Μεγάλωσα στη Κυψέλη*.Το πεδίο τού Άρεως αν και "φυσικό σύνορο"αποτελούσε τη γέφυρα προς τα Εξάρχεια.Έτσι, οποιαδήποτε σχεδόν δραστηριότητά μου έλαβε χώρα για πρώτη φορά εκτός των ορίων της Κυψέλης πραγματοποιούταν στη γειτονιά που το όνομα της και μόνο μας τράβαγε απο τη μύτη.Τα πρώτα φανζίνς τα αγόρασα απο τον Ελέυθερο Τύπο.Τα πρώτα πολιτικά βιβλία επίσης.Τους πρώτους δίσκους εκτός Κυψέλης απο το Happening.Τις πρώτες μπύρες στο Άλλοθι.Τις πρώτες συναυλίες στο Άν και στη κατάληψη στην Χαριλάου Τρικούπη.Τα πρώτα σουβλάκια πατάτες-ντομάτα στον Κάβουρα.Οι πρώτες πορείες ξεκινούσαν απο το Πολυτεχνείο.Τα πρώτα πάρτυ χωρίς κομότες, σεμεδάκια και μαμάδες στη κουζίνα, μέσα στο Πολυτεχνείο.Οι πρώτες μπύρες απο το περίπτερο στην πλατεία.Η πρώτη τσαντίλα για το ότι δεν γίνεται να υπάρχουν μπάτσοι παντού, στη Στουρνάρη. Έκτοτε πέρασαν χρόνια, άλλα που δεν ξεκολούσα απο τη πλατεία, άλλα που έκανα καιρό να την επισκεφθώ.Μαγαζιά άνοιξαν & έκλεισαν, φίλοι βρέθηκαν & χάθηκαν, εγώ όμως πάντα θα αισθάνομαι οικεία στη πλατεία. Γιατι είναι απο τα μέρη που οι αναμνήσεις & τα βιωμάτα δεν μπαίνουν στο ντουλάπι.Παίζουν σαν ταινία χωρίς τέλος.Έτσι κι αλλιώς Κυψέλη-Εξάρχεια είναι 15 λεπτά δρόμος. *Οπου και διατηρώ το δισκάδικο Sonic Boom.
