Ένας Συνθέτης Στο Πορτραίτο Των Εξαρχείων

Σημείωση από την ομάδα του inExarchia.gr
Η παρακάτω συζήτηση, είχε γίνει πριν αρκετό καιρό, όταν μας ήρθε η ιδέα για το inExarchia. Ο καιρός δύσκολος και το inExarchia καθυστέρησε λίγο..πολύ. Τότε ο Αντώνης έμενε ακόμη στα Εξάρχεια. Σίγουρα όμως δεν έφυγε επειδή τον στεναχώρησαν. 
//

Ο Αντώνης Ανέστης είναι ένας νέος συνθέτης συμφωνικής μουσικής. Είναι ένας από τους θαμώνες που συναντάμε να δουλεύει με τις ώρες πάνω από το laptop του σε κάποιο μικρό καφέ και να παίζει μουσική με το μπουζούκι του σε κάποιο  κουτουκάκι. Μας έκανε εντύπωση το αντικείμενο της δουλειάς του και δεν αντισταθήκαμε να του κάνουμε μερικές ερωτήσεις. Τόσο αυθεντικός και αυθόρμητος που ο λόγος του ξεκίνησε και τελείωσε αναφερόμενος στον έρωτά του.

Ερχόμενος από Θεσσαλονίκη, γιατί κατέληξες να μένεις Εξάρχεια;

Όσοι ήρθαν να μείνουν εδώ από επιλογή μάλλον είναι ερωτευμένοι. Βρίσκονται εδώ για αυτό που τους ενδιαφέρει, το θέατρο, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική και αυτό που ψάχνουν το παίρνουν από τον κόσμο των Εξαρχείων. Δεν εξηγείται αλλιώς.

Τι νομίζεις ότι κάνει την περιοχή τόσο ξεχωριστή;

Τα Εξάρχεια έχουν μια αυθεντικότητα που για κάποιους λόγους δεν την ξεπουλάνε. Σε άλλες περιοχές συνήθως γύριζα στο σπίτι μου και δεν είχα κάποιο λόγο να κυκλοφορήσω έξω.  Εδώ δεν έχω ιδιαίτερο λόγο να μείνω σπίτι.

Τι ερεθίσματα σου δημιουργεί η περιοχή για την τέχνη σου;

Για έναν άνθρωπο που κάνει τέχνη τα Εξάρχεια παρέχουν πολλά ερεθίσματα. Η παλαβομάρα, ο αυθορμητισμός και η ελευθερία τους προσωπικά μου δημιουργούν μια ευδιάθετη κατάσταση. Αλλά παράλληλα μου δημιουργούν και μια θλίψη.

Γιατί θλίψη;

Δεν μου αρέσει που βλέπω διάφορους φοβισμένους ανθρώπους να βρίσκουν καταφύγιο στα στενά των Εξαρχείων επειδή αλλού θα ήταν

δακτυλοδεικτούμενοι. Γι' αυτό θλίψη. Γιατί θα ήθελα και άλλες περιοχές της Αθήνας να έχουν αυτό τον αέρα που κάνει τη μικρή αυτή περιοχή τόσο ιδιαίτερη.

Από πού νομίζεις ότι πηγάζει αυτός ο ιδιαίτερος χαρακτήρας της περιοχής;

Ο χαρακτήρας που έχουν τα Εξάρχεια έχει δημιουργηθεί από τους ανθρώπους που τα αποτελούν. Αν είχαμε μια άδεια Βαλτετσίου και μια άδεια πλατεία ή γεμάτη με κόσμο που συνηθίζεις να βλέπεις στα προάστια πιθανότατα να μην μου άρεσαν.

Τι σου αρέσει από τα Εξάρχεια και τι όχι;

Μ' αρέσουν γιατί είναι από τις λίγες περιοχές που μπορείς να κυκλοφορήσεις χωρίς να φοβάσαι. Άσχετα αν γνωρίζεσαι με τους διπλανούς σου ή όχι, υπάρχει πάντα μια αμοιβαία στήριξη.
Δεν μου αρέσει ο τρόπος που τα αντιμετωπίζει ο κόσμος, κυρίως από ανθρώπους που δεν τα έχουν δει ποτέ.

Ποιο τραγούδι θα διάλεγες για να περιγράψεις τη περιοχή;

Αν άκουγα ένα τραγούδι στην περιοχή θα διάλεγα το “Whistling Past The Graveyard” του Tom Waits. Αλλά αν τα Εξάρχεια ήταν συμφωνική μουσική θα ήταν η “Ιεροτελεστία της άνοιξης” του Stravinsky. Γιατί έχει αυτό που έχουν τα Εξάρχεια, συνδέει την τρέλα με την ηρεμία και έχει κάτι το ανορθόδοξο για την εποχή του.

Προτιμάς τη μουσική που συνθέτεις ή την μουσική που παίζεις στα μαγαζιά;

Για διαφορετικούς λόγους μου αρέσουν και οι δύο. Η μουσική που συνθέτω είναι εσωτερική αναγκαιότητα, είναι η δημιουργία μου. Τις στιγμές που κάθομαι και φτιάχνω μουσική παίρνω μια λευκή σελίδα και φτιάχνω έναν δικό μου κόσμο. Το να παίζω μπουζούκι πάλι μου αρέσει πολύ γιατί έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο. Χαίρομαι όταν ο κόσμος περνάει καλά με την διασκέδαση που τους παρέχω.