Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α.
Το παιχνίδι αποτελούσε πάντα αναπόσπαστο κομμάτι του ανθρώπινου πολιτισμού, σύμφωνα μάλιστα και με τον Johan Huizica “το παιχνίδι θεωρείται προγενέστερο χρονολογικά του πολιτισμού’.
Αν ορίσουμε την αγάπη για τα retro games και τα memorabilia toys ως την δημιουργία ενός meta “μαγικού κύκλου” δηλαδή την αισθηση αυτή της ασφάλειας και της αποκοπής από τον πραγματικό κόσμο και τα προβλήματα του, τότε τα ρετρό παιχνίδια θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν το μέσο εκείνο που μας επανατοποθετεί πίσω σε αυτόν το κύκλο, την παιδική μας ηλικία και ενεργοποιεί το συλλογικό ασυνείδητο των σύγχρονων γενεών, απελευθερώνοντας μας.
Τα παιχνίδια είναι εκεί για να μας θυμίσουν και για να μας διδάξουν ότι το “παίζειν” αποτελεί μια ανθρώπινη δραστηριότητα εξίσου σημαντική με όλες τις άλλες και να απενοχοποιήσουμε τον ενήλικο εαυτό μας από τις αγκυλώσεις του ορισμένου συστήματος στο οποίο ανήκουμε.
Σύγχρονες έρευνες αποδεικνύουν την σημασία του παιχνιδιού για την ανάπτυξη και την επιτευξη των εσωτερικών στόχων. Από τα καλλιτεχνικά κινήματα όπως το Dada και το Fluxus που συμπεριλάμβαναν το παιχνίδι στις πρακτικές τους έως το ποδόσφαιρο, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια τα επιτραπέζια κ.ο.κ τα παιχνίδια αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού και του περιβάλλοντος στο οποίο αλληλεπιδρούν.
Με οδηγό την θετική επίδραση τους στην ανθρώπινη ψυχολογία και την σημαντικότητα στο μοίρασμα των κοινών αναμνήσεων τα ρετρο toys είναι πάντα ένα έναυσμα για μία βουτιά στον νεαρό μας εαυτό και στην ταύτιση με τους συνομηλίκους. Συγχρόνως στον αντίποδα της παντοδυναμίας των ηλεκτρονικών παιχνιδιών, των social media και της σύγχρονης αποκόπης των παιδιών από το ομαδικό αλλά και hands on παιχνίδι μας θυμίζουν να μάθουμε τους μικρούς νέους παίκτες τους κανόνες για αυτή την μικρή μαγική απελευθέρωση.
//Δείτε ακόμη: Μικρός Ερωτικός στην Καλλιδρομίου, μια στάση για επανεκκίνηση συναισθημάτων στο αγαπημένο δισκοπωλείο-ρετροπωλείο
Εικόνα
“Η επιθυμία και η ικανότητα του ανθρώπου για παιχνίδι δεν μειώνεται ακόμα και όταν ωριμάσει.” (Ι.Ψ.Ι.Τ.Ε)
Κατά τους θεωρητικούς η αξία του παιχνιδιού στην ανάπτυξη του ανθρώπου είναι αδιαμφισβήτητη: ο πατέρας της παιδαγωγικής Piaget ορίζει το παιχνίδι ”ως πράξη αφομοίωσης και όχι συμμόρφωσης στην πραγματικότητα" ο Freud θεωρεί ότι “το παιχνίδι είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να ικανοποιήσει τις ορμές, να εκπληρώσει τις επιθυμίες και να αντιμετωπίσει τις επώδυνες εμπειρίες που τον απειλούν”.
Εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι το παιχνίδι για το παιδί αποτελεί ένα απαραίτητο στοιχείο αυτοπροσδιορισμού του στο κοινωνικό σύνολο αλλά και για τους ενήλικες ένα μέσο αναρχικό, ένα μέσο για την ελεύθερη έκφραση. Δεν είναι τυχαίο ότι το παιχνίδι εντάσσεται πλέον στην εκπαιδευτική διαδικασία ως παιδαγωγικό εργαλείο με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Για τα παιδιά το διερευνητικο, μιμητικό, δημιουργικό, φανταστικό και με κανόνες παιχνίδι αντιστοιχούν στα στάδια ανάπτυξης τους. Η εξ’ ορισμού παραγωγή νοήματος στον σχεδιασμό ενός παιχνιδιού, η αλληλεπίδραση, η διάδραση και η συμμετοχή χαρακτηρίζουν περισσότερο το ενήλικο παιχνίδι. Οι ενήλικες θα ενισχύσουμε τους κοινωνικούς μας δεσμους μέσα από προφορικά παιχνίδια που θα επαναφέρουμε στις μαζώξεις μας και στις διακοπές μας, θα εντάξουμε το παιχνίδι στις δράσεις του ελεύθερου χρόνου μας και στις σχέση με τους συντρόφους μας. Τα τελευταία χρόνια γίνεται αντιληπτό ότι εκτός από την ενασχόληση με παιχνιδομηχανές, το παιχνίδι μπορεί να ενισχύσει την φαντασία και την δημιουργικότητα στο χώρο εργασίας, να ενισχύσει την κοινωνική συνείδηση (serious games) και να γίνει μέρος της καθημερινότητας μας.
Δείτε ακόμη
«Το να παίζει κανείς είναι μια ελεύθερη δραστηριότητα εκτός της πραγματικής ζωής. Θεωρείται μη-σοβαρή αλλά ταυτόχρονα απορροφά ολοκληρωτικά τον παίκτη, χωρίς να συνδέεται με κάποιο ενδιαφέρον για κέρδος. Εξελίσσεται μέσα στα δικά του όρια τόπου και χρόνου, σύμφωνα με κανόνες και δημιουργεί κοινωνικές ομάδες που διαχωρίζονται μυστικά από τον υπόλοιπο κόσμο». Johan Huizica
Αν θέλουμε να μάθουμε καλύτερα το πώς να επανεντάξουμε το παιχνίδι στη ζωή μας, δεν έχουμε παρά να ενεργοποιήσουμε το σημείο αυτό του εγκεφάλου μας και να αφεθούμε στην παιδικότητα μέσα από εκθέσεις όπως αυτή του Vintage Toys στις 12 με 14 Απριλίου 2019 στην Τεχνόπολη και να επισκεφθούμε τα διαφορα μουσεία παιχνιδιών όπως το Μουσείο Παιχνιδιών Μπενάκη στο Παλαιό Φάληρο, ο αγαπημένος Μικρός Ερωτικός εδώ στην Καλλιδρομίου.
*Ευχαριστούμε την Αλίνα Σκαμνιώτη Υποψήφια Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Βρέμης με θέμα “Σχεδιασμός Παιχνιδιών για ηθική εκπαίδευση” για την πολύτιμη συμβολή της. <3
+Food for thought:
Huizinga Johan, Ο άνθρωπος και το παιχνίδι.
Piaget Jean, Play Dreams and Imitation of Childhood
Εικόνα
Συντάκτης: Κλέλια Α.
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
