό, μάγεψε και μια ομάδα αθηναίων σκακιστών, οι οποίοι πίσω στο 1985 αποφάσισαν να ξεκινήσουν με ελάχιστο μπάτζετ και πολύ αγάπη για το αντικείμενο, στην οδό Καλλιδρομίου και Ιπποκράτους, στο χώρο ενός πρώην μπαρ που επιναν τα ποτάκια τους οι μποέμ εξαρχειώτες της εποχής, ένα σκακιστικό σημείο συνάντησης. Σύντομα επέκτεινε τις δραστηριότητες της και σε άλλες, πρωτοποριακές για εκείνη την εποχή κατηγορίες παιχνιδιών όπως τα Επιτραπέζια Στρατηγικής & Φαντασίας, τα Παιχνίδια Ρόλων και τα Παιχνίδια με Μινιατούρες. Το 2001, κυκλοφορούν τα πρώτα επιτραπέζια «Κάισσα» μεταφρασμένα στα Ελληνικά. Η επιτυχία τους ωθεί την εταιρεία στο να μεταφράσει ακόμα περισσότερα, φτάνοντας στο σημερινό ρυθμό των 20 περίπου νέων τίτλων το χρόνο. Παράλληλα με τη διανομή, το Κάισσα stores, στο οποίο ανήκει και η Κάισσα της Καλλιδρομίου, υποστηρίζει και ένα ολοκληρωμένο σύστημα οργανωμένου παιχνιδιού που περιλαμβάνει από εκδηλώσεις επίδειξης και εκμάθησης και φιλικά τουρνουά μέχρι πανελλήνια πρωταθλήματα. Οι Έλληνες πρωταθλητές συμμετέχουν στη συνέχεια στα αντίστοιχα πανευρωπαϊκά και παγκόσμια πρωταθλήματα με συχνές διακρίσεις.
Εικόνα
Εικόνα
Η γειτονιά των γραμμάτων και σπίτι κάθε λόγιας ενασχόλησης δεν ηταν μια τυχαία επιλογή για την ομάδα: σύντομα ο χώρος απέκτησε τους φανατικούς του και η ζήτηση και η μετέπειτα εξέλιξη της κουλτούρας των παιχνιδιών διαμόρφωσε τις επιλογές των επιτραπέζιων ξεκινώντας από τα παιχνιδια προσομοίωσης και στρατηγικής από την Avalon Hill, περνώντας στα role playing games που άνθισαν ως ποπ κουλτουρα των 80ς και τα 90s (το παρεάκι του Stranger Things προσομοιώνει άψογα το πνεύμα της εποχής) και πλέον στα συνεργατικά και solitaire για τις γενιές που μεγαλώνουν και τις απαιτήσεις της δικής μας εποχής.
#Για την ιστορία: O Johann Huizinga, ένας από τους σπουδαιότερους ιστορικούς και μελετητές του παιχνιδιού του 20ου αιώνα, στο βιβλίο του Homo Ludens (1938) που αποτελεί μία μοναδική έρευνα του ρόλου του παιχνιδιού στον ανθρώπινο πολιτισμό αναφέρει ότι «το παιχνίδι θεωρείται προγενέστερο χρονολογικά του πολιτισμού». Ο τίτλος του βιβλίου του μάλιστα, είναι μία παράφραση του «Homo Sapiens» που σημαίνει «Άνθρωπος ο Παίκτης».
Η δική μας μούσα και οδηγός στον κόσμο της φαντασίας και των επιτραπέζιων είναι η Ανδρονίκη, η οποία από το 1987 βρίσκεται εδώ και επιμελείται μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της αρχικής ομάδας την Κάισσα της Καλλιδρομιου αλλά και τις ελληνικές εκδόσεις των παιχνιδιών. Την συναντάμε και την βομβαρδίζουμε με παιχνιδό-απορίες, ενώ συγχρόνως ανακαλύπτουμε ότι εδώ διαφορετικές ηλικίες, νοοτροπίες και γούστα συναντιούνται κάτω από μια ενιαία αναζήτηση απόδρασης από την καθημερινότητα και επιστροφής στην ανεμελιά που προσφέρει το “παίζειν”.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Περιηγούμαστε μέσα στο χώρο με τα δεκάδες μαγικά κουτιά και αναρωτιόμαστε ποια είναι η διαδικασία που προηγείται μέχρι να φτάσει ένα παιχνίδι στα ράφια της Κάισσας. Μαθαίνουμε ότι η βαθμολογία των παικτών από όλο τον κόσμο που βρίσκει κανείς σε εξειδικευμένες ιστοσελίδες όπως το boardgamegeek είναι ένα αρχικό στάδιο επιλογής, στις εκθέσεις του εξωτερικού, ανακαλύπτουν πιο χειροπιαστά τα νέα παιχνίδια αλλά η τελική επιλογή γίνεται ακόμα από τους ίδιους τους ανθρώπους της Καίσσας που παίζουν, τεστάρουν και τελικά εγκρίνουν ή όχι ένα παιχνίδι. Το localization ειδικά δηλαδή η μετατροπή των παιχνιδιών στα ελληνικά γίνεται αυστήρα με αυτή τη διαδικασία. Πέραν της αρχικής ομάδας, σημαντικό στοιχείο της νοοτροπίας και της πολιτικής του καταστήματος, είναι οι δια βίου σχεδόν συνεργασίες με τους ανθρώπους που εργάζονται εδώ, ο Μάνος είναι μια “εγκυκλοπαίδεια” γνώσεων για τα επιτραπέζια, μας λέει η Ανδρονίκη και συμπληρώνει “οι άνθρωποι που συναντας εδώ (σ.σ κοινό και εργαζόμενοι) δεν έχουν χάσει την αίσθηση της παιδικότητας τους...στην πραγματικότητα πουλάμε αυτό που αγαπάμε και μας αρέσει”. Εμπειρία, μεράκι και η αγάπη για το αντικείμενο είναι κάποια από τα στοιχεία που μας φανερώνονται συζητώντας, ενώ μαθαίνουμε με ενδιαφέρον λεπτομέρειες σε σχέση με τη ζήτηση από το εξωτερικό: τα παιχνίδια της Κάισσας ταξιδεύουν σε φαν σε όλο τον κόσμο και γεμίζουν άδειες βαλίτσες επισκεπτών της Αθήνας.
“Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ είναι όλοι “κολλημένοι”, συνήθως κολλάμε μ’ ένα παιχνίδι π.χ το σκάκι, ένα επιτραπέζιο, κάποιο με κάρτες … πρέπει λοιπόν να “κολλήσεις” για να ξεκολλήσεις από όλα τ ‘άλλα που σε απασχολούν και αυτό είναι που προσφέρει το αναλογικό gaming”
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Ρωτάμε ποια επιτραπέζια θα μπορούσαμε να έχουμε σπίτι μας, χωρίς μεγάλο κόστος και με διαχρονικότητα στο παίξιμο τους: Προτείνεται να ξεκινήσουμε από το “Carcassone”, στα ελληνικά “Κάστρα του Μυστρά” (ένα παιχνίδι που έχει αφήσει ιστορία, έχουν γίνει παγκόσμια τουρνουά και έχει πάρει πολλές επεκτάσεις, παίζεται άνετα και από δύο παίκτες και φτάνει στους πέντε) και περνάμε στους υπέρ-διάσημους “Αποίκους του Κατάν” από τρεις παίκτες και πάνω. Η “Πανδημία” είναι ένα παιχνίδι συνεργασίας κόντρα στον μηχανισμό του παιχνιδιού και έχει εγκαινιάσει μία κατηγορία μόνο του και συμπληρώνουμε με το παρεΐστικο και διασκεδαστικό Dixit και το party game (δηλαδή από τέσσερις παίκτες και πάνω) “Code Νames”. Όλα τα παιχνίδια που προτείνονται είναι βραβευμένα ως παιχνίδια της χρονιάς ανά έτη και οι κατηγορίες που καλύπτονται εδω ποικίλλουν.
Ανακαλύπτουμε:
- παιχνίδια στρατηγικής με απλούς κανόνες και έξυπνους μηχανισμούς, όπως το Azul
- οικογενειακά που ξεκινάνε από τα έξι χρόνια και διαρκούν συνήθως δύο ώρες όπως Catan, Jungle Speed, Carcassone και άλλα
- στρατηγικής που απαιτούν σίγουρα μια εμπειρία, όπως το διάσημο Civilization και το πρόσφατο best seller Σέρλοκ Χολμς -ιδιωτικός ερευνητής
- παρατηρητικότητας και μνήμης που είναι πιο γρηγορα και πιο απλά
- solitaire, δηλαδή παιχνίδια που παίζονται από έναν όπως η Απαγωγή και οι Ανεξιχνίαστες Υποθέσεις του Σερλοκ Χόλμς
- ανάλογα με την φύση τους βρίσκουμε παιχνίδια ανταγωνιστικά, ομαδικά, εξιχνίασης, επιβίωσης, απόδρασης.
“Η κουλτούρα του παίκτη, περνάει από τους γονείς στα παιδιά, στην εφηβεία όλοι ξεκινάμε και ανακαλύπτουμε τα επιτραπέζια, επιστρέφουμε κοινωνικά σε αυτά και τελικά περνάμε την ενασχόληση αυτή και στις επόμενες γενιές.”
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Τα παιχνίδια ανταλλαγής καρτών (trading card games) που έχουν επιβιώσει στις μέρες μας και έχουν φανατικό κοινό είναι, εκτός του fantasy classic Μagic the Gathering, τα αντιπροσωπευτικά της manga και τζαπάν αισθητικής Yu-Gi-Oh! και Pokemon. Ανάμεσα στα τρία το πιο “συλλέξιμο” παραμένει το Magic και το πιο οικονομικό το Yu-Gi-Oh! Παιχνίδια με κάρτες όμως και πολύ εύκολα στην μεταφορά τους είναι και αυτά με τους ευφάνταστους τίτλους και την έξυπνη λογική: Κάστορες και ποντίκια, Εκρηκτικά γατιά και Αγγουράκια Τουρσί μερικές απο τις επιλογές για την τσάντα των διακοπών μας. Πόσες και πόσες διακοπές, εξοχικά , μπαλκόνια και παραλίες δεν εχουν βουίξει από “κακίτσες”, χαρούμενες νίκες και τον χρόνο να κυλάει νεράκι…
#Φαν Φακτ: Ο Φρίντμαν Φρίζε, o ιδιαίτερος σχεδιαστής στα “αγγουράκια τουρσί”, έχει αδυναμία στο πράσινο χρώμα με αποτέλεσμα να υπάρχει σε κάθε εξώφυλλο παιχνιδιού του, ωστόσο κάθε του παιχνίδι ξεκινάει με το γράμμα φι.
Δείτε ακόμη
Η ποπ κουλτούρα επηρεάζει και επηρεάζεται από τα αναλογικά παιχνίδια διασκέδασης, όπως επίσης φυσικά και όλος ο κόσμος του ψηφιακού παιχνιδιού. Στη βιτρίνα παρατηρούμε την επιτραπέζια εκδοχή του Game of Thrones που όπως μάθαμε απευθύνεται σε πιο έμπειρους παίκτες. Συζητάμε για την εμπορικότητα και το μέλλον των επιτραπέζιων και η πληροφορία της “υπερ-προσφοράς” και του “καταναλωτισμού” μας δίνει το στίγμα των ημερών. Στην ενιαία παγκόσμια αγορά των επιτραπέζιων και με τις δυνατότητες του διαδικτύου, ο σύγχρονος παίκτης μπορεί να χαθεί σε μία πληθώρα μέτριων παιχνιδιών σε αντίθεση με παλαιότερα που στοιχεία όπως ο σχεδιαστής και η δοκιμή των παιχνιδιών έπαιζαν τον κύριο ρόλο. Η Ανδρονίκη προβλέπει ότι όλο αυτό που μας περιγράφει είναι μια φούσκα “Στο μέλλον θα βγαίνουν λιγότερα και πιο προσεγμένα παιχνίδια” μας λέει με σιγουριά. Στην ανατροφοδότηση από το κοινό προσθέτουμε στα δεδομένα μας ότι τα μικρά παιδιά ενισχύουν την συγκεντρωση τους και τις λεκτικές τους ικανότητες όταν παίζουν με τους γονείς, τα ζευγάρια θα ενισχύσουν τον μεταξύ τους δεσμό, και η ενδιαφέρουσα πληροφορία ότι πολλοί ψυχολόγοι χρησιμοποιούν τα παιχνίδια για θεραπεία ανατρέπουν το στερεότυπο που θέλει μόνο τα παιδιά να παίζουν. Οι γυναίκες, αξίζει να σημειωθεί, προτιμούν τα παιχνίδια στρατηγικής και αποτελούν εξίσου δυνατό κοινό με αδυναμία στα παιχνίδια ρόλων και εξιχνίασης.
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εστιάζοντας ξανά στο χώρο, κάνουμε έναν νοητό χρονικό κύκλο και ανακαλύπτουμε την ρίζα της Κάισσας στα ράφια με τα βιβλία για το σκάκι: ανάμεσα σε συσκευασμένα άλογα, βασιλιάδες και βασίλισσες μια πλούσια βιβλιογραφία για το άθλημα του σκακιού η οποία ανανεώνεται συχνά. Λεπτομέρεια: Από πάνω τους κρέμεται το συλλεκτικό ρολόι από το τουρνουά σκακιού το 1986 στην ολυμπιάδα του Ντουμπάι.
Στα σχέδια των δραστηριοτήτων της Κάισσας μαθαίνουμε είναι ο σχεδιασμός και η παραγωγή των δικών της παιχνιδιών, μέχρι τότε η πλούσια συλλογή και η πολυετής πείρα των ανθρώπων της, θα μας οδηγεί για να διαλέξουμε τα επιτραπέζια μας για να απενοχοποιήσουμε το παιδί μέσα μας, να κοινωνικοποιηθούμε και τελικά να διασκεδάσουμε με τον πιο πρωτόγονο και γνώριμο τρόπο έκφρασης του ανθρώπου: το παιχνίδι.
Συντάκτης: Κλέλια Αρμπηλιά / Eπιμέλεια: George Fiorakis
Φωτογραφίες: Advart
