Εικόνα
συνέντευξη: Nancy Angelopoulou
φωτογραφίες: Philip Gavrilakis
[update: τον Mickey Pantelous θα τον απολαύσετε Κυριακή 22 Οκτωβρίου, στο Ίλιον Plus, σε μια βραδιά από το Merlin's Music Box}
Πολυπράγμων και εξαιρετικά προικισμένος μουσικός με μεγάλη εμπειρία στα μπλουζ, τη τζαζ και τη ροκ μουσική. O Mickey Pantelous, παρέα με τον δόκτωρα Flipout και την Jess. Ένας καλλιτέχνης, συγγνώμη, μια όμαδα που μας ταξιδεύει μέσα από τα λάιβ και τους ήχους της στην αμερικάνικη μουσική και ιστορία, με αναφορές σε όλο τον 20ο αιώνα έως τις ημέρες μας.
Ένας άνθρωπος, μια κονσέρβα, μια ορχήστρα.
Το μουσικό ζιν Merlin’s Music Box παρουσιάζει τον Mickey Pantelous, παρέα με τον χαρακτήρα δόκτωρ Albert Flipοut, σε ένα live βουτιά στην Αμερική του μόχθου, της αμφισβήτησης και της αντίστασης. Συναντήσαμε τον Mickey Pantelous και τους μικρούς του συνοδοιπόρους, ήπιαμε τη μπύρα και τα σφηνάκια μας στην Ίντριγκα στην Θεμιστοκλέους και μιλήσαμε για μουσική και τα σχέδιά τους για το μέλλον.
Ο Ελληνοδανός Mickey Pantelous μας γυρίζει στα θρανία με τον πιο απολαυστικό και τελικά παιδευτικό τρόπο χαρίζοντας με γενναιοδωρία μερικά δικά του τραγούδια από τα δύο του προσωπικά album “Can’t find my pills” και “North of Africa” αλλά και το καινούργιο που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο "Don't you call my name" αποδεικνύοντας ότι και στην Ελλάδα μπορούν να γραφτούν ωραία blues κομμάτια που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα αντίστοιχα του εξωτερικού.
Με τον Mickey Pantelous στην Ίντριγκα
------
Ακολουθήστε το inExarchia | facebook - instagram - twitter - youtube
------
Εικόνα
Η Jess και ο dr. Albert Flipout
Η συζήτηση μας με τον Mickey Pantelous:
Με τον δόκτωρα σας γνώρισα σε ένα ραδιοφωνικό στούντιο πριν 10 χρόνια και φαντάζομαι ότι θα είστε αχώριστοι για ακόμα περισσότερα χρόνια..τι σας κρατάει τόσο δεμένους;
Νομίζω οτι αυτό που μας κρατάει δεμένους είναι η ανάγκη για επιβίωση. Κυρίως ψυχική και κατά δεύτερον οικονομική (αν και το δεύτερο είναι μάλλον ανέκδοτο). Η αλήθεια είναι οτι δεν είμαστε τόσο δεμένοι όσο κάποτε, δεν πολυμιλάμε τελευταία. Έχουμε γίνει σαν τα παλιά ζευγάρια, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και ένα βλέμμα ή μια ματιά αντικαθιστά ώρες συζητήσεων... εξακολουθούμε όμως να είμαστε αχώριστοι.
Με ποιόν blues-man θα ήθελες να παίξεις στο πιο τρελό σου όνειρο;
Δεν νομίζω ότι έχω κάποια κάψα να παίξω με κάποιον, θα προτιμούσα να τα έπινα μαζί του. Δεν είναι ένας και δεν είναι και ακριβώς blues-man με την κλασική έννοια της λέξης. Για να αναφέρω μερικούς (εν ζωή και όχι) Chet baker, Mose Allison, Chuck E. Weiss, Leonard Cohen, Pete Townsend… ο καθένας Blues-man με τον τρόπο του, και η λίστα συνεχίζεται.
"Don't You Call My Name" είναι το τελευταίο άλμπουμ, με 12 κομμάτια, ποιά είναι η ιστορία του;
Δεν θα έλεγα οτι έχει κάποια ιστορία. Όλα τα τραγούδια είναι δικά μας το καθένα με το ύφος του και την αφήγησή του. Ο ακροατής θέλω να το ακούσει και να πλάσει τις δικές του ιστορίες. Το οξύμωρο είναι ότι το πρώτο τραγούδι που άρχισε να γράφεται για τον δίσκο ολοκληρώθηκε τελευταίο και είναι μάλλον το χειρότερο... Ποιό τραγούδι είναι αυτό λίγη σημασία έχει.
Εικόνα
-----------
Δείτε ακόμη:
- Ίντριγκα – ένα ιστορικό εξαρχειώτικο bar, από το 1981 σταθερή αξία στην Θεμιστοκλέους
- O Αλέξης Καλοφωλιάς και ο Μάγος του Merlin’s: «Ευλογία να ζούμε μέσα σε συλλογικότητες και ομάδες ανθρώπων»
- Περισσότερες συνεντεύξεις από άτομα, ομάδες και εγχειρήματα με μουσικές, ιστορίες και «τέχνη βρώμικη» που γουστάρουμε, στο λινκ
-----------
Με αφορμή το κομμάτι "Jump with the fish" ήθελα να σε ρωτήσω, όντας μουσικός στην Ελλάδα του 2016, συνεχίζει να σε συναρπάζει το ίδιο με όταν πρωτοέπαιξες μουσική σε κοινό;
Με συναρπάζει γιατι έχει μεγαλώσει η αυτοπεποίθησή μου γύρω από αυτό που κάνω. Δεν έχω πια καμιά αμφιβολία. Είναι καθαρή προέκταση του εαυτού μου και απολαμβάνω να το κάνω. Νομίζω το αντιλαμβάνεται και το κοινό αυτό, το οποίο αν και μεγαλώνει εξακολουθεί να είναι κάπως περιορισμένο.
Προτιμώ να είναι έτσι τα πράγματα, παρά να μπω στο παιχνίδι του συστήματος με αντάλλαγμα λίγη παραπάνω φήμη.
Για να μη γελιόμαστε στο παιχνίδι του συστήματος είσαι θες δε θες, το θέμα είναι πόσο βαθιά...
"Προτιμώ να είναι έτσι τα πράγματα, παρά να μπω στο παιχνίδι του συστήματος με αντάλλαγμα λίγη παραπάνω φήμη."
Αυτόν το καιρό περιμένουμε το μεγάλο show στο Ίλιον plus, τι θα μας παρουσιάσετε;
Η παράσταση αυτή είναι για τη ζωή του Dr. Flipout, μέσα από έναν αιώνα αμερικάνικης μουσικής βασισμένης στα Blues. Η ιστορία ξεκινάει με τη γέννηση του ως άνθρωπο το 1913 στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας και όπως προχωράνε οι δεκαετίες παίζουμε τραγούδια που είναι πολύ αντιπροσωπευτικά για την εκάστοτε δεκαετία ή τραγούδια τα οποία μας έχουν επηρεάσει ή σημαδέψει. Στην παράσταση εξηγείται και το πως μεταμορφώθηκε ο Αλμπερτ σε τενεκεδάκι...
Περιμένουμε τη φυσική μορφή του δίσκου σε βινύλιο! Τι άλλο επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον;
Ναι, λογικά γύρω στα Χριστούγεννα θα υπάρχει και σε βινύλιο. Το άμεσο μέλλον δεν επιφυλάσσει τίποτα άλλο από το να προσπαθούμε να κλείνουμε δουλειές και να προωθούμε τη δουλειά μας. Τώρα τον Δεκέμβριο πάμε για πολλοστή φορά στο Βέλγιο σε ένα φεστιβάλ και κάποιες εμφανίσεις στα πέριξ. Μας αγαπάνε εκεί πολύ. Και τα Χριστούγεννα πάμε Κύπρο στο LOST DOGS FESTIVAL.
Ποιος είναι ο τελευταίος δίσκος που αγόρασες;
Ο τελευταίος δίσκος που αγόρασα ήταν των Dustbowl “The Great Fandango”. Είχα πάει στην παρουσίαση του δίσκου. Μου άρεσαν τα τραγούδια που άκουσα και το αγόρασα, απλά πράγματα.
Δείτε ακόμη
Έχεις στέκια στα Εξάρχεια ή αγαπημένο σημείο;
Ε.. τριγυρνάω γύρω, γύρω. Αν ήταν να ονομάσω κάποιο μαγαζί στέκι μου αυτό θα ήταν μάλλον η Ίντριγκα. Εκεί γνώρισα και τα παιδιά από το Merlin’s Music Box οι οποίοι οργανώνουν και την παράσταση στο Ιλιον-plus την Πέμπτη. Το ευτύχημα είναι ότι όλα γίνονται σε πολύ φιλικό κλίμα και χωρίς κάποιο συμφέρον. Αγάπη για τη μουσική και τίποτα άλλο!
Εικόνα
συνέντευξη: Nancy Angelopoulou
φωτογραφίες: Philip Gavrilakis
ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
