Εικόνα
Με αφορμή την επέτειο για τα 400 χρόνια από το θάνατο του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, το θέατρο Εξαρχείων ανεβάζει ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα του Άγγλου ποιητή σε σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Κοέν. Ο “Κυμβελίνος” που πιθανότατα γράφτηκε το 1610 ή 1611 είναι ένα σκοτεινό παραμύθι με αίσιο τέλος, ενώ θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα και πιο ώριμα κείμενα του Σαίξπηρ, παρουσιάζοντας την αδυναμία του ανθρώπου να να πραγματοποιήσει όλα τα όνειρά του και την προσπάθειά του να συμβιβαστεί όσο γίνεται λιγότερο.
Υπόθεση
Ο Κυμβελίνος, ο βασιλιάς της Βρετανίας, προορίζει την μοναχοκόρη του Ιννογένη για τον γιο της δεύτερης συζύγου του. Όταν η Ιννογένη εναντιώνεται και παντρεύεται τον Πόστουμο, ο Κυμβελίνος εξορίζει τον ανεπιθύμητο γαμπρό του. Στην εξορία του ο Πόστουμος θα στοιχηματίσει με τον Ιάκιμο, έναν Ιταλό τυχοδιώκτη, πως η Ιννογένη του είναι η πιστότερη γυναίκα στον κόσμο. Ο Ιάκιμος κάνει τα πάντα ώστε να την παρουσιάσει άπιστη, και ο Πόστουμος αποφασίσει να την εκδικηθεί. Από το σημείο αυτό θα ξεκινήσει για την Ιννογένη και την υπηρέτρια της ένα γοητευτικό όσο και επικίνδυνο ταξίδι πνευματικής και συναισθηματικής ενηλικίωσης. Την περιγραφή του έργου τη διαβάσαμε, εδώ.
Συντελεστές
Μετάφραση - σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Κοέν
Σκηνικά - κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Κινησιολογία: Φρόσω Κορρού
Δραματολόγος: Κατερίνα Διακουμοπούλου
Βοηθοί σκηνοθέτη: Αλίκη Μπομποτά - Ειρήνη Δρακοπούλου
Διανομή: Τάκης Βουτέρης, η Ελένη Κρίτα, ο Αντώνης Φραγκάκης, η Αντιγόνη Δρακουλάκη, ο Σαράντος Γεωγλερής, ο Παναγιώτης Εξαρχέας, η Νεκταρία Γιαννουδάκη, Ρωμανός Μαρούδης
--------
Δείτε ακόμη:
Το πρόγραμμα των θεατρικών παραστάσεων στα Εξάρχεια
--------
Το ιστορικό θέατρο Εξαρχείων
Το θέατρο βρίσκεται στη Θεμιστοκλέους, σε έναν από τους ομορφότερους πεζοδρόμους της πόλης, στη γειτονιά των Εξαρχείων. Το νεοκλασικό κτήριο του 19ου αιώνα, μετασκευάστηκε σε θέατρο το 1989 από τον αρχιτέκτονα και ομότιμο καθηγητή του ΕΜΠ Κωνσταντίνου Δεκαβάλλα. Πρόκειται για πρωτότυπη διασκευή διατηρητέου νεοκλασικής κατοικίας σε θέατρο.
H διάταξη της κάτοψης ήταν πολύ απλή, με σαφή διαχωρισμό μιας στενής ζώνης κατακόρυφων επικοινωνιών κατά μήκος του μεσότοιχου προς την πλευρά της πλατείας Eξαρχείων και με τους κύριους χώρους από την πρόσοψη προς το βάθος, σύμφωνα με την ιεράρχηση της σημασίας τους. Tα δεδομένα αυτά του κτηρίου προσδιόρισαν την τελική διάταξη της διασκευής. Aπό το παραδοσιακό κτήριο διατηρήθηκαν η πρόσοψη, το υπόγειο, η ζώνη κατακόρυφων επικοινωνιών και οι χώροι του ισογείου. Aπό αυτούς, οι χώροι της πρόσοψης, είσοδος και φουαγιέ, κράτησαν τα νεοκλασικά τους χαρακτηριστικά, ενώ οι χώροι του βάθους διασκευάστηκαν για να εξυπηρετήσουν τα βοηθητικά του θεάτρου. πηγή: Ψηφιακό Ευρετήριο Ελληνικής Αρχιτεκτονικής
Εικόνα
Ακολουθήστε το inExarchia στο facebook, instagram, twitter, youtube
