Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α. / επιμέλεια: George Fiorakis
*“Νοητική εξάρτιση στης εξάρτυσης την απεξάρτηση”, διαβάζουμε στο εξώφυλλο
Τα φανζίν και οι αυτοεκδόσεις είναι κύρια μέσα έκφρασης της αντικουλτούρας εδώ και μερικές δεκαετίες. Από την γέννησή τους στα μέσα του 20ου αιώνα αποτελούν ίσως το πιο αντικομφορμιστικό έντυπο μέσο που κυκλοφορεί στις μέρες μας. Ελεύθερα, και χωρίς να χρειάζεται να διανεμηθούν επίσημα, οι αυτοεκδόσεις και τα ζάϊν κρατάνε ακόμα τον λόγο και την φωτιά της αυτόνομης έκφρασης.
Αν θα έπρεπε να κατατάξουμε την “Τσουτσούνα” σε ένα είδος θα λέγαμε πως πρόκειται για ένα έντυπο εσωτερικής και πολιτικής αναζήτησης. Το πρώτο πράγμα που τραβάει το βλέμμα είναι το στήσιμο: το λογότυπο αλητεία και οι έξυπνες αντι-διαφημίσεις μας κολλάνε με την πλούσια αναγνώσεων “Τσουτσούνα”. Ένα περιοδικό τρολ με αυτοσαρκαστικές τάσεις σημειολογικό και αλληγορικό δημιουργεί μια αίσθηση κλαυσίγελου στο διάβασμά της. Όλο το πόνημα της συγγραφικής ομάδας λειτουργεί σαν καθρέφτης της μηδενιστικής και κυνικής μίκρο και μάκρο δυτικής πραγματικότητας μας.
Εικόνα
Η τέταρτη εκδοση: “Η κάθοδος των μυρίων (ακόμα πιο χαμηλά)”, αποτελεί τη συνέχεια τριών προηγούμενων περιοδικών που τυπώνονται υπό τον “Οίκο εκδίδομένων Ρύγχος” κατά το οργουελικό έτος 1984. Στις τέσσερις εκδόσεις δομή και συντάκτες κρατούν τον ίδιο χαρακτήρα και επιτίθενται σαν διαδηλωτής με ανθοδέσμη στον καθωσπρεπισμό και την ανελευθερία της πολιτικής ορθότητας και της ανίερης ανθρώπινης αυτοκαταστροφής. Μπίτνικ διηγήματα και αυτοαναφορικές ιστορίες ανακατεμένες με μετά-ποιήση και συνθηματολογική ρητορεία, ο αναγνώστης βρίσκεται μετέωρος σε μια νοητική επαγρύπνηση μεταξύ αυτόνομου χιούμορ, πολιτικής κριτικής και των σκοταδιών της καθημερινής ύπαρξης.
Η “Τσουτσούνα” να πούμε εδώ, ότι δεν είναι για όλους. Δεν απευθύνεται σε απολιτίκ τύπισσες και τύπους, θα πρέπει μάλλον να κατέχεις ένα αντεργκράου επίπεδο για να την διαβάσεις, θα πρέπει να σε ενδιαφέρει. Γενικά, θα πρέπει να “σε ενδιαφέρει”. Αν δεν θες να ξύσεις αυτό το δυσβάσταχτο υπαρξιακό κενούλι στην άκρη του μυαλού σου άστη, προς το παρόν, στην άκρη. Πιάστην όμως και ξεκοκάλλησε την αργά αν θέλεις να ταυτιστείς με τον συλλογγικό πόνο της ενιαίας μας πραγματικότητας και να γουστάρεις με τα εμβόλιμα παιχνίδια γνώσεων πολιτικής ιστορίας.
Είναι σημαντικό να ξεφυλλίζουμε και να διαβάζουμε περιοδικά σαν την “Τσουτσούνα”: μας ενώνουν με την κουλτούρα με την οποία μεγαλώσαμε, όταν γυρνώντας από τις βαρετές αίθουσες του σχολείου ρουφούσαμε τις γραμματοσειρές και τα στριπάκια της Βαβέλ, του Εννιά, της Βαβούρας και της Γαλέρας. Είναι ένας τρόπος να αποφύγουμε το gentrification του μυαλού μας που διαβάζει πλέον μόνο διαγώνια σε ένα ανελέητο σκρολ νταουν στις οθόνες μας. Η ριζοσπαστικότητα αυτών των εντύπων εμφυσά στην φαία μας ουσία αλλοπρόσαλλες ιδέες που μας κρατάνε ζωντανούς και αληθινούς. Αυτή η εγκεφαλική δυσκολία των φανζίν και των αυτοεκδόσεων, που δεν περνάνε λογοκρισίες, συνεχίζει να λειτουργεί σαν απινιδωτής των νευρώνων του μυαλού.
Εικόνα
*Την Τσουτσούνα μπορείς να την βρεις σε αυτά τα μικρά βιβλιοπωλεία του κέντρου που μπαίνεις μόνη/ος και όταν ανακαλύπτεις μια έκδοση σαν και αυτή και τη στηρίξεις νιώθεις πως για λίγο επαναστατείς στην επιβαλλόμενη δήθεν καλλιέργεια του μαζικού αντεργκραουντ.
** Σε περίπτωση που θέλετε μια Τσουτσούνα και δεν την βρίσκετε: μπορείτε να στείλετε email στο itsoutsouna@gmail.com και τα παιδιά θα το φέρουν μέχρι και στην πόρτα σας
***Ευχαριστούμε τα παιδιά της “Τσουτσούνας” για τα τεύχη και την επικοινωνία μας
Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α. / επιμέλεια: George Fiorakis
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
