Εικόνα
κείμενο & συνέντευξη: George Fiorakis
φωτογραφίες: Philip Gavrilakis
Υπό Έλεγχο. Μια παράσταση που απογυμνώνει το σύγχρονο άνθρωπο. Μια παράσταση γεμάτη συμβολισμούς και υπαινιγμούς για την τρέχουσα κοινωνική πραγματικότητα. Η φαντασία οργιάζει με στοιχεία πραγματικότητας ή καλύτερα η πραγματικότητα οργιάζει με στοιχεία φαντασίας. Σαν ένα κακό και καλοστημένο τηλεοπτικό πρόγραμμα ο Frederic Sonntag μας παρουσιάζει την καθημερινότητα μας. Μια καθημερινότητα στην οποία όλοι προσπαθούν να ελέγχουν και να ελέγχονται, μια καθημερινότητα από την οποία όλοι προσπαθούν μάταια να ξεφύγουν. Μια καθημερινότητα Υπό Έλεγχο.
Εικόνα
Η παράσταση παρουσιάζεται για 2η χρονιά στο Studio Μαυρομιχάλη, στην Μαυρομιχάλη στα Εξάρχεια. Πήγαμε, βρεθήκαμε στα παρασκήνια με την ομάδα που παρουσιάζει το έργο, προσπαθώντας να πάρουμε, να μάθουμε και να καταλάβουμε ό,τι περισσότερο μπορούσαμε. Οι ηθοποιοί βάφονται στην σκηνή, φορούν το δικό τους προσωπείο αναλόγως την κατάσταση δίνοντας μας τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε σε ζωντανό χρόνο τις συναισθηματικές τους αλλαγές. Διχασμένες ανθρώπινες υπάρξεις, που βρίσκονται στο μεταίχμιο κάπου μεταξύ του αληθινού εσωτερικού τους κόσμου και μιας πραγματικότητας που μάχεται να ανατρέψει την προσωπικότητα, τις ιδιαιτερότητες και τα πραγματικά θέλω του κάθε άνθρωπου. Ένα έργο που μας καλεί να αναρωτηθούμε εάν μπορούμε να ξεφύγουμε από το σύστημα όταν το φέρουμε μέσα μας. Ο κλόουν - σύμβολο του αστείου, του χλευασμού και της γελοιοποίησης- μετατρέπεται σε πολέμιο της όλης κατάστασης.
Δείτε περισσότερες πληροφορίες και ημέρες παραστάσεων για το Υπό Έλεγχο.
Εικόνα
Μιλήσαμε με τον Φρίξο Μανασάκη, μέλος της ομάδας.
- Το Υπό Έλεγχο είναι ένα σχετικά νέο έργο (2009), γιατί διαλέξατε αυτό;
Ήταν το πιο επίκαιρο από τα έργα που έπεσαν στα χέρια μας όταν βρισκόμασταν στη διαδικασία επιλογής έργου. Βοήθησε επίσης το γεγονός ότι δεν είχε ξαναπαιχτεί στην Ελλάδα.
- Σας βοήθησε αυτό το έργο να συνειδητοποιήσετε/αναθεωρήσετε κάποια πράγματα ή απλά υποδύεστε ένα ρόλο;
Περισσότερο να συνειδητοποιήσουμε κι όχι να αναθεωρήσουμε. Με το που διαβάσαμε το έργο όλοι αυτόματα κάναμε τον παραλληλισμό με το αξεπέραστο μυθιστόρημα 1984 του Τζ. Όργουελ. Το Υπό έλεγχο είναι ένα έργο-κόσμος, ένα έργο-τοπίο που σκιαγραφεί με τρόπο αποσπασματικό και θραυσματικό, ένα δυστοπικό σύμπαν όπου η παρακολούθηση είναι γενικευμένη και όπου το φανταστικό μπερδεύεται με το πραγματικό. Το έργο μέσα και απο τις πρόβες και τους αυτοσχεδιασμούς έχει ακουμπήσει πάνω μας περισσότερο απο το να υποδυόμαστε ένα ρόλο απλώς. Επίσης λόγω ου οτι το έργο είναι σπονδυλωτό και αποτελείται από 22 επεισόδια, καλούμαστε να υποδυθούμε περισσότερους απ'ο ένα μόνο ρόλο.
"Το έργο μέσα και απο τις πρόβες και τους αυτοσχεδιασμούς έχει ακουμπήσει πάνω μας περισσότερο απο το να υποδυόμαστε ένα ρόλο απλώς."
- Υπάρχει καθόλου αυτοσχεδιασμός στην παράσταση;
Υπάρχει αρκετός αυτοσχεδιασμός στην παράσταση. Η συνεργασία με τον Κ. Γάκη στη σκηνοθεσία αλλά και στη μουσική σύνθεση της παράστασης ήταν πολύτιμη και ενώ αρχικά όλοι είχαμε τον προβληματισμό πως θα ‘’στήσουμε’’ αυτό το έργο με τα τόσα πολλά επεισόδια και χαρακτήρες, τελικά μετά από 5 μήνες εποικοδομητικών προβών, αυτός ο προβληματισμός μετατράπηκε σε μια καλοκουρδισμένη με σαρκαστική αλλά και παιχνιδιάρικη διάθεση παράσταση.
Εικόνα
- Θα έπαιζες σε ελληνικό σήριαλ?
Αν και σε σχέση με αρκετές ξένες σειρές που ο περισσότερος κόσμος βλέπει τα τελευταία χρόνια, οι διαφορές σε όλα τα επίπεδα είναι μεγάλες, ωστόσο έχουμε δει κατα καιρούς και στην Ελλάδα καλά πράγματα. Θα έπαιζα.
- Ποιά η κατάσταση του Θεάτρου στην Ελλάδα σήμερα;
Η κατάσταση του θεάτρου στην Ελλάδα είναι όπως είναι και η κατάσταση της κοινωνίας μας η των επιμέρους μικροκοινωνιών που συναντάμε. Λίγο μπαχαλώδης θα έλεγα. Από τη μια γίνονται φέτος στην Αθήνα περίπου 1000 παραστάσεις, πολύ μεγάλη ποσότητα και η ποιότητα πάντα είναι αντιστρόφως ανάλογη. Επίσης οι ηθοποιοί έχουμε περίπου 95% ανεργία, οπότε είναι λίγο περίεργο όλο αυτό. Απο τη μια άπειρες δουλειές και απο την άλλη άπειρη ανεργία.
- Τα ΜΜΕ κάθονται σε ένα τραπεζάκι και συνωμοτούν πως να ελέγχουν τον νου ή όλο αυτό πηγάζει αυθόρμητα από τη φύση του κάθε ανθρώπου;
Τα ΜΜΕ δυστυχώς δεν είναι κάποια άβουλα ρομπότ. Κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται από πίσω. Σίγουρα είναι στην ανθρώπινη φύση μας, δεν ξέρω πόσο αυθόρμητα μπορεί να πηγάζει.
Εικόνα
- Μπορούμε να κάνουμε όνειρα που δεν μπερδεύονται με την πραγματικότητα; Που δεν επηρεάζονται από το τώρα;
Όχι πιστεύω ότι τα όνειρα επηρεάζονται και είναι σε άμεση σχέση με τα καθημερινά βιώματά μας, είναι μια πιο συμβολική και θολή εικόνα της πραγματικότητάς μας.
- Πόσο δύσκολο είναι να ταυτιστείς με ένα ρόλο που διαφέρει από αυτό που είσαι;
Δείτε ακόμη
Προσωπικά μου είναι πολύ δύσκολο νομίζω. Δεν έχω παίξει βέβαια πολλούς ρόλους για να έχω πιο πλήρη εικόνα. Δε θεωρώ ότι είναι σωστό να ταυτιζόμαστε με τους ρόλους. Προφανώς μπορεί να βάζουμε πολλά στοιχεία μας στον εκάστοτε ρόλο (ή και όχι), αλλά αυτό απέχει πολύ απο την ταύτιση. Σκοπός του ηθοποιού είναι να επικοινωνήσει το έργο στο θεατή τίποτα παραπάνω. Ο θεατής πρέπει να βιώσει συναισθήματα και προβληματισμούς και όχι ο ηθοποιός.
"Σίγουρα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο και η καθημερινή αυθόρμητη προσπάθεια αλλά και η συλλογική, κι αυτό το βλέπουμε σε μεγάλο βαθμό σε γειτονιές όπως τα Εξάρχεια."
- Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο; Τι έχει μεγαλύτερη επιρροή, η καθημερινή ατομική αυθόρμητη προσπάθεια ή η συλλογική οργανωμένη προσπάθεια;
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι περνάνε πολλά απο τα χέρια μας, τα χέρια του απλού κόσμου. Σίγουρα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο και η καθημερινή αυθόρμητη προσπάθεια αλλά και η συλλογική, κι αυτό το βλέπουμε σε μεγάλο βαθμό σε γειτονιές όπως τα Εξάρχεια. Απο την άλλη αν δεν ευαισθητοποιηθούν κάποιοι που κρατάνε τα ‘’ηνία’’ του πλανήτη μέσα από τις θέσεις τους δεν πιστεύω ότι έχουμε μακροπρόθεσμο μέλλον. Σίγουρα θα πρέπει να αναπροσδιοριστούν όροι συλλογικότητα, κοινωνικές δομές κ.α, όταν καθημερινά δίπλα μας και παραδίπλα μας πεθαίνουν άνθρωποι απο την πείνα ή απο το κρύο.
//
Εικόνα
Τέλος, σαν inExarchia, να πούμε ένα μπράβο στα παιδιά. Με ελάχιστο budget αλλά με αρκετό δυναμισμό, καταφέρνουν να αναδείξουν το έργο του Sonntag. Ευρηματικά σκηνικά, ζωντανός ήχος και μουσική, δυνατοί μονόλογοι. Όσο προχωράς και ανακαλύπτεις το έργο, κατά κάποιον τρόπο σε βοηθάει να ξαναβρείς την χαμένη σου ταυτότητα, αφού πρώτα σε κάνει να αντιληφθείς ότι την έχεις χάσει.
Μπορεί άραγε ένας κλόουν να αλλάξει τον κόσμο;
κείμενο & συνέντευξη: George Fiorakis
φωτογραφίες: Philip Gavrilakis
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter
