Το project «who is afraid of rhinoceros?» επιχειρεί να ξαναφέρει στο σήμερα το παγκόσμιο μήνυμα που έστειλε στην ανθρωπότητα ο Ευγένιος Ιονέσκο. Ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς συγγραφείς που τάχθηκε ενάντια στον ιδεολογικό κομφορμισμό, εμπνεόμενος από την άνοδο του φασισμού τη δεκαετία του '30. Η έκθεση παρουσιάζεται στα πλαίσια του Back to Athens 2016 που θα πραγματοποιηθεί στις αρχές Ιουνίου στη γειτονιά των Εξαρχείων.
Η περιγραφή της έκθεσης από τη Μαρία Ξυπολοπούλου:
21 σύγχρονοι καλλιτέχνες καλούνται να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους πάνω στην τρέχουσα κοινωνικό-πολιτική συγκυρία, υψώνοντας την αγωνιώδη κραυγή τους απέναντι σε κάθε είδους «ρινόκερους».
Το άλλοτε απορριπτέο ή φανατικά αποδεχτό θέατρο του παραλόγου σήμερα μας εντυπωσιάζει με την διαχρονικότητα του. Ο Ρινόκερος του Ιονέσκο, έργο αντίστασης κατά της παραπληροφόρησης και της κάθε μορφής φασισμού διατηρεί την επικαιρότητά του στην εποχή μας περισσότερο από ποτέ. Το project « who is afraid of rhinoceros?» επιχειρεί να ξαναφέρει στο σήμερα το παγκόσμιο μήνυμα που έστειλε στην ανθρωπότητα ο Ιονέσκο το 1959 μέσα από μια καλλιτεχνική προσέγγιση της σύγχρονης «ρινοκερίτιδας» που χτυπάει τα θεμέλια της ανθρωπότητας οδηγώντας την σε βήματα αντί-προόδου, αποκτήνωσης, παραίτησης από την ουσία, αποδοχή μιας δεδομένης επιβαλλόμενης κατάστασης δίχως σοβαρή αντίσταση.
Αποτελεί μέρος μιας εικαστικής προσέγγισης ζητημάτων έτσι όπως αυτά αναδείχτηκαν στους μεγάλους δραματουργούς του θεάτρου του παραλόγου, πιστεύοντας στην διαχρονικότητά τους και στην σημασία του επαναπροσδιορισμού μέσα από διαφορετικές ματιές. Η καλλιτεχνική προσέγγιση που προτείνεται αναφέρεται στην σημερινή εθελούσια τυραννία και δουλεία του σύγχρονου ανθρώπου καθώς και στην αλλοτριωμένη καταναλωτική κοινωνία. Βασικός άξονας είναι η μοναχικότητα της εποχής μας και η επιβεβλημένη ομοιομορφία ως σοβαρές κοινωνικές ασθένειες, ως σύγχρονες «ρινοκερίτιδες». Ένα έργο που αντιτίθεται σε όλες τις μαζικές υστερίες και επιδημίες που κρύβονται κάτω από την καλύπτρα της λογικής και των ιδεών, σε όλα τα συστήματα εκείνα που αποκτηνώνουν τους ανθρώπους και τους μετατρέπουν σε ρινόκερους.
Ο Ιονέσκο παρατηρώντας όσα συμβαίνουν γύρω του σαρκάζει τον σύγχρονο άνθρωπο, την ευκολία του να γίνεται ένα με την μάζα και την δυσκολία του να αντιστέκεται και να διαφοροποιείται. Οι άνθρωποι σαν άλογες αγέλες εντάσσονται σε κάποια ιδεολογία και τις ακολουθούν τυφλά. Με αυτό τον τρόπο στην κοινωνία του μεσοπολέμου έβλεπε τον ένα μετά τον άλλο με απίστευτη παραφροσύνη και υστερία να παρασύρεται από την ναζιστική προπαγάνδα των ολοκληρωτικών φασιστικών καθεστώτων.
Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες
Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Χρήστος Βαγιάτας, Κέλλυ Βαρδάκα, Ανδρέας Βούσουρας, Μάριον Ιγγλέση, Αντιγόνη Καββαθά, Νικολέττα Κατσαμπέρη, Ανδρέας Κοκκαλιάρης, Μαρία Κοσμαδάκη, Δημήτρης Λάμπρου, Μαρία Μαυροπούλου, Ευσεβία Μιχαηλίδου, Αγγελική Μπόζου, Βασίλης Μπότουλας, Αλεξάνδρα Πετρανάκη, Βαλίνια Σβορώνου, Δήμητρα Σιλιάλη, Μαρία Τζανάκου, Μάρθα Τσιάρα, Αποστόλης Φιλίππου
Επιμέλεια: Μαρία Ξυπολοπούλου
//
Sneak peak από το στήσιμο της έκθεσης:
Βρεθήκαμε στο στήσιμο της έκθεσης και μιλήσαμε με τρεις από τους καλλιτέχνες για το μήνυμα που θέλουν να περάσουν μέσα από το έργο τους. Κάποια από τα έργα ήταν ήδη ολοκληρωμένα, κάποια τα δημιουργούσαν οι καλλιτέχνες εκείνη τη στιγμή.
Ένα δίπτυχο, συνδυασμός φωτογραφίας και βίντεο, από την Κέλλυ Βαρδάκα. Το έργο μιλάει για την ρινοκερίτιδα και το κατα πόσον και πως οι μάζες επηρεάζονται από αυτό το φαινόμενο. Μέσα από μια σειρά εικόνων θέλει να επικοινωνήσει το συναίσθημα την εγκατάλειψης και απομόνωσης που μπορεί να νιώθει κάποιος, επειδή επιλέγει κάτι διαφορετικό από αυτό που κάνουν οι άλλοι. Νιώθουν την μοναξιά, αλλά αντιστέκονται, με βάση το έργο Ιονέσκο.
Νικολέττα Κατσαμπέρη - περιγραφή έργου παρακάτω
"Η θέαση μέσα από το παρατηρητήριο δημιουργεί ταυτόχρονα μια ενεργητική, αλλά και μια παθητική παρακολούθηση. Ο παρατηρητής εξετάζει στον ίδιο χρόνο τον εαυτό του και το περιβάλλον γύρω του σε σχέση με το παρατηρούμενο. Μια εικόνα μέσα στην εικόνα, όπως αυτός σε σχέση με τους άλλους.”
Το σημαντικό στη διαδικασία είναι στο ότι αναγκάζεσαι να σκύψεις για να κρυφοκοιτάξεις μέσα από το ματάκι και ταυτόχρονα μέσα από ένα εφήμερο υλικό, στην συγκεκριμένη περίπτωση το βούτυρο, που ενώ στην καθημερινότητα προσφέρει την απόλαυση της βρώσης, εδώ προσφέρει την οφθαλμολαγνεία, ή αλλιώς , το σύνδρομο της κλειδαρότρυπας. Την τελική μορφή του έργου, θα τη δείτε από κοντά στα εγκαίνια της έκθεσης!
Give me more - Αλεξάνδρα Πετρανάκη
Περιγραφή από την Αλεξάνδρα Πετρανάκη
"Ο Ιονέσκο ήθελε να δείξει το πρόβλημα του να χάνεται η ιδιαιτερότητα του καθενός μας, πίσω από την ομοιομορφία που υποβάλλεται από τις ιδεοληψίες, τις διαφημίσεις και τα λοιπά. Ένα έργο φυσικά διαχρονικό, πάντα επιχειρείται η μαζοποίηση. Το έργο λοιπόν θίγει το θέμα της ομοιομορφίας. Όι κοιλιές (2ο παράγωγο κρέατος, φυσικά δεν θανατώθηκαν ζώα για το λόγο αυτό) όταν είναι σκοτάδι ή όταν είσαι μακριά σε εξαπατούν, είναι ελκυστικές. Όπως οι διαφημίσεις που είναι ελκυστικές, οι φωνές που υπάρχουν γύρω μας και μας κάνουν το ίδιο με τον άλλο. Όταν όμως φτάσεις κοντά αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο όπως και στην ζωή. Αποκαλύπτεται η πραγματικότητα. Και όπως στο έργο του Ιονέσκο βλέπεις το άσχημο ωραίο, και αμφιβάλλεις για το τι πιστεύεις, όπως ακριβώς και εδώ."
//
Η έκθεση γίνεται στα πλαίσια του Back to Athens #4, δείτε περισσότερα σχετικά με το φεστιβάλ εδώ.
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube