Εικόνα
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα Κλικ-able Project απευθύνεται σε άτομα με οπτική αναπηρία και σε επαγγελματίες φωτογράφους που ενδιαφέρονται να εξερευνήσουν νέα μονοπάτια για την τέχνη της φωτογραφίας. Στόχοι του η εξοικείωση ατόμων με οπτική αναπηρία με την τέχνη της φωτογραφίας και η εκπαίδευση τους σε αυτήν, η εκπαίδευση φωτογράφων πάνω στην προσαρμοσμένη μεθοδολογία εκμάθησης φωτογραφίας που καλύπτει τις εκπαιδευτικές ανάγκες της παραπάνω ομάδας, η ενημέρωση και εκπαίδευση πάνω σε θέματα που αφορούν την συμπερίληψη στον πολιτισμό.
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τρεις αλυσιδωτές φάσεις και η συμμετοχή σε όλες τις δράσεις είναι δωρεάν:
Φάση 1: 8-11 Νοεμβρίου 2018 | ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
Πρόγραμμα εργαστηρίου
- Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου, 15:00-21:00 | Train the trainer: Εκπαίδευση επαγγελματιών φωτογράφων πάνω σε τεχνικές και μεθόδους διδασκαλίας της τέχνης της φωτογραφίας σε άτομα με οπτική αναπηρία
- Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου, 15:00-21:00, Σάββατο 10 και Κυριακή 11 Νοεμβρίου, 13:00- 19:00 | Hands on training: Εργαστήριο φωτογραφίας για επαγγελματίες φωτογράφους και άτομα με οπτική αναπηρία σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους.
Γλώσσες διεξαγωγής: Αγγλικά με ταυτόχρονη διερμηνεία στα Ελληνικά εάν ζητηθεί. Τοποθεσίες: "Ο Χώρος", Πλατεία Θεάτρου 6, Αθήνα | υπαίθριοι χώροι στο κέντρο της Αθήνας
Εισηγητές: Partha Bhowmick, Rashmi Bhowmic.
Φάση 2: Δεκέμβριος 2018-Απρίλιος 2019 | ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ
Δέκα φωτογραφικές συναντήσεις για την ομάδα συμμετεχόντων που δημιουργήθηκε στην 1η Φάση. Οι συναντήσεις αυτές θα πραγματοποιηθούν επίσης σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους, υπό την καθοδήγηση των επαγγελματιών φωτογράφων.
Φάση 3: Μάιος 2019 | ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ Κλικ-able Project
Έκθεση φωτογραφιών, αποτέλεσμα των εκπαιδευτικών συναντήσεων. Η έκθεση θα είναι προσβάσιμη σε επισκέπτες με οπτική αναπηρία.
Ρωτήσαμε τον Χρίστο Παπαμιχαήλ από τον οργανισμό Liminal για να λύσουμε όλες τις απορίες μας σχετικά με το πρόγραμμα:
- Ποιοι είναι οι Liminal και ποιος ο βασικός στόχος τους (μπορείτε να αναφέρετε επιγραμματικά και προηγούμενα project);
- Ο Πολιτιστικός Οργανισμός Liminal αποσκοπεί στην μετάβαση σε μια συμπεριληπτική και προσβάσιμη καλλιτεχνική πραγματικότητα. Προσφέρει σε όλους την ευκαιρία για επαφή με την σύγχρονη πολιτιστική και κοινωνική ζωή ανεξαρτήτως κοινωνικών, φυσικών, εθνικών και γλωσσικών χαρακτηριστικών. Δημιουργούμε πολιτιστικές εμπειρίες και θεάματα για όλους. Παρέχουμε υπηρεσίες προσβασιμότητας και υλοποιούμε εκπαιδευτικές δράσεις με στόχο την εξέλιξη της εγχώριας σκηνής σε ένα δημοκρατικότερο, πιο δίκαιο και βιώσιμο πεδίο δημιουργίας. Πιστεύουμε στην δύναμη του πολιτισμού να αλλάζει τις ζωές και την κοινωνία μας προς το καλύτερο. Από το 2016 μέχρι σήμερα, μέσα από την δράση μας αριθμούμε εκατοντάδες συμμετέχοντες, θεατές και επισκέπτες στα εργαστήρια, τις παραστάσεις και τις εκδηλώσεις μας. Έχουμε συνεργαστεί με εγχώριους και διεθνής οργανισμούς όπως το Εθνικό Θέατρο, RambaZamba Berlin, Δημοτική Αγορά Κυψέλης, Εμείς-ομάδα συλλογικού πολιτισμού, Α-priori, Δήμος Χαλανδρίου, Κινητήρας Studio, Θέατρο Σταθμός κ.α.
- Πότε ακούσατε πρώτη φορά για το Blind with Camera και αποφασίσατε να έρθετε σε επαφή μαζί τους?
- Η γνωριμία μας με το Partho Bhowmick έγινε στην Σιγκαπούρη πριν από ένα ακριβώς χρόνο στο πλαίσιο του προγράμματος Arts for Good Fellowship από το Διεθνές Ινστιτούτο Σιγκαπούρης. Αργότερα τον Φεβρουάριο του 2018 στην Μαλαισία παρακολούθησα ένα σύντομο εργαστήριο φωτογραφίας με εισηγητή το Partho και αμέσως τον ρώτησα αν τον ενδιέφερε να έρθει στην Αθήνα για να συνεργαστούμε. Η απάντηση του ήταν θετική. Λίγους μήνες μετά, όταν είδαμε το ανοιχτό κάλεσμα για τα "Σημεία Στήριξης" υποβάλαμε αίτηση ώστε να μπορέσουμε να φιλοξενήσουμε το πρότζεκτ στην Αθήνα και να εκπαιδεύσουμε φωτογράφους οι οποίοι θα ενδιαφέρονται να εφαρμόσουν αυτές τις πρακτικές στην Ελλάδα. Η πρόταση μας έγινε δεκτή και έτσι, το Κλικ-Able project θα εφαρμοστεί φέτος για πρώτη φορά από τον Νοέμβριο του 2018 μέχρι τον Μάιο του 2019.
- Ακούγεται μεγάλη πρόκληση από την πλευρά του εκπαιδευόμενου αλλά και από αυτή του εκπαιδευτή.. μπορείτε να μας εξηγήσετε με απλά λόγια πως λειτουργεί;
- Είναι σίγουρα κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει να συμβαίνει. Πιστεύω όμως ότι και εδώ, όπως και σε πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις, το μόνο που χρειάζεται είναι να είσαι έτοιμος να πειραματιστείς και να μάθεις από τον άνθρωπο που βρίσκεται απέναντι σου. Αυτό που μου αρέσει σε αυτό το πρόγραμμα είναι ότι συχνά προκύπτει το ερώτημα "ποιός εκπαιδεύει ποιον;".
Μεταφέρω εδώ, σε ελεύθερη μετάφραση, μικρά αποσπάσματα από το κεφάλαιο "Journey from Darkness to Light" το βιβλίο του Partho "See as no other" τα οποία ίσως βοηθήσουν στην κατανόηση της φιλοσοφίας με την οποία προσεγγίζουμε το θέμα:
"Τα εργαστήρια δεν γίνονται απλά για να εντοπίσουμε κάτι και να πατήσουμε ένα κουμπί ώστε να αποδείξουμε ότι οι τυφλοί μπορούν να τραβήξουν φωτογραφίες. Αντίθετα αναπτύχθηκαν για να δείξουν ότι οι φωτογραφίες αυτές έχουν ρεαλιστική, καθαρή και λεπτεπίλεπτη σύνθεση, ειδομένες μέσα από τα “μάτια του μυαλού".
"Όλοι χρειαζόμαστε να συσχετιστούμε με το περιβάλλον μας, με τους γύρω μας, και έτσι βρίσκουμε κάτι για τον εαυτό μας και κάτι για να προσφέρουμε στους άλλους".
Ο Evgen Bavcar (Τυφλός φωτογράφος) λέει: "Αυτό που εννοώ με την ανάγκη για εικόνες είναι ότι όταν φανταζόμαστε υπάρχουμε. Δεν μπορώ να ανήκω σε αυτόν τον κόσμο αν δεν μπορώ να τον φανταστώ με τον δικό μου τρόπο. Όταν ένα τυφλό άτομο λέει “Φαντάζομαι” εννοεί ότι έχει μια προσωπική, εσωτερική αναπαράσταση της εξωτερικής πραγματικότητας. Η δύναμη και η προοπτική κάθε δημιουργικής πράξης είναι να εμπλέκεσαι και να ανοίγεις ένα διάλογο με το κοινό. Η φωτογραφία δεν είναι απλά η χρήση μιας κάμερας, αλλά μια διαδικασία που ενεργοποιεί/αξιοποιεί και τις πέντε, ή ακόμα και τις έξη αισθήσεις στην ανάγκη του κάθε ενός από εμάς να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να συνδιαλλαγούμε με τους άλλους και να επηρεάσουμε ή να μεταβάλουμε αντιλήψεις".
"Το να μοιράζεσαι φωτογραφίες μέσα από άλμπουμ, emails, μέσα κοινωνικής δικτύωσης και κινητά τηλέφωνα είναι κάτι που οι άνθρωποι θεωρούν δεδομένο σήμερα, αν και δεν αποκαλούν τον εαυτό τους “φωτογράφο”. Το να μην έχεις πρόσβαση σε ένα τόσο κοινωνικό μέσο μπορεί να σε απομονώσει".
"Όπως λέει ο τυφλός φωτογράφος *Pete Eckert “Περνάω φωτογραφίες κάτω από την πόρτα του κόσμου της τυφλότητας για να ειδωθούν στο φώς των βλεπόντων”. Η φωτογραφία είναι τόσο απόλυτα συνδεδεμένη με την όραση στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων, που το άκουσμα περί τυφλών φωτογράφων προκαλεί τις πιο μύχιες προκαταλήψεις τους για το τι οι τυφλοί είναι ικανοί να κάνουν και τι θα πει βλέπω".
*
- Πόση εμπειρία έχουν οι εισηγητές και πόσες φορές έχει επαναληφθεί στο εξωτερικό;
Δείτε ακόμη
- Το πρώτο μάθημα έγινε στην Μουμπάι το 2005 (παρευρέθηκε ένας μόνο μαθητής) και από τότε συνεχίζει αδιάλειπτα. Το 2010 ξεκίνησε το πρώτο "ηλεκτρονικό σχολείο", ως ένα σημείο διάχυσης της πληροφορίας σε όλο τον κόσμο. Το πρώτο εργαστήριο εκτός Ινδίας πραγματοποιήθηκε το 2010 στο Λίβερπουλ (Η.Β) και αργότερα το 2015 στο Λονδίνο και την Σιγκαπούρη. Το τελευταίο εργαστήριο έγινε στην Μαλαισία τον Φεβρουάριο του 2018 το οποίο μάλιστα κατέληξε σε έκθεση τον Σεπτέμβριο του 2018.
*Περισσότερες πληροφορίες για το Κλικ-able project και τις συμμετοχές, στη σελίδα των Liminal.
Συντάκτης: Νάνσυ Αγγελοπούλου
Εικόνα
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
