Γράφουν

Κουμής, Κανελλοπούλου, Καλτεζάς- οι νεκροί αγωνιστές του δικού μας μεσαίωνα

Δυνάμεις καταστολής και νεκροί μετά την χούντα. Οι ιστορίες των Κουμή, Καλτεζά και Κανελλοπούλου μας θυμίζουν το δρόμο που πρέπει να διανύσουμε για έναν κόσμο πραγματικής ελευθερίας και σεβασμού στην ανθρώπινη ζωή.

ΕΣΥ; ΕΣΕΙΣ; 

«Μου έρχεται το πρώτο χτύπημα στό κεφάλι. Είναι πολλοί. Είμαι μόνος μου. Κάποιοι άνθρωποι πού δέν ξέρω μέ βοηθάνε. Είναι όλα θολά. Ρωτάνε τ' όνομά μου. Νομίζω πώς τούς έχω πει: Ιάκωβος Κουμής, Κύπριος φοιτητής. Είναι κι άλλοι χτυπημένοι, εγώ όμως δέν καταλαβαίνω. Έρχεται ένα ασθενοφόρο. Μέ βάζουν μέσα. Εγώ, λέω, είμαι καλά, θά πρέπει νά υπάρχουν κι άλλοι, πιό σοβαρά από μένα. Στή διαδρομή πού κάναμε γιά τό νοσοκομείο, έγώ είμαι ήδη ΝΕΚΡΟΣ. Όλος ο κόσμος ξέρει πώς μέ χτύπησαν τά ΜΑΤ στήν πορεία του Πολυτεχνείου. Μετά από δύο μέρες μου έκαναν νεκροτομή. Ήρθε κι ό Ντουράντε, ό ιταλός ιατροδικαστής, γιατί οί φίλοι μου δέν είχαν εμπιστοσύνη στό Γιαμαρέλλο. Ό Ντουράντε μετρούσε καί ξαναμετρούσε — τώρα καταλαβαίνω γιατί τόν φέρανε. Μέ πήραν στό χωριό μου καί μέ θάψανε.
Ό Γιαμαρέλλος είχε τό θράσος νά πει ότι ήμουν ασθενικός τύπος καί γι' αυτό πέθανα. Έτσι, λοιπόν, θάφτηκα καί γώ. Γυρίσαν όλοι στίς δουλειές τους, όπως καί τά ΜΑΤ. Βέβαια, οί δύο δολοφονίες δέν είναι τίποτε τό ιδιαίτερο. Μονάχα δύο ζωές χάθηκαν. Μά σήμερα είμαι γώ καί ή Σταματίνα. Αύριο δέν ξέρουμε... Εμείς είμαστε νεκροί.
Εσύ; Εσείς;» 

-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ-

Στις 15 Νοέμβρη του 1981, το παραπάνω κείμενο δημοσιεύεται στην εφημερίδα Καθημερινή. Συγγραφέας του, η Μαρία Κουμή, σύζυγος του Ιάκωβου Κουμή, ενός από τους «αόρατους» νεκρούς, όπως χαρακτηρίστηκε αργότερα, του Πολυτεχνείου.    

 

Εικόνα
Ιάκωβος Κούμης

Ο Ιάκωβος Κουμής, Κύπριος φοιτητής της Νομικής Αθήνας, είχε ζήσει την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και συμμετείχε στις αντικατοχικές κινητοποιήσεις, ως μετέπειτα μέλος του αριστερού- πατριωτικού κύκλου. Στις 16 Νοεμβρίου του 1980, 26 χρονών, συμμετέχει με φίλους και συναγωνιστές στην πορεία για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου. Εκείνη τη χρονιά, η κυβέρνηση Ράλλη έχει απαγορεύσει στην πορεία να φτάσει μέχρι την Αμερικάνικη Πρεσβεία: η επανένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ έχει δημιουργήσει φόβο για επεισόδια στο χώρο της πρεσβείας. Έτσι, οι διαδηλωτές αποκλείονται από δυνάμεις ΜΑΤ στην πλατεία Συντάγματος, όπου και υποχρεώνονται να τερματίσουν την πορεία. Όταν μέλη της ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος) αποφασίζουν να προχωρήσουν προς της Αμερικάνικη Πρεσβεία, οι δυνάμεις καταστολής χτυπούν αλύπητα και δολοφονικά με γκλομπ και για πρώτη φορά μετά τη χούντα με πυροβόλα όπλα, με αποτέλεσμα ο 26χρονος να χτυπηθεί θανάσιμα από τους «διατηρητές της τάξης» και να μεταφερθεί στο Νοσοκομείο κλινικά νεκρός. Πληροφορίες λένε ότι χτυπήθηκε πισώπλατα, καθισμένος σε καρέκλα ανάμεσα στη σύγκρουση, ότι δε συμμετείχε στο πλήθος που προχώρησε προς τη Β.Σοφίας, και ότι η πορεία της 16ης Νοέμβρη του ’81 είναι η πρώτη –και η τελευταία- του. 

Στην ίδια πορεία, 16 Νοέμβρη 1980, νεκρή βρίσκεται στην οδό Πανεπιστημίου και η Σταματίνα Κανελλοπούλου. Η 20χρονη εργάτρια, ξυλοκοπείται άγρια στο κεφάλι από γκλομπ των δυνάμεων καταστολής και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Η Κανελλοπούλου έχει 18 χτυπήματα από γκλομπ στο κεφάλι και κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που οδήγησαν σχεδόν αμέσως στο θάνατό της σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, ενώ μαρτυρίες της εποχής θέλουν μια ολόκληρη ομάδα ΜΑΤ να έχουν πέσει πάνω της και να τη χτυπούν. Τα γεγονότα οδήγησαν στην παραίτηση ενός ΜΑΤατζή, του Χρήστου Μπρατάκου, που δε φαίνεται να είναι κάποιος από τους δολοφόνους της Κανελλοπούλου. Εξίσου μεγάλη, πάντως αποστροφή, προκαλούν και οι δηλώσεις των τότε πολιτικών. Οι εκπρόσωποι της κρατικής εξουσίας απέδωσαν τα περιστατικά σε «2.000 προβοκάτορες, ανεύθυνα στοιχεία, εξτρεμιστές» και λοιπούς αποπροσανατολιστικούς χαρακτηρισμούς, ενώ η ΕΔΕ που διατάχθηκε (ίσως;) για τις δολοφονίες δεν έβγαλε κανένα συμπέρασμα για το ποιοί τελικά ήταν οι υπεύθυνοι.

 

Εικόνα
Πολυτεχνείο.

 

Εικόνα
Πολυτεχνείο.

 

Από το 1976 κιόλας, η αστυνομική βία και η κατάχρηση εξουσίας αρχίζει και επίσημα να περνά σε άλλο επίπεδο. Οι λεγόμενες «επιχειρήσεις αρετής» - ονομασία τόσο οργουελική, όσο και των ΜΑΤ, μονάδων αποκατάστασης τάξης,- δίνουν και παίρνουν. Δυνάμεις ασφαλείας προσαγάγουν χωρίς λόγο και αιτία πολίτες σε μεγάλα αστικά κέντρα, για εξακρίβωση στοιχείων, σε μια αναίτια και σκληρή επίδειξη εξουσίας και δύναμης. Μόλις 5 χρόνια μετά τη δολοφονία του Κουμή και της Κανελλοπούλου, στις 17 Νοέμβρη 1985, ο ΜΑΤατζής Μελίστας δολοφονεί με σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού το 15χρονο Μιχάλη Καλτεζά, στη διασταύρωση Στουρνάρη και Μπόταση, καθώς ο Καλτεζάς γύρισε να φύγει. Ο Καλτεζάς συμμετείχε στα επεισόδια που είχαν προηγηθεί μεταξύ ΜΑΤ και αντιεξουσιαστών και πυροβολήθηκε πισώπλατα όταν υποχωρούσε μεζί με τους υπόλοιπους. Ο αστυνομικός Μελίστας, από την άλλη, καταδικάστηκε για 2,5 χρόνια και αθωώθηκε στο Εφετείο το 1990. Την υπεράσπισή του ανέλαβε ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος.  

Ο Ιάκωβος Κουμής, η Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο Μιχάλης Καλτεζάς είναι οι άνθρωποι που, από το ’74 και μετά, πέφτουν νεκροί από τις δυνάμεις των ΜΑΤ, σε πορείες που διοργανώθηκαν, όπως κάθε χρόνο, για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Μια επέτειο που σκοπό έχει να υπενθυμίσει το ρόλο της αντίστασης σε δικτατορικά καθεστώτα, τη βιαιότητα του φασισμού και την κτηνωδία της καταστολής. Είναι τρεις μόνο από τους δεκάδες νεκρούς, δολοφονημένοι σε περίοδο δημοκρατίας, στα χρόνια που οι πληγές της Χούντας ακόμα δεν είχαν περάσει στην ιστορία. Αξίζει να αναλογιστούμε πώς αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν από σφαίρες ειδικών ταγμάτων, των οποίων το σχηματισμό εμπνεύστηκε ο χουντικός «πρωθυπουργός» Σπύρος Μαρκεζίνης, αφού εντυπωσιάστηκε από αντίστοιχα σώματα… ασφαλείας στο εξωτερικό, τα οποία του θύμιζαν «πολεμιστάς του μεσαίωνος».  

Ίσως δεν έχουμε ξεπεράσει, ακόμη, τον εθνικό μας μεσαίωνα. 

 

Εικόνα
15 χρονών

 

Εικόνα
Beatniks Road Bar στα Εξάρχεια: Αυθεντικό, ορθάδικο και ροκενρολ.

 
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebookinstagramtwitteryoutube 

 

Ο οδηγός της πιο ζωντανής και ανήσυχης περιοχής της Αθήνας.

Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube

Στην ίδια κατηγορία

Σε μια προσπάθεια στήριξης του ελληνικού σινεμά, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου παρουσιάζει μια γιορτή η οποία θα απλωθεί σε ολόκληρη τη χώρα, την Τρίτη 26 Μαρτίου 2024.

think

Athens Cannabis Expo 2024! Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Μαρτίου πάμε βόλτα στο Ζάππειο και ενημερωνόμαστε για όλες τις τελευταίες εξελίξεις στον τομέα της κάνναβης. Μία συνάντηση κοινού και επαγγελματιών...

think

Σκηνοθέτες που έχουν βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ, καταπιάνονται με καυτά κοινωνικά ζητήματα και με μια φρέσκια ματιά μας συστήνουν το σύγχρονο φινλανδικό κινηματογράφο στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος.

think

Πρόσφατα Άρθρα

Newsletter